پرش به محتوا

نایب‌الملک‌نشین گرانادای جدید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نایب‌الملک‌نشین گرانادای جدید

Virreinato de la Nueva Granada
Virreinato del Nuevo Reyno de Granada
گرانادای جدید
۱۷۲۳–۱۷۱۷
۱۸۱۰–۱۷۳۹
۱۸۱۶–۱۸۲۲
پرچم گرانادای جدید
پرچم
شعار: Utraque Unum
"Out of two (worlds) one"
سرود: سرود ملی اسپانیا
"Royal March"
نایب‌الملک‌نشین گرانادای جدید
نایب‌الملک‌نشین گرانادای جدید
وضعیتنایب‌الملک‌نشین امپراتوری اسپانیا
پایتختبوگوتا
زبان(های) رایجزبان اسپانیایی (official, administrative)
زبان‌های بومی آمریکا (زبان‌های آراواکی، زبان‌های بارباکو، زبان‌های چیبچان، Páez, Ticuna)
دین(ها)
کلیسای کاتولیک
حکومتسلطنت
فهرست رؤسای کشور اسپانیا 
• ۱۷۲۴–۱۷۱۷ (اول)
فلیپه پنجم
• ۱۸۲۲–۱۸۱۳ (آخر)
فرناندو هفتم
Viceroy 
• ۱۷۱۸–۱۷۱۹ (نخستین)
Antonio Ignacio de la Pedrosa y Guerrero
• ۱۸۱۹–۱۸۲۲ (آخرین)
Juan de la Cruz Mourgeón
دوره تاریخیSpanish colonization of the Americas
• بنیان‌گذاری
۲۷ مه ۱۷۲۳–۱۷۱۷
۱۸۱۰–۱۷۳۹
۱۸۱۶
• Suppressed
۵ نوامبر ۱۷۲۳
• Reestablished
۲۰ اوت ۱۷۳۹
۸ سپتامبر ۱۷۷۷
۲۰ ژوئیه ۱۸۱۰
۳ سپتامبر ۱۸۱۶
۲۴ مه ۱۸۲۲
واحد پولSpanish real
پیشین
پسین
اسپانیای جدید
پادشاهی گرانادای جدید
استان ونزوئلا
نایب‌الملک‌نشین پرو
استان ونزوئلا
Captaincy General of Venezuela
ترینیداد و توباگو
Free and Independent State of Cundinamarca
استان‌های متحد گرانادای جدید
Gran Colombia

نایب‌الملک‌نشین گرانادای جدید (اسپانیایی: Virreinato de Nueva Granada‎) که همچنین نایب‌الملک‌نشین پادشاهی گرانادای جدید یا نایب‌الملک‌نشین سانتافه نیز خوانده می‌شد نامی بود که در تاریخ ۲۷ مه ۱۷۱۷ به حوزه قضایی امپراتوری اسپانیا در شمال آمریکای جنوبی داده شد.[۱] که امروزه مطابق با کلمبیا، اکوادور، پاناما و ونزوئلا است. این منطقه در سال ۱۷۱۷ به عنوان بخشی از سیاست کنترل سرزمین‌های جدید توسط پادشاه فیلیپه پنجم ایجاد شد، در سال ۱۷۲۳ به دلیل مشکلات مالی به حالت تعلیق درآمد و در سال ۱۷۳۹ بازسازی شد تا آن هنگام که جنبش استقلال دوباره آن را در سال ۱۸۱۰ به حالت تعلیق درآورد. قلمرو مربوط به پاناما بعداً در سال ۱۷۳۹ به ثبت رسید، و استان‌های ونزوئلا از نایب‌الملک‌نشین جدا شدند و در سال ۱۷۷۷ به حوزه نیابتی ونزوئلا واگذار شدند. علاوه بر این مناطق اصلی، قلمرو نایب‌الملک‌نشین گرانادای جدید شامل گویان، ترینیداد و توباگو، جنوب غربی سورینام، بخش‌هایی از شمال غربی برزیل و شمال پرو بود.[۲]

دو قرن پس از تأسیس پادشاهی گرانادای جدید در قرن شانزدهم، که فرماندار آن وابسته به نایب‌الملک‌نشین پرو در لیما و از مخاطبان در سانتافه د بوگوتا (پایتخت امروزی جمهوری کلمبیا) بود، کندی ارتباطات بین دو پایتخت منجر به ایجاد نایب‌الملک‌نشین مستقل در گرانادای جدید در سال ۱۷۱۷ (و تأسیس مجدد آن در سال ۱۷۳۹ پس از یک وقفه کوتاه) شد. سایر استان‌ها شامل اکوادور امروزی، بخش‌های شرقی و جنوبی ونزوئلا امروزی می‌شد،[۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Viceroyalty of New Granada | Definition, History, & Facts | Britannica". www.britannica.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-03-04.
  2. «The Spanish Monarchy and the Creation of the Viceroyalty of New Granada (1717-1739)».
  3. «Diccionario de Historia de Venezuela, ed. 1997 (versión en línea) | Fundación Empresas Polar». bibliofep.fundacionempresaspolar.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۰۶.

پیوند به بیرون

[ویرایش]