موآی
موآی‌ها (به انگلیسی: Moai) مهم‌ترین مظهر فرهنگی جزیره ایستر، هستند که ۲۸۸ تای آن روی سکوهای عظیمی به نام «آهو» ایستاده‌اند.
فاصله این سکوها از هم حدود یک و نیم مایل است. و یک نوار تقریباً سراسری به دور جزیره بوجود آورده. ۶۰۰ موآی دیگر که در مراحل مختلف تکامل هستند، در سرتاسر جزیره پراکنده‌اند. حتی در معادن و کنار جاده‌های قدیمی و کنار ساحل.
بسته به اندازه و وزن موآی‌ها، تخمین زده می‌شود که بین ۵۰ تا ۱۵۰ نفر برای حمل آنها توسط غلطکهای چوبی و سورتمه روی آن نیاز بوده.برخی از موآی‌ها دارای کلاه یا تاجهای قرمز رنگی هستند که دلیل آن نامشخص است. ولی برخی از باستان شناسان می‌گویند که اینگونه موآی‌ها مفهوم آیینی خاصی داشتند و یا شاید برای یک طایفه یا خانواده بخصوصی مقدس بوده.
مجسمه‌های عظیم یا موآی، در طی یک دوره کوتاه خلاقیت و فعالیت خرسنگی کنده کاری شده. بر طبق آخرین تحقیقات باستان شناسانی، ۸۸۷ مجسمه سنگی یکپارچه در موزه و در جزیره شناسایی شده. این مجسمه‌ها نیمتنه هستند و به «سرهای جزیره ایستر» مشهورند. برخی از مجسمه‌ها از زیر خاک بیرون آورده شده‌اند. زمان ساخت این مجسمه‌ها دقیقاً معلوم نیست و بین ۱۵۰۰-۱۷۰۰ و ۱۰۰۰-۱۵۰۰ میلادی حدس زده شده.
تقریباً ۹۵٪ موآی‌ها ساخته شده از خاکستر یا سنگ آتشفشانی متراکم می‌باشند. تمام مجسمه‌های ایستاده (۵۰ تا در کل) در زمان حاضر دوباره برپا شده‌اند.
بزرگ‌ترین مجسمه برپا شده، "Paro" نام داردکه تقریباً ۱۰ متر ارتفاع و ۷۵ تن وزن دارد. یک مجسمه نیمه تمام یافت شده که در صورت اتمام ۲۱ متر و ۲۷۰ تن وزن داشت. تقریباً تمام مجسمه‌ها از یک سبک خاص با سرهای بزرگ و بی تناسب پیروی کرده‌اند.
تاریخچه[ویرایش]
موآی جزیره ایستر یک شکل از مجسمه‌های غول پیکر است که در حاشیه شبه جزیره پولی‌نزی پراکنده شده‌اند. مجسمه‌های کامل شده به آهو (Ahu) (سکوهای انجام تشریفات) انتقال داده شده و سپس برپا شده‌اند. و این مجسمه‌ها معمولاً یک استوانه سنگی قرمز رنگ بر روی سرشان دارند.
در سالهای ۱۷۲۲ و ۱۸۲۵ که این جزیره توسط راجوین و بلاسم بازدید شد تمام موآی‌هایی که ایستاده بودند، واژگون شده بودند. تاریخ دانان شفاهی بیان می‌کنند که این بخشی از تعارض بین ساکنان جزیره‌است تا زمین لرزه و دیگر دلایل.
اگرچه این مجسمه‌ها به عنوان سرهای جزیره ایستر مشهورند، ولی در واقع اینها، تمام تنه هستند با سرهایی بزرگ‌تر از اندازه واقعی و نیمتنه ساده شده. موآی‌هایی که زیاد فرسوده نشده‌اند، طرحهایی را در پشت و کفل خود دارند که گروه اعزامی Routledge ۱۹۲۵ کشف کرده‌اند که یک ارتباط فرهنگی بین این طرحها و خالکوبی که تا نیم قرن پیش رایج بوده وجود داشته و توسط میسیونرها جلوی این کار گرفته شده.
در سالهای اخیر، کشف شده که کاسه چشمهای عمیق موآی برای نگهداری چشمهای مرجانی و مردمکهای شیشه آتشفشانی طراحی شده بود. سابقاً قطعه‌های شکسته مرجان سفید را وقتی کنار هم گذاشتند، تشکیل یک چشم را داد. نسخه چشمها ساخته شده و در برخی از مجسمه‌ها قرار داده شده. مجسمه‌ها توسط مهاجر نشینان پلی نزیایی جزیره ساخته شده.
موآی علاوه بر نمایانگر بودن اجداد و نیاکان، زمانیکه روی سکوی آهوس برپا شدند، شاید به عنوان تجسم زندگی پر قدرت یا روسای گذشته بوده‌است. آنها همچنین نمادی از اجداد مهم گذشته هستند. زمانیکه تراشیدن مجسمه‌ها تمام می‌شد، به محل اصلیشان برده می‌شدند. کاملاً مشخص نیست که این کار چگونه انجام می‌شد، اما مطمئناً نیازمند نیروی انسانیف طناب و غلتک بوده‌است و همچنین راه‌های هموار شده که در سراسر جزیره وجود دارند.
نگارخانه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- Wikipedia contributors, "Moai," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Moai&oldid=229993708
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ موآی موجود است. |
