موش کور
 |
این نوشتار به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
| موش کور | |
|---|---|
 |
|
| طبقه‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پستانداران |
| فرورده: | جفت‌داران |
| راسته: | حشره‌خوارسانان |
| تیره: | کورموش‌ها in part |
| Genera | |
|
12 genera, see text |
|
موش کور از زیر رده پستانداران جفت دار (Eutheria) راسته حشره خواران (Insectivora) و خانواده کننده ها (talpidae) از میان پستانداران جانوری خاکزی است.
انها چشمهایی تحلیل رفته دارند. موش کور با دست و پای نیرومند خود با کندن سوراخ های گوناگون و دالان های دراز در خاک که گاهی تا ژرفای یک متری پایین میرود، مایه بهبود تهویه و زهکشی خاک میشود.
این جانور در امیختن نیمرخ خاک و یکنواخت کردن ان کارایی دارند.
خوراک این موش ها بیشتر کرم خاکی است. انها همچنین از لارو حشرات، کنه ها، هزارپایان، تنندوها و نرم تنان تغذیه می کنند و در کاهش افت ها بسیار سودمند هستند.
فراوانی موش کور در چمنزارهای همیشه سبز و جنگل های پهن برگ با خاکهای اهکی بسیار بالا است. این موش در جنگل های سوزنی برگ، تورب زارها و کشتزارها نیز با فراوانی کمتری دیده میشوند. بنابراین پیامد زندگی و کارکرد انها در خاک میتواند بهم ریختن نیمرخ خاک و یکنواخت کردن ان، افزایش فرسایش خاک یا پوک کردن ان، خوردن جانوران سودمند و زیانمند خاک و همچنین افزایش گونه های علفی با ریشه های افشان و کاهش گونه های درختی در جنگل های پهن برگ باشد.
______________________________________________________
موشهای کور پستانداران خانواده Soricomorpha هستند. موشهای کور عموماً در زیر زمین لانه می‌کنند، هر چند برخی از گونه‌ها نیمه آبزی هستند. موش کور چشم‌های کوچک یا پوشانده شده دارد و احتمالاً هنوز هم میتواند شب را از روز تشخیص دهد اما فرای این کور هستند.
موش کور، حیوانی است که در اغلب کشورها وجود دارد؛ ولی با این همه نمی توان آن را مشاهده کرد. زیرا بیشتر زندگی خود را در زیر زمین می گذراند. فقط بعضی مواقع در باغها و مزارع، تپه کوچکی از خاک دیده می شود که پشت بام لانه موش کور است و در زیر آن موش کور در تاریکی مطلق زندگی می کند. موش کور، حیوان کوچکی است که به ندرت طول آن بلندتر از ۱۵ سانتی متر می شود. بدن این جانور از کرک بسیار نرم موشی رنگ پوشیده شده است و دم صورتی رنگ آن فقط ۲ یا ۳ سانتی متر طول دارد. موش کور گردن ندارد و گوشهای کوچک آن در زیر کرک پنهان شده اند. البته موش کور چشم دارد؛ ولی چشمهایش به اندازه نوک یک سنجاق هستند و با کرک پوشیده شده اند. به همین دلیل است که مدت زمان نسبتاً زیادی همه خیال می کردند که موش کور واقعاً کور است. در حالی که موش کور بیناست؛ اما ضعیف می بیند. ولی هرگز نمی توان به آن کور گفت. اگر کسی یک موش کور را بگیرد و روی زمین قرار دهد، ملاحظه می کند، که فوراً به طرف محلی که خاک نرم داشته باشد می دود و بلافاصله شروع به کندن می کند. موش کور در کندن زمین سرعت و مهارت زیادی دارد. زیرا پاهای جلویش خیلی قوی هستند و شکل بیلهای کوچک را دارند. و بالاخره موش کور در مدت فقط چند دقیقه زمین را می کند و در آن ناپدید می گردد. برای آنکه تجسمی از سرعت موش کور داشته باشید، کافی است که بگوییم این جانور کوچک در طی یک شب می تواند ۷۰ متر تونل حفر کند. لانه موشهای کور، معمولاً به صورت یک تپه دیده می شود. در داخل این تپه، دو تونل گرد وجود دارد که یکی بالای دیگری کنده شده است و چند تونل عمودی نیز آنها را به هم مربوط می سازد تا موشهای کور بتوانند در تمام جهات حرکت کنند.
منبع[ویرایش]
بیولوژی و بیوشیمی خاک: دکتر علی اکبر صفری سنجانی . دانشگاه بوعلی سینا
|
||||||||||||||||||||||||||||||
