موسیر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

موسیر
موسیر
رده‌بندی علمی edit
فرمانرو: گیاهان
کلاد: نهان‌دانگان
کلاد: تک‌لپه‌ای‌ها
راسته: مارچوبه‌سانان
تیره: نرگسیان
زیرخانواده: پیازیان
سرده: [[سیر (سرده)]]
گونه: A. stipitatum
نام دوبخشی
Allium stipitatum

موسیر با نام علمی آلیوم ستیپیتاتوم[الف] (به انگلیسی: Allium stipitatum, Persian shallot) بومی ایران، است.

احتمالاً سوءتفاهم‌هایی در مورد نامگذاری این گیاه وجود دارد. ویکی‌پدیای انگلیسی حاوی دو مقاله مختلف در مورد این گیاه است؛ یکی A stipitatum و دیگری solo garlic. در روی بعضی از بسته‌بندها نام A ampeloprasum نوشته شده. در کشورهای غربی موسیر تحت نام سیر سولو یا سیر تک حبه‌ای Solo garlic, Singel bulb garlic بفروش می‌رسد.[نیازمند منبع]

موسیر دارای اسیدهای چرب و عناصر معدنی (پتاسیم، سدیم، منیزیم، آهن، مس، روی و منگنز) می‌باشد. [نیازمند منبع]

خواص دارویی گیاه موسیر[ویرایش]

در طب سنتی از فراورده‌های موسیر برای کم کردن قند خون در افراد دیابتی استفاده می‌شد و هم چنین از خواص گندزدائی آن برای دفع انگل‌ها همراه غذا به کار می‌رفت. علاوه بر آن برای ضدعفونی کردن آب مورد استفاده داشته‌است. افزایش دفع ادرار، التیام دهنده و ترمیم‌کننده زخمها و تسکین دهنده التهاب طحال و کبد. تأثیر مثبت آن بر دستگاه اعصاب مرکزی، کاهش سردردهای میگرنی، کمک به سیستم قلبی- عروقی، کمک به کاهش چربیهای خون و پیشگیری از تصلب شرائین و تنظیم فشار خون هم قابل توجه‌است.

علاوه بر این، موسیر می‌تواند به عنوان یک غذای پایه برای افرادی که مشکلات کبد دارند، مناسب باشد. به دلیل حاوی شدن مواد مغذی مهمی مانند ویتامین C و فیبر، موسیر می‌تواند در بهبود گوارش، کنترل قند خون و بهبود تابع کلی بدن نیز مفید باشد.

نگارخانه[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. Allium stipitatum (یا A hirtifolium)

منابع[ویرایش]

  1. Eduard August von Regel. 1881. Trudy Imperatorskago S. -Peterburgskago Botaniceskago Sada. Acta Horti Petropolitani 7: 546
  2. http The International Plant Names Index

3. hayarteb