نامتار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نامتار (Namtar) (یا نامتارو (Namtaru) یا نامتارا (Namtara)؛ به معنای بخت و سرنوشت)، ایزد درونزمینیِ خدایی یا ددمنش خُردی در افسانه‌های میان‌رودان، و همچنین خدای مرگ و سوکال و پیام‌رسانِ ارشکیگال و نرگال است.[۱]

نامتار پسر انلیل و ارشکیگال بود. او پیش از تجاوز پدرش به ایزدبانوی نینلیل زاده شد. نامتار را مسئول بیماری‌ها و آفت‌ها می‌دانسته‌اند. گفته می‌شده‌است که او شصت بیماری را به شکل دیو و دد فرمان می‌داده که این بیماری‌ها می‌توانستند در جای‌جای تن آدم رخنه کنند. به او پیشنهاد‌هایی داده شد تا از این بیماری‌ها جلوگیری کند. انگاشته می‌شود که آشوری‌ها و بابلی‌ها باور به او را پس از پیروزی سومری‌ها و از آنها گرفته‌اند. برای برخی، آنها روان‌های سرنوشت بودند و بنابراین اهمیت زیادی داشتند. گویا به این روان‌ها شیوه‌نامه‌هایی داده شده بود که در مورد سرنوشت آدم‌ها آن را اجرا می‌کردند و همچنین می‌توانستند بر برخی از خدایان برتری و قدرت داشته باشند. در نوشته‌های دیگر، با آنها همچون شخصیت مرگ، به مانند مفهوم نوین گریم درو برخورد می‌شده‌است.[۲][۳][۴]

در داستان فروفرست (نزول) ایشتار به جهان زیرین، که او نقش پیام‌رسان ارشکیگال را بازی می‌کند، نامتار اینانا را با ۶۰ بیماری که پنج تا به سر، پا، پهلو، چشم، و قلب مربوط بود و پس از ورود او به جهان زیرین، نفرین می‌کند.[۵]

نامتار به سان پسر محبوب بل/انلیل در نظر گرفته می‌شد و با ایزدبانوی زیر زمینی هوشبیشاگ ازدواج کرد.

منابع[ویرایش]

  1. Gods, Demons and Symbols of Ancient Mesopotamia: An Illustrated Dictionary By Jeremy A. Black, Anthony Green, p 134
  2. Mesopotamian religion and Ereshkigal under Encyclopædia Britannica
  3. The Doctrine of Sin in the Babylonian Religion By Julian Morgenstern, Paul Tice p 18-19.
  4. Myths of Babylonia and Assyria By Donald A. Mackenzie p.178
  5. An Encyclopaedia of Religions by Maurice Arthur Canney p. 258