موقوفه اود
موقوفه اود وقفی است که به انتقال تدریجی بیش از شش میلیون روپیه از پادشاهی عود هند به شهرهای مقدس شیعیان نجف و کربلا بین سال‌های ۱۸۵۰ تا ۱۹۰۳ انجامید. این وقف برای اولین بار در سال ۱۸۵۰ به این دو شهر رسید و توسط دو مجتهد به دو شهر منتقل و توزیع شد. انگلیسی‌ها بعداً به تدریج این وقف و توزیع آن را به دست خود گرفتند. به گفته محققان، آنها قصد داشتند از آن به عنوان یک «اهرم قدرت» برای تأثیرگذاری بر علما و شیعیان ایرانی استفاده کنند. تلاش انگلیسی‌ها برای پرداخت وقف عود یکی از دلایل اصلی ظهور انجمن احیای اسلامی در سال ۱۹۱۸ بود.[۱][۲][۳][۴][۵][۶]
پانویس[ویرایش]
- ↑ موقوفة اَوَد؛ ریشه و روند تاریخی hawzah.net
- ↑ موقوفه اود: ریشه و روند تاریخی ensani.ir
- ↑ Algar, Hamid (January 1980). Religion and State in Iran, 1785–1906: The Role of the Ulama in the Qajar Period (به انگلیسی). University of California Press. ISBN 9780520041004. Retrieved 19 November 2016.
- ↑ Litvak, Meir (1 January 2001). "Money, Religion, and Politics: The Oudh Bequest in Najaf and Karbala', 1850–1903". International Journal of Middle East Studies. 33 (1): 1–21. doi:10.1017/S0020743801001015. JSTOR 259477. S2CID 155865344.
- ↑ Nakash, Yitzhak (16 February 2003). The Shi'is of Iraq (به انگلیسی). Princeton University Press. ISBN 0691115753. Retrieved 13 November 2016.
- ↑ Tripp, Charles (2007). A History of Iraq. Cambridge, UK: Cambridge University Press. pp. 30–59.
 | این یک مقالهٔ خرد تاریخ است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |