میرزا ابراهیم‌خان عکاس‌باشی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
میرزا ابراهیم‌خان عکاس‌باشی
میرزا ابراهیم‌خان عکاس‌باشی
زادهٔمرداد ۱۲۵۳
تهران
درگذشت۱۹ اسفند ۱۲۹۴ (۴۱ سال)
چابکسر
ملیتایرانی
شناخته‌شده براینخستین فیلم‌بردار تاریخ ایران
دورهقاجار

میرزا ابراهیم‌خان عکاس‌باشی (زاده مرداد ۱۲۵۳ – درگذشته ۱۹ اسفند ۱۲۹۴) نخستین فیلم‌بردار ایرانی بود. او پسر میرزا احمد صنیع‌السلطنه نقاش بهائی دربار ناصرالدین‌شاه بود. به دلیل اینکه در آن زمان علمای اسلام نسبت به عکاسی به دلیل تصویرگرایی آن نظر مثبتی نداشتند این پیشه معمولا در اختیار اقلیتهای دینی بود. دربارهٔ صنیع‌السلطنه روایت شده که بدون اجازهٔ ناصرالدین‌شاه با دوست‌محمد خان معیرالممالک به اروپا سفر کرد و شاه به هر دو غضب کرد. معیرالممالک بازگشت؛ ولی صنیع‌السلطنه حدود ۱۰ سال در اروپا ماند و پسرش میرزا ابراهیم‌خان از ۱۴سالگی در پاریس به تحصیل عکاسی، گراوورسازی و عکاسی روی چینی پرداخت. زمانی که ناصرالدین‌شاه به پدرش رخصت بازگشت به ایران را داد، او نیز همراه پدر به تهران آمد.

ابراهیم خان بعدها از طرف عبدالبهاء "مصور رحمانی" (تصویرگرای الهی) نام گرفت. او سمت عکاس دربار را تا زمان مظفرالدین شاه حفظ نمود. [۲]

منابع[ویرایش]

  1. Jewish Identities in Iran: Resistance and Conversion to Islam and the Baha'i Faith , Mehrdad Amanat, I.B. Tauris, 2013, p. 71
  2. Jewish Identities in Iran: Resistance and Conversion to Islam and the Baha'i Faith , Mehrdad Amanat, I.B. Tauris, 2013, p. 71