من نرو هستم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
من نرو هستم
کارگردانرفیع پیتز
تهیه‌کنندهتاناسیس کاراتانوس[۱]
نویسندهرفیع پیتز
Razvan Radulescu
بازیگرانجانی اورتیز
روری کاکرین
خلو توماس
امل امین
مایکل هارنی
جوئل مک‌کینن میلر
الکس فراست
ریچارد پورتنو
تاریخ‌های انتشار
  • ۱۶ فوریه ۲۰۱۶ (۲۰۱۶-0۲-۱۶) (برلین)
مدت زمان
۱۲۰ دقیقه
کشورآلمان
فرانسه
مکزیک
زباناسپانیایی

من نرو هستم (انگلیسی: Soy Nero) فیلمی در ژانر درام به کارگردانی رفیع پیتز است که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد. این فیلم محصول مشترک آلمان، فرانسه و مکزیک است. فیلم برای رقابت در کسب حایزهٔ خرس طلایی در شصت و ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین انتخاب شد.[۲]

رفیع پیتر چهار سال وقت صرف نوشتن فیلمنامه کرد و سرانجام موفق شد نظر مساعد تهیه‌کنندگانی از مکزیک، آلمان و فرانسه را برای ساخت فیلم، جلب کند. همه عوامل این فیلم از این سه کشور هستند. او می‌گوید: من چهار سال پیش شروع به نوشتن فیلم‌نامه این فیلم کردم. در آن زمان هنوز بحران پناه‌جویی به ابعاد امروزین، نرسیده بود. ساخت فیلم نیز سه سال به درازا کشید. فیلم‌ساز هنری اصولاً برای انجام کار، همواره به منابع مالی نیاز دارد.[۳]

ملک‌جهان خزایی، مادر رفیع پیتز، همچون دیگر آثار وی، مدیر هنری فیلم است.[۴]

پس‌از انتخاب فیلم برای بخش مسابقه جشنواره برلین ۲۰۱۶، بلافاصله توسط کمپانی پخش کنندهٔ مطرح فرانسوی، «سوفی دولاک»، خریداری شد تا در شهرهای مختلف فرانسه به نمایش در می‌آید.[۴]

موضوع فیلم[ویرایش]

در «من نرو هستم»، داستان زندگی «نرو» (جانی اورتیز)، یک مهاجر جوان ۱۹ سالهٔ مکزیکی را روایت می‌کند که برای ماندن در آمریکا و به دست آوردن گرین کارت به ارتش این کشور می‌پیوندد، تا از این طریق به هدف خود برسد. اگر همقطاران او برای کشورشان می‌جنگند، نرو برای به دست آوردن حق شهروندی می‌جنگد. بعد از پایان جنگ، او را از آمریکا اخراج می‌کنند.

رفیع پیتز، فیلم‌ساز ایرانی در نشست خبری این فیلم که در شصت و ششمین جشنواره فیلم برلین برگزار شد، گفت: «من همیشه مجذوب مرزها بوده‌ام و از خودم می‌پرسیدم که چرا انسان‌ها تلاش می‌کنند از حد و مرزهایی که برایشان تعیین کرده‌اند بگذرند. پدرم بریتانیایی و مادرم ایرانی‌ست و خودم هم در کشور دیگری بزرگ شده‌ام. می‌خواستم دربارهٔ موضوعی فیلم بسازم که در سینما تازگی داشته باشد. برای همین سراغ سربازانی رفتم که برای گرین‌کارت به ارتش آمریکا پیوسته‌اند.»[۵][۶]

بازیگران[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. زمانه، فرهنگ (۲۰۱۶-۰۲-۲۰). «رفیع پیتز: فراموش نکنید که ایرانی هستم». رادیو زمانه | زمانه. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۲-۲۰.
  2. "Jan 20, 2016: Berlinale Competition Complete". Berlinale. Archived from the original on 23 January 2016. Retrieved 21 January 2016.
  3. «رفیع پیتز: تاریخ‌نگار بحران‌ها در جشنواره فیلم برلین». رادیو زمانه | زمانه. ۲۰۱۶-۰۲-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۲-۲۰.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ««من نرو هستم» را پخش کننده مهم فرانسوی قبل از جشنواره برلین خرید». دمادم. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۲-۲۰.[پیوند مرده]
  5. زمانه، فرهنگ (۲۰۱۶-۰۲-۲۰). «رفیع پیتز». رادیو زمانه | زمانه. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۲-۲۰.
  6. «گزارش روز ششم جشنواره». روزنامه شرق. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ فوریه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۲-۲۰.

پیوند به بیرون[ویرایش]