پرش به محتوا

ناجورها (فیلم ۱۴۰۳)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ناجورها
کارگردانمحمدحسین فرحبخش
تهیه‌کنندهعبدالله علیخانی
محمدحسین فرحبخش
نویسندهمصیب حنایی
بازیگرانپژمان جمشیدی
محسن کیایی
بیژن بنفشه‌خواه
المیرا دهقانی
حامد وکیلی
گیتی قاسمی
موسیقیمحمد احمدی
فیلم‌بردارروزبه رایگا
تدوین‌گرآذین دبیرزاده
توزیع‌کنندهپارسا فیلم
تاریخ‌های انتشار
۵ شهریور ۱۴۰۴
کشورایران
زبانفارسی
فروش گیشه۴۹٬۰۶۹٬۳۴۷٬۰۰۰ تومان

ناجورها فیلمی ایرانی در ژانر کمدی به کارگردانی محمدحسین فرحبخش، تهیه کنندگی عبدالله علیخانی و محمدحسین فرحبخش و نویسندگی مصیب حنایی است.

نقد فیلم

[ویرایش]

فیلم در مورد دو فارغ‌التحصیل بیکار رشته شیمی است که با فشار اقتصادی در خانه‌ای به تولید مواد روی آورده‌اند، فیلم بیشتر از اینکه نام کمدی را با خود به یدک بکشد در دسته درام اجتماعی جای می‌گیرد که رگه‌هایی از کمدی تلخ موقعیت در کل فیلم جاری و ساریست؛ فیلمنامه کار چفت و بست محکمی دارد، ریتم قصه خوب است و در زمان ۸۳ دقیقه‌ای کار داستان به خوبی مخاطب را می‌کشاند، موقعیت‌های خیلی خوبی خلق می‌شود، اما به زعم بنده کارگردان به خوبی از این موقعیت‌های فیلمنامه‌ای بهره نمی‌برد یا نخواسته ببرد، کارگردان حرف و محتوای قصه را قربانی وجه سرگرم‌کنندگی قصه کرده که به زور می‌خواهد از مخاطب خنده بگیرد چون اصلا این قصه قصد خنداندن کسی را ندارد بلکه ما را در موقعیتی که برای دو فارغ‌التحصیل بیکار ساخته می‌شود غرق می‌کند که اتفاقا از خنده‌ای تلخ نشات می‌گیرد و این خود لطمه‌ای بزرگ به روح فیلمنامه کار وارد آورده و به نوعی فیلمنامه و محتوای عمیقش در زیر سایه بازی‌های کم‌جان و کم‌رمق دست و پا می‌زند (اشاره به موقعیت‌سازی عالی ورود مامور قلابی به خانه که کاراکترهای قصه مجبور می‌شوند دزد را پدر خود جا بزنند تا گیر مامور نیفتند ـ کنایه‌ای تند و تیز به موقعیت دو فارغ التحصیل بیکار) و از این دست موقعیت‌ها کم نیست اما مشکل اساسی این فیلمنامه پرگویی کاراکترهاست که می‌توانست با بازنویسی دقیق‌تر به نسخه‌ای کم‌دیالوگ‌تر رسید؛ در کل فیلمنامه فیلم نمره قابل قبولی می‌گیرد اما در بحث بازی‌ها پژمان جمشیدی در بازی لنگ می‌زند و بیشتر محسن کیایی و حامد وکیلی جای خالی او را پر می‌کنند، کارگردانی در خدمت قصه نیست و بیشتر ساز گیشه می‌زند، دوست دارد به هر طریقی شده از مخاطب خنده بگیرد حتی در ازای قربانی کردن محتوای تلخ قصه که به نوعی محتوایی هشدار دهنده به شرایط سخت خیلی از فارغ‌التحصیلان است؛ در کل ناجورها که نامش وصله‌ای ناجور است برای فیلم، با کارگردانی و بازی‌های بهتر می‌توانست از پتانسیل قصه استفاده کند و تبدیل به یک کمدی موقعیت آبرومند شود. .[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. «نقد فیلم «ناجورها»؛ اثری که نمی‌خنداند!». Fararu | فرارو. ۲۰۲۵-۰۹-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۹-۰۶.