موش کور
 | این نوشتار به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
| موش کور | |
|---|---|
| |
| آرایه‌شناسی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پستانداران |
| فرورده: | جفت‌داران |
| راسته: | حشره‌خوارسانان |
| تیره: | کورموش‌ها in part |
| Genera | |
|
12 genera, see text | |
موش کور یا در فارسی افغانستان کورموش[۱] پستانداری از خانوادهٔ Soricomorpha است. موشهای کور عموماً در زیر زمین لانه می‌کنند، هر چند برخی از گونه‌ها نیمه آبزی هستند. موش کور چشم‌های کوچک یا پوشانده شده دارد و احتمالاً هنوز هم می‌تواند شب را از روز تشخیص دهد اما فرای این کور هستند.
موش کور حیوانی است که در اغلب کشورها وجود دارد؛ ولی با این همه نمی توان آن را مشاهده کرد. زیرا بیشتر زندگی خود را در زیر زمین می گذراند. فقط بعضی مواقع در باغها و مزارع، تپه کوچکی از خاک دیده می‌شود که پشت بام لانه موش کور است و در زیر آن موش کور در تاریکی مطلق زندگی می‌کند. موش کور، حیوان کوچکی است که به ندرت طول آن بلندتر از ۱۵ سانتی‌متر می‌شود. بدن این جانور از کرک بسیار نرم موشی رنگ پوشیده شده‌است و دم صورتی رنگ آن فقط ۲ یا ۳ سانتی‌متر طول دارد. موش کور گردن ندارد و گوشهای کوچک آن در زیر کرک پنهان شده‌اند. البته موش کور چشم دارد؛ ولی چشمهایش به اندازه نوک یک سنجاق هستند و با کرک پوشیده شده‌اند. به همین دلیل است که مدت زمان نسبتاً زیادی همه خیال می‌کردند که موش کور واقعاً کور است. در حالی که موش کور بیناست؛ اما ضعیف می بیند. ولی هرگز نمی توان به آن کور گفت. اگر کسی یک موش کور را بگیرد و روی زمین قرار دهد، ملاحظه می‌کند، که فوراً به طرف محلی که خاک نرم داشته باشد می دود و بلافاصله شروع به کندن می‌کند. موش کور در کندن زمین سرعت و مهارت زیادی دارد. زیرا پاهای جلویش خیلی قوی هستند و شکل بیلهای کوچک را دارند. و بالاخره موش کور در مدت فقط چند دقیقه زمین را می‌کند و در آن ناپدید می گردد. برای آنکه تجسمی از سرعت موش کور داشته باشید، کافی است که بگوییم این جانور کوچک در طی یک شب می‌تواند ۷۰ متر تونل حفر کند. لانه موشهای کور، معمولاً به صورت یک تپه دیده می‌شود. در داخل این تپه، دو تونل گرد وجود دارد که یکی بالای دیگری کنده شده‌است و چند تونل عمودی نیز آن‌ها را به هم مربوط می‌سازد تا موشهای کور بتوانند در تمام جهات حرکت کنند.
خاک[ویرایش]
موش کور با دست و پای نیرومند خود با کندن سوراخ‌های گوناگون و دالان‌های دراز در خاک که گاهی تا ژرفای یک متری پایین میرود، مایه بهبود تهویه و زهکشی خاک می‌شود.
این جانور در امیختن نیمرخ خاک و یکنواخت کردن ان کارایی دارند.
خوراک این موش‌ها بیشتر کرم خاکی است. آن‌ها همچنین از لارو حشرات، کنه ها، هزارپایان، تنندوها و نرم‌تنان تغذیه می‌کنند و در کاهش افت‌ها بسیار سودمند هستند.
فراوانی موش کور در چمنزارهای همیشه سبز و جنگل‌های پهن برگ با خاکهای اهکی بسیار بالا است. این موش در جنگل‌های سوزنی برگ، تورب زارها و کشتزارها نیز با فراوانی کمتری دیده می‌شوند. بنابراین پیامد زندگی و کارکرد آن‌ها در خاک می‌تواند بهم ریختن نیمرخ خاک و یکنواخت کردن ان، افزایش فرسایش خاک یا پوک کردن ان، خوردن جانوران سودمند و زیانمند خاک و همچنین افزایش گونه‌های علفی با ریشه‌های افشان و کاهش گونه‌های درختی در جنگل‌های پهن برگ باشد.
منابع[ویرایش]
- ↑ انوشه، حسن؛ خدابنده‌لو، غلامرضا (۱۳۹۱). فارسی ناشنیده: فرهنگ واژه‌ها و اصطلاحات فارسی و فارسی‌شدهٔ کاربردی در افغانستان. تهران: قطره. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۱۱۹-۶۰۹-۶.
- بیولوژی و بیوشیمی خاک: علی اکبر صفری سنجانی. دانشگاه بوعلی سینا