مک‌لارن ام‌سی‌ال۳۴
 مک‌لارن ام‌سی‌ال۳۴ به رانندگیکارلوس ساینز جونیور در طول جایزه بزرگ اتریش ۲۰۱۹ | |||||||||||
| رده | فرمول یک | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| سازنده | مک‌لارن | ||||||||||
| طراح(ها) | پت فرای (مدیر مهندسی) پیتر پرودرومو (مهندس ارشد، آیرودینامیک) | ||||||||||
| مدل پیشین | مک‌لارن ام‌سی‌ال۳۳ | ||||||||||
| مشخصات فنی[۱][۲][۳][۴] | |||||||||||
| شاسی | مونوکوک از جنس کامپوزیت فیبر کربن با سلول نجات | ||||||||||
| تعلیق (جلو) | عناصر تعلیق میله فشاری و جناق‌ها از جنس فیبر کربن جهت کنترل میله پیچشی و کمک‌فنرهای مرکزی | ||||||||||
| تعلیق (عقب) | عناصر تعلیق میله فشاری و جناق‌ها از جنس فیبر کربن جهت کنترل میله پیچشی و کمک‌فنرهای مرکزی | ||||||||||
| موتور | رنو ئی-تک ۱۹ ۱٫۶ لیتر (۹۸ اینچ مکعب) تزریق مستقیم وی۶ توربو با دور موتور محدود شده به ۱۵٬۰۰۰ دور بر دقیقه در پیکربندی موتور وسط-محور عقب | ||||||||||
| موتور الکتریکی | سیستم‌های بازیافت انرژی جنبشی و حرارتی رنو | ||||||||||
| انتقال قدرت | مک‌لارن اپلاید تکنولوژی هشت سرعته نیمه‌خودکار ترتیبی با دیفرانسیل اپیسایکلیک و کلاچ چند صفحه‌ای | ||||||||||
| باتری | باتری لیتیم-یون | ||||||||||
| وزن | ۷۴۳ کیلوگرم (۱٬۶۳۸ پوند) (با احتساب راننده) | ||||||||||
| سوخت | بی‌پی | ||||||||||
| روان‌کننده‌ها | کسترول ادج | ||||||||||
| ترمزها | سیستم ترمز-با-سیم آکبونو با دیسک‌ها و لنت‌های کربنی | ||||||||||
| تایرها | پیرلی پی زیرو (خشک) پیرلی سینچراتو (مرطوب) رینگ‌های ۱۳ اینچی انکی | ||||||||||
| تاریخچه رقابت‌ها | |||||||||||
| ورودی‌های برجسته | تیم فرمول یک مک‌لارن | ||||||||||
| رانندگان برجسته | ۴. لاندو نوریس ۵۵. کارلوس ساینز جونیور | ||||||||||
| رونمایی | جایزه بزرگ استرالیا ۲۰۱۹ | ||||||||||
| آخرین رویداد | جایزه بزرگ سنگاپور ۲۰۲۲ | ||||||||||
| |||||||||||
مک‌لارن ام‌سی‌ال۳۴ (انگلیسی: McLaren MCL34) یک خودروی مسابقه‌ای فرمول یک است که جهت شرکت در مسابقات فرمول یک قهرمانی جهان فصل ۲۰۱۹ توسط مک‌لارن طراحی و ساخته‌شده‌است. این خودرو توسط کارلوس ساینز جونیور، که پس از جدایی از تیم فرمول یک رنو اسپورت به تیم مک‌لارن پیوست، و لاندو نوریس، دارندهٔ مقام دوم در مسابقات فرمول ۲ فصل ۲۰۱۸ رانده می‌شود.[۵][۶] پس از اینکه فرناندو آلونسو و اشتوفل واندورن در پایان فصل ۲۰۱۸ مک‌لارن را ترک کردند، ساینز و نوریس جایگزین این دو راننده شدند. قدرت پیشران خودروی ام‌سی‌ال۳۴ توسط یک موتور رنو به‌نام رنو ئی-تک ۱۹ تأمین می‌شود.[۲][۷][۸] این خودرو که برای اولین بار در گراند پری ۲۰۱۹ استرالیا رونمایی شد، در مقایسه با مدل پیشین خود یعنی ام‌سی‌ال۳۳ به‌عنوان یک پیشرفت شناخته می‌شود و معمولاً در مراحل تعیین خط و مسابقات پس از خودروهای سه تیم پیشتاز مسابقات یعنی مرسدس، فراری و رد بول، بهترین عملکرد را در میان سایر تیم‌ها ارائه می‌کند.
