پرش به محتوا

نئوبانک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نئوبانک (انگلیسی: Neobank[۱] نوعی بانک دیجیتالی است که توسط استارت‌آپ‌های فعال در حوزه تکنولوژی‌های مالی راه اندازی می‌شود، هیچ شعبه فیزیکی ندارد، کاملاً آنلاین بوده و تنها راه ارتباطی با گوشی است.[۲] از سال ۲۰۱۵ برای نخستین بار در انگلیس بود که نئوبانک‌ها پا به عرصه گذاشتند.[۳] اصطلاح نئوبانک تقریباً از سال ۲۰۱۶ و با مجوز گرفتن استارلینگ در انگلستان، به صورت جدی بر سر زبان‌ها افتاد.[۲] در ایران نیز با تصویب آیین‌نامه تأسیس و فعالیت بانک‌های مجازی در سال ۱۳۹۰، بستر فعالیت نئوبانک‌ها در کشور فراهم شد.[۴] طبق تحقیقات صورت گرفته ارزش کل بازار نئوبانک در سال ۲۰۱۸ حدود ۱۸ میلیارد دلار بوده و تا سال ۲۰۲۶ به ۳۹۴ میلیارد دلار خواهد رسید.[۲]

گستردگی

[ویرایش]

طی پنج سال گذشته، افزایش سرمایه و تعداد مشتریان نئوبانک‌ها به حدی بوده‌است که تا امروز بیش از ۱۵ مؤسسه در انگلیس مجوز تأسیس نئوبانک را دریافت کرده‌اند و یک‌سوم رشد درآمد در این کشور را به خود اختصاص داده‌اند. در حال حاضر حدود ۹ درصد از بزرگسالان و ۱۵ درصد از افراد ۱۸ تا ۲۳ ساله بریتانیایی دارای یک حساب در نئوبانک‌ها هستند. البته علاوه بر انگلستان، مشتریان بانکی در بسیاری از دیگر کشورهای اروپایی، آمریکا و حتی هند، امکان استفاده از این ساختار مدرن بانکی را برای مرودات مالی و پولی خود دارند.[۳] طبق تحقیقات صورت گرفته ارزش کل بازار نئوبانک در سال ۲۰۱۸ حدود ۱۸ میلیارد دلار بوده و تا سال ۲۰۲۶ به ۳۹۴ میلیارد دلار خواهد رسید.[۲]

منابع

[ویرایش]
  1. Neobank, Wikipedia
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ «نئوبانک چیست و در ایران چه خدماتی ارائه می‌دهد؟». دیجیاتو. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۲۲.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ «نئوبانک چیست و چه خدماتی ارائه می‌دهد؟». پایگاه خبری افکارنیوز. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۲۲.
  4. «نئوبانک چیست و چه خدماتی ارائه می‌دهد؟». www.yjc.news.