میرزابابا اصفهانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
میرزابابا اصفهانی
نام هنگام تولدمیرزا بابای اصفهانی
زادهٔاصفهان، ایران
درگذشت۱۲۴۵ قمری، ۱۲۰۰ خورشیدی
تهران
محل زندگیاسترآباد و تهران
ملیت ایران
سبکپیکرنگاری درباری، مکتب نقاشی قاجار
نگارگری فتحعلی‌شاه همراه با ساعت جیبی اثر میرزا بابا. تلفیق سنت نقاشی ایرانی و نقاشی اروپایی در این اثر مشهود است.

میرزا بابا اصفهانی نقاش نیمهٔ اول سدهٔ سیزدهم هجری در دورهٔ قاجار و از بنیان‌گذار شیوهٔ پیکرنگاری درباری و مکتب نقاشی قاجار است. وی از کسانی بود که باعث رواج فن رنگ روغن در ایران شد. او نخستین نقاش‌باشی دربار قاجار است.

دوران فعالیت هنری[ویرایش]

از آثار میرزابابا برمی آید که در بین سال‌های ۱۲۰۰ و ۱۲۴۵ق فعالیت هنری داشته‌است. گفته‌اند که میرزا بابا اصفهانی بوده و در استرآباد برای خاندان قاجار کار می‌کرده‌است.[۱]

میرزا بابا ابتدا در دربار کریم‌خان زند مشغول نقاشی بود، و پس از نشستن آقامحمدخان به تخت سلطنت، در تهران به کار پرداخت و فنون و شگردهای مختلفی در هنر خود به کار بست. در اواخر عمر، نقاش‌باشیِ دربار فتحعلی‌شاه شد. او در نقاشی نقاشی رنگ روغن و سیاه‌قلم و تذهیب استاد بود. او در برخی از این نقاشی‌ها از سبکی شبیه سبک محمدصادق استفاده کرده‌است.

میرزا بابا همچنین در رشتهٔ گل‌وبوته و شبیه‌کشی تبحر داشت و قلمدان‌نگار هم بود.[۲]

آثار[ویرایش]

از او چندین پردهْ رنگ روغنی و تصاویری به شیوهٔ مینیاتور و گل‌وبوته‌نگاری باقی مانده‌است:[۳][۴][۲]

  • تک‌چهرهٔ هرمز چهارم ساسانی در سال ۱۲۰۴ ق (تهران، موزهٔ سابق نگارستان) به احتمال زیاد وابسته به یک سلسله پرده نقاشی‌های تاریخی بود که بعدها هم این شیوه را ادامه داد؛ این نقاشی قدیمی‌ترین نقاشی تاریخ‌دار از میرزابابا است.[۵]
  • تابلوی طبیعت بی‌جان انار و هندوانه و گل‌ها در سال ۱۲۰۸ ه‍.ق (در تهران، موزهٔ سابق نگارستان، از نخستین آثار میرزابابا). ابن نقاشی نسبت به زمینهٔ تاریخ هنر ایران یک دستاورد چشمگیر تلقی می‌شود.[۶]
  • تصویر ملک‌شاه سلجوقی که همراه دو وزیرش که یکی از آن‌ها نظام‌الملک است (تهران، مجموعهٔ ابتهاج مربوط به ۱۲۱۴ ه‍.ق و در امتداد شیوهٖٔ ترسیم تک‌چهرهٔ هرمز).
  • شمایل فتحعلی‌شاه با عمامهٔ جقه‌دار و جامه و اسلحهٔ گوهرنشان، که جلوی پنجره‌ای بر روی یک قالیچهْ مرصع نشسته‌است که شاید بهترین نقاشی میرزابابا باشد. (نگارگری فتحعلی‌شاه همراه با ساعت جیبی)
  • تابلوی صف سلام فتحعلی‌شاه، از معروف‌ترین آثار او
  • قابی چوبی حاوی تصویر شیرین و فرهاد در کوه بیستون (مربوط به ۱۲۰۸ ه‍.ق)
  • اژدها و ققنوس (در سال ۱۲۰۳ ه‍. ق، محفوظ در مجموعهٔ پوتسی از جمله آثار اولیهٔ میرزا بابا).
  • تصویر محمدشاه
  • نقاشی مینیاتور از آقامحمدخان
  • دیوان بسیار نفیس اشعار فتحعلی‌شاه مربوط به سال‌های آغازین سلطنت این شاه که حاوی اشعار فتحعلی‌شاه است که به نایب‌السطنهٔ انگلستان هدیه شده و اکنون در موزهٔ سلطنتی بریتانیا نگهداری می‌شود.

پانویس[ویرایش]

  1. آژند۱۳۸۶، ص۷۵
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ حاج‌سیدجوادی، سید محسن
  3. پاکباز۱۳۸۵، ص۱۵۰–۱۵۱
  4. تاجبخش، احمد. ص ۱۴۲
  5. فالک، ۳۶.
  6. فالک، ۴۱.

منابع[ویرایش]

  • پاکباز، رویین. نقاشی ایران (از دیرباز تا امروز). چاپ پنجم. تهران: انتشارات زرین و سیمین. ۱۳۸۵ ش.
  • فالک، اس. جی (۱۳۹۳). شمایل‌نگاران قاجار. تهران: پیکره. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۷۲۸-۳۷-۷.
  • آژند، یعقوب. نقاشان دورهٔ قاجار. گلستان هنر، پاییز۱۳۸۶. شمارهٔ ۳(شمارهٔ پیاپی۹)
  • تاجبخش، احمد. فرهنگ و هنر دورهٔ قاجار. شیراز: نوید شیراز، ۱۳۸۰ خورشیدی
  • سید محسن حاج سید جوادی (۲ دی ۱۳۸۸). «هنرهای دوره قاجاریه». سایت پژوهش هنر، نماد و اسطوره‌شناسی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ نوامبر ۲۰۱۰.

پیوند به بیرون[ویرایش]