طراحی و توسعه[ویرایش]
تیم طراحی[ویرایش]
تیم گاس و مت موریس در پایان فصل ۲۰۱۸ مک‌لارن را ترک کردند، اما پیتر پرودرومو در سمت خود به‌عنوان مهندس ارشد آیرودینامیک باقی ماند. پت فرای که پیش از این از سال ۱۹۹۳ تا قبل از پیوستنش به اسکودریا فراری در سال ۲۰۱۰ برای تیم مک‌لارن کار کرده‌بود، در فصل ۲۰۱۹ به‌عنوان مدیر فنی به این تیم بازگشت.[۹] علاوه بر این، مک‌لارن جیمز کی را از اسکودریا تورو روسو به استخدام خود درآورد تا روند توسعهٔ خودروی ام‌سی‌ال۳۴ در طول فصل را بهبود ببخشد.[۱۰]
نتایج کامل در فرمول یک[ویرایش]
(کلید) (مسابقاتی که به‌صورت پررنگ نوشته شده‌اند نشانگر پول پوزیشن، و مسابقاتی که به‌صورت ایتالیک نوشته شده‌اند نشانگر سریع‌ترین دور هستند)
| سال | شرکت‌کننده | موتور | تایر | رانندگان | گراند پری | امتیاز | قهرمانی سازندگان | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| استرالیا | بحرین | چین | آذربایجان | اسپانیا | موناکو | کانادا | فرانسه | اتریش | بریتانیا | آلمان | مجارستان | بلژیک | ایتالیا | سنگاپور | روسیه | ژاپن | مکزیک | آمریکا | برزیل | ابوظبی | |||||||
| ۲۰۱۹ | تیم فرمول یک مک‌لارن | رنو ئی-تک ۱۹ |
P | لاندو نوریس | ۱۲ | ۶ | ۱۸† | ۸ | ب. | ۱۱ | ب. | ۹ | ۶ | ۱۱ | ب. | ۹ | ۱۱† | ۱۰ | ۷ | ۸ | ۱۰۱* | چهارم* | |||||
| کارلوس ساینز جونیور | ب. | ۱۹† | ۱۴ | ۷ | ۸ | ۶ | ۱۱ | ۶ | ۸ | ۶ | ۵ | ۵ | ب. | ب. | ۱۲ | ۶ | |||||||||||
* فصل هنوز در جریان است
† راننده مسابقه را به پایان نرسانده‌است، اما با توجه به اینکه بیش از ۹۰٪ از مجموع مسافت طی شده توسط رانندهٔ پیروز مسابقه را طی کرده‌است، در رده‌بندی پایان مسابقه قرار گرفته‌است.
منابع[ویرایش]
- ↑ "McLaren MCL34 Technical Specification". mclaren.com. McLaren F1 Team. 12 February 2019. Archived from the original on 26 February 2019. Retrieved 30 September 2019.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "McLaren unveils MCL34 alongside new 2019 driver line-up". mclaren.com. McLaren F1 Team. 14 February 2019. Retrieved 30 September 2019.
- ↑ Noble, Jonathan (20 February 2018). "McLaren Formula 1 team changes fuel supplier to Petrobras". autosport.com. Motorsport Network. Retrieved 30 September 2019.
- ↑ Noble, Jonathan; Cooper, Adam (20 October 2018). "Pirelli reveals changed colour range for 2019 F1 tyres". autosport.com. Motorsport Network. Retrieved 30 September 2019.
- ↑ "Carlos Sainz to race for McLaren from 2019". mclaren.com. McLaren F1 Team. 16 August 2018. Archived from the original on 9 May 2019. Retrieved 30 September 2019.
- ↑ "Lando Norris to drive for McLaren in 2019". mclaren.com. McLaren F1 Team. Archived from the original on 3 September 2018. Retrieved 30 September 2019.
- ↑ "McLaren Racing and Renault Sport Racing confirm partnership". mclaren.com. McLaren Honda Formula 1 Team. 15 September 2017. Archived from the original on 15 September 2017. Retrieved 30 September 2019.
- ↑ "McLaren-Honda split after three years of troubled partnership". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 15 September 2017. Retrieved 30 September 2019.
- ↑ Noble, Jonathan (4 September 2018). "Fry returns to McLaren to strengthen F1 team's technical department". autosport.com. Motorsport Network. Retrieved 30 September 2019.
- ↑ Anderson, Gary (14 February 2019). "Has McLaren learned from its mistakes?". autosport.com. Motorsport Network. Retrieved 30 September 2019.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ مک‌لارن ام‌سی‌ال۳۴ موجود است. |
