ناحیه‌های صربستان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ناحیه‌های صربستان
Окрузи Србије
Okruzi Srbije
رده‌ها حکومت متمرکز
مکان صربستان
تعداد ۲۴ ناحیه (۲۹ به‌همراه کوزوو)[الف] + شهر بلگراد
جمعیت ۹۱٬۷۵۴ (توپلیکا) – ۱٬۶۸۷٬۱۳۲ (بلگراد)
مساحت ۱٬۲۴۸ کیلومتر مربع (۴۸۲ مایل مربع) (پودوناولیه) – ۶٬۱۴۰ کیلومتر مربع (۲٬۳۷۰ مایل مربع) (زلاتیبور)
زیربخش‌ها شهرداری‌ها و شهرها

ناحیه یکی از تقسیمات کشوری سطح اول صربستان است که کوچک‌تر از منطقه محسوب می‌شود و بزرگ‌تر از شهرداری.

در تاریخ ۲۹ ژانویه ۱۹۹۲[۱] و توسط قانون سازماندهی سرزمینی که توسط شورای ملی صربستان در ۲۹ دسامبر ۲۰۰۷ تصویب شده، صربستان به ۲۹ ناحیه تقسیم شده‌است.[۲] دیگر بخش‌بندی‌ها عبارتند از: شهرداری‌ها و شهرها و استان‌های خودمختار.[۳]

نواحی صربستان به‌طور کلی با نام مناطق تاریخی و جغرافیایی نامگذاری شده‌اند، اگرچه برخی از آن‌ها مانند ناحیه پچینیا و ناحیه نیشاوا به نام رودخانه‌های محلی نامگذاری شده‌اند. ناحیه‌ها و جمعیت آنها متفاوت است، از ناحیهٔ نسبتاً کوچک پودوناولیه گرفته تا ناحیهٔ بسیار بزرگ‌تر زلاتیبور.

فهرست ناحیه‌ها[ویرایش]

شومادئیا و صربستان غربی[ویرایش]

ناحیه مرکز مساحت
کیلومتر مربع
جمعیت (۲۰۱۱) جمعیت
در هر کیلومتر مربع
شهرها و شهرداری‌ها آبادی‌ها
ناحیه کولوبارا
(Kolubarski okrug)
والیفو ۲٬۴۷۴ ۱۷۴٬۲۲۸ ۷۰٫۴ ۲۱۸
ناحیه ماچوا
(Mačvanski okrug)
شاباتس ۳٬۲۶۸ ۲۹۷٬۷۷۸ ۹۱٫۱ ۲۲۸
ناحیه موراویتسا
(Moravički okrug)
چاچاک ۳٬۰۱۶ ۲۱۲٬۱۴۹ ۷۰٫۳ ۲۰۶
ناحیه پوموراولیه
(Pomoravski okrug)
یاگودینا ۲٬۶۱۴ ۲۱۲٬۸۳۹ ۸۴٫۸ ۱۹۱
ناحیه راسینا
(Rasinski okrug)
کروشواتس ۲٬۶۶۷ ۲۴۰٬۴۶۳ ۹۰٫۲ ۲۹۶
ناحیه راشکا
(Raški okrug)
کرالیفو ۳٬۹۱۸ ۳۰۰٬۱۰۲ ۷۶٫۶ ۳۵۹
ناحیه شومادئیا
(Šumadijski okrug)
کراگویواتس ۲٬۳۸۷ ۲۹۰٬۹۰۰ ۱۲۱٫۸ ۱۷۴
ناحیه زلاتیبور
(Zlatiborski okrug)
اوژیتسه ۶٬۱۴۰ ۲۸۴٬۷۲۹ ۴۶٫۴ ۴۳۸

صربستان جنوبی و شرقی[ویرایش]

ناحیه مرکز مساحت
کیلومتر مربع
جمعیت (۲۰۱۱) جمعیت
در هر کیلومتر مربع
شهرها و شهرداری‌ها آبادی‌ها
ناحیه بور
(Borski okrug)
بور ۳٬۵۰۷ ۱۲۳٬۸۴۸ ۳۵٫۳ ۹۰
ناحیه برانیچوو
(Braničevski okrug)
پوژارواتس ۳٬۸۶۵ ۱۸۰٬۴۸۰ ۴۶٫۷ ۱۸۹
ناحیه یوبلانیکا
(Jablanički okrug)
لسکواس ۲٬۷۶۹ ۲۱۵٬۴۶۳ ۷۷٫۸ ۳۳۶
ناحیه نیشاوا
(Nišavski okrug)
نیش ۲٬۷۲۹ ۳۷۳٬۴۰۴ ۱۳۶٫۸ ۲۸۵
ناحیه پچینیا
(Pčinjski okrug)
ورانیه ۳٬۵۲۰ ۱۵۸٬۷۱۷ ۴۵٫۱ ۳۶۳
ناحیه پیروت
(Pirotski okrug)
پیروت ۲٬۷۶۱ ۹۲٬۲۷۷ ۳۳٫۴ ۲۱۴
ناحیه پودوناولیه
(Podunavski okrug)
اسمدرفو ۱٬۲۴۸ ۱۹۸٬۱۸۴ ۱۵۸٫۸ ۵۸
ناحیه توپلیکا
(Toplički okrug)
پروکوپلیه ۲٬۲۳۱ ۹۰٬۶۰۰ ۴۰٫۶ ۲۶۷
ناحیه زایچار
(Zaječarski okrug)
زایچار ۳٬۶۲۳ ۱۱۸٬۲۹۵ ۳۲٫۶ ۱۷۳

استان خودمختار وویوودینا[ویرایش]

ناحیه‌های استان خودمختار وویوودینا
ناحیه مرکز مساحت
کیلومتر مربع
جمعیت (۲۰۱۱) جمعیت
در هر کیلومتر مربع
شهرها و شهرداری‌ها آبادی‌ها
ناحیه بانات مرکزی
(Srednjebanatski okrug)
زرنجانین ۳٬۲۵۶ ۱۸۶٬۸۵۱ ۵۷٫۴ ۵۵
ناحیه باچکای شمالی
(Severnobački okrug)
سوبتیتسا ۱٬۷۸۴ ۱۸۵٬۵۵۲ ۱۰۴٫۰ ۴۵
ناحیه بانات شمالی
(Severnobanatski okrug)
کیکیندا ۲٬۳۲۹ ۱۴۶٬۶۹۰ ۶۳٫۰ ۵۰
ناحیه باچکای جنوبی
(Južnobački okrug)
نووی ساد ۴٬۰۱۶ ۶۱۵٬۳۷۱ ۱۵۱٫۳ ۷۷
ناحیه بانات جنوبی
(Južnobanatski okrug)
پانچفو ۴٬۲۴۵ ۲۹۱٬۳۲۷ ۶۸٫۶ ۹۴
ناحیه سرم
(Sremski okrug)
سرمسکا میتروویتسا ۳٬۴۸۶ ۳۱۱٬۰۵۳ ۸۹٫۲ ۱۰۹
ناحیه باچکای غربی
(Zapadnobački okrug)
سومبور ۲٬۴۲۰ ۱۸۷٬۵۸۱ ۷۷٫۵ ۳۷

استان خودمختار کوزوو و متوهیا[ویرایش]

ناحیه‌های استان خودمختار کوزوو و متوهیا

اگرچه قوانین صربستان با کوزوو مانند سایر قسمت‌های صربستان رفتار می‌کند و آن را به ۵ ناحیه، ۲۸ شهرداری و ۱ شهر تقسیم می‌کند،[۳] اما مأموریت مدیریت موقت سازمان ملل متحد در کوزوو در سال ۲۰۰۰ سازمان ارضی جدید کوزوو را تصویب کرد. این حرکت توسط صربستان به رسمیت شناخته نمی‌شود، اما توسط جمهوری خودخواندهٔ کوزوو به رسمیت شناخته می‌شود. طبق تقسیم‌بندی جدید، کوزوو به ۷ ناحیه (جدید) و ۳۷ شهرداری تقسیم شده‌است (۸ شهرداری جدید ایجاد شده‌است: مالیشوو، الز هان، گراسانیکا، جونیک، کلوکوت-وربوواچ، ماموشا، پرتش و رانیلوگ).[۴]

ناحیه مرکز مساحت
کیلومتر مربع
جمعیت (۲۰۰۲) جمعیت
در هر کیلومتر مربع
شهرها و شهرداری‌ها
ناحیه کوزوو
(Kosovski okrug)
پریشتینا ۳٬۳۱۰ ۶۷۲٬۲۹۲ ۲۰۳٫۱
ناحیه کوزوو-پوموراولیه
(Kosovsko-Pomoravski okrug)
گنییلان ۱٬۳۸۹ ۲۱۷٬۷۲۶ ۱۵۶٫۸
ناحیه کوسووسکا میترویتسا صربستان
(Kosovskomitrovički okrug)
میترویتسا ۲٬۰۵۳ ۲۷۵٬۹۰۴ ۱۳۴٫۴
ناحیه پج
(Pećki okrug)
پچ ۲٬۴۵۹ ۴۱۴٬۱۸۷ ۱۶۸٫۴
ناحیه پرازیرن صربستان
(Prizrenski okrug)
پریزرن ۲٬۱۹۶ ۳۷۶٬۰۸۵ ۱۷۱٫۳

جستارهای وابسته[ویرایش]

یادداشت[ویرایش]

  1. سرزمین کوزوو محل مناقشه میان جمهوری کوزوو و جمهوری صربستان است. جمهوری کوزوو در ۱۷ فوریه ۲۰۰۸ به طور یک‌جانبه اعلان استقلال کرد اما صربستان همچنان آن را جزئی از خاک خود تلقی می‌نماید. دو کشور در سال ۲۰۱۳ در پی توافق بروکسل اقدام به عادی‌سازی روابط نمودند. ۱۱۳ کشور از ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل متحد، کوزوو را به عنوان کشوری مستقل به رسمیت شناخته‌اند و ۱۰ کشور از اقدام خود بازگشته‌اند.

پانویس[ویرایش]

  1. Government of Serbia: Districts In Serbia
  2. Palermo, Francesco (2013). Regional Dynamics in Central and Eastern Europe: New Approaches to Decentralization. Martinus Nijhoff Publishers. p. 210. ISBN 978-9-00424-230-2.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Law on Territorial Organization and Local Self-Government بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۰۵-۱۳ توسط Wayback Machine, Parliament of Serbia (به صربی)
  4. سازمان امنیت و همکاری اروپا Mission in Kosovo: Municipal profiles

منابع[ویرایش]