منصور بهرامی
| منصور بهرامی | ||
|---|---|---|
| ||
| کشور |  ایران /  فرانسه
| |
| اقامت | پاریس | |
| تاریخ تولد | ۷ اردیبهشت ۱۳۳۵ ۲۶ آوریل ۱۹۵۶ (۶۳ سال) | |
| محل تولد | اراک، ایران | |
| قد | ۱٫۷۸ متر (۵ فوت ۱۰ اینچ) | |
| تبدیل به حرفه‌ای | ۱۹۷۴ | |
| بازنشستگی | ۲۰۰۳ | |
| جایزه‌های نقدی حرفه |
۳۶۸٬۷۸۰ دلار آمریکا | |
| وبگاه رسمی | http://mansourbahrami.co.uk | |
| تک‌نفره | ||
| بالاترین رتبه: | ۱۹۲ (۱۹۸۸) | |
| دونفره | ||
| بالاترین رتبه: | ۳۱ (۱۹۸۷) | |
| آزاد فرانسه | فینال (۱۹۸۹) | |
منصور بهرامی (زادهٔ ۷ اردیبهشت ۱۳۳۵ در اراک) تنیس‌باز حرفه‌ای ایرانی‌الاصل مقیم فرانسه است. او امروز، به صورت نمایشی، تنیس بازی می‌کند.
از بازیکنان مورد علاقه او شیرزاد اکبری است.
محتویات
آغاز به کار[ویرایش]
او از سن ۲ سالگی با توپ تنیس آشنا شد[۱] زیرا پدر او در ورزشگاه امجدیه کار می‌کرد.[۲] منصور بهرامی در آغاز کار به دلیل نبود امکانات و راکت با جارو و ماهی‌تابه تمرین تنیس می‌کرده[۳] و هیچگاه مربی نداشته‌است.[۴] او تمرینات جدی خود را در زمینه تنیس از سن ۱۳ سالگی شروع کرد و در سن ۱۵ سالگی قهرمان جوانان ایران و به همراه محرم خدائی قهرمان دو نفره آسیا در رده جوانان شد و در سن ۱۶ سالگی به عضویت تیم ملی بزرگسالان در جام دیویس درآمد.[۲]
پیش از انقلاب[ویرایش]
در سال ۱۳۵۳ در بازی‌های آسیایی شرکت نمود و در مسابقات دو نفره قهرمان آسیا شد و همچنین در مسابقات بی‌شمار بین‌المللی از جمله مسابقات گالیا کاپ در چکسلواکی به همراهی علی مدنی و محرم خدائی با شکست دادن تیم‌های تنیس هلند؛ رومانی و فرانسه به همراه تیم تنیس چکسلواکی در شهر ماریا نسک لازنه به فینال مسابقات راه یافتند.
یکی از بدترین منصور بهرامی در مسابقات بین‌المللی تهران در سال ۱۳۵۶ (خورشیدی) تهران با باب هیوت در مسابقات انفرادی رخ داد. او مقصر اصلی آن را فدراسیون وقت می‌داند. منصور بهرامی در همان سال قهرمان مسابقات جام «دنیای ورزش» شد.
خروج از ایران[ویرایش]
در سال‌های نخست پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، تنیس، یک ورزش سرمایه‌داری به‌شمار می‌رفت؛ بنابراین زمین‌های تنیس بسته شدند. بهرامی برای سه سال با بازی تخته نرد سر خود را گرم کرد. اما سرانجام و به فرانسه رفت.[۵] منصور بهرامی در سال ۱۳۵۹ (میلادی) در مسابقات جام انقلاب که برای نخستین بار در استادیوم تازه تأسیس مجموعه ورزشی انقلاب برگزار شد شرکت نمود و به همراه علی مدنی به فینال مسابقات راه یافتند و در پایان برنده مسابقه شد. جایزه آن مسابقه، یک بلیط رفت و برگشت به آتن بود. اما بهرامی آنر با بلیط رفت و برگشت به فرانسه عوض کرد و بدین ترتیب به فرانسه رفت.
در فرانسه[ویرایش]
و در پاریس با سختی‌های فراوان (به دلیل عدم قبول عنوان پناهنده سیاسی که بالاخره نتیجه گرفت) توانست خود را بین تنیس بازان فرانسوی مطرح نماید.
در فرانسه هنگامی که بهرامی موفق شد خود را وارد تور تنیس‌بازان حرفه‌ای کند سن او از ۳۰ سال گذشته بود و نمی‌توانست در مسابقات انفرادی با تنیس‌بازان جوانتر از خود رقابت کند. به جای آن به بازی‌های دو نفره پرداخت و در جمع بازیکنان این رشته، سرشناس شد. اوج تنیس حرفه ای او در سال ۱۹۸۹ (میلادی) بود که در مسابقات تنیس جام آزاد فرانسه به فینال مسابقات دوبل رسید.[۲]
وی در فرانسه بمدت ۶ سال پیاپی در مسابقات بسیار شرکت نمود و پس از آن در سن ۳۰ سالگی توانسته در مسابقات انجمن تنیس حرفه‌ای شرکت کند و در انفرادی توانست به رده ۱۸۰ دنیا دست یابد. او در مسابقات دو نفره، برنده ۵ مسابقه انجمن تنیس حرفه‌ای و ۱۲ بار هم فینالیست بوده که مهم‌ترین آن‌ها آزاد فرانسه ۱۹۸۹ - مونت‌کارلو ۱۹۸۷ - پاریس اپن ۱۹۸۶ (میلادی) هستند.
سینیور تور[ویرایش]
اوج آوازه و محبوبیت بهرامی از سال ۱۹۹۳ (میلادی) آغاز شد که انجمن تنیس حرفه‌ایی تنیس تور قهرمانان را برای بازیکنان بالای ۳۵ سال راه انداخت. بهرامی در این تور شانه به شانه نامدارانی چون ایلی ناستازی، بیورن بوری و جان مک‌انرو سراسر جهان را درنوردید و در رقابت‌های گوناگون درخشید.[۲] او در سال ۲۰۰۰ (میلادی) به جایگاه نفر نخست جهان رسید و مجموعاً ۱۲ مسابقه سینیور تور برده‌است. این مسابقات ۲۰۰۲–۲۰۰۳ آزاد آمریکا - ۶ سال فینال و در هفتمین سال برنده مسابقات آزاد فرانسه - ۱۹۹۵ فینالیست مسابقات ویمبلدون - آزاد فرانسه در مسابقات دو نفره هستند.
سفر به ایران[ویرایش]
منصور بهرامی دو سال پیاپی به ایران رفت و به اجرای تنیس نمایشی در مجموعه انقلاب پرداخت. اما مشکلاتی را سر راه دید و دیگر به ایران بازنگشت.
دونالد ترامپ[ویرایش]
در سال ۲۰۰۲ (میلادی) دونالد ترامپ از منصور بهرامی و چندین تنیس‌باز سرشناس دیگر دعوت کرد تا برای جمع‌آوری کمک مالی برای درمان سرطان پروستات، در خانه شخصی او تنیس بازی کنند. در پایان این برنامه، ۱/۷ میلیون دلار آمریکا پول، جمع شد. منصور بهرامی در سال ۲۰۱۹ (میلادی) گفت که دیگر حتی با دریافت نیم میلیون دلار هم به خانه دونالد ترامپ نمی‌رود.[۶]
پانویس[ویرایش]
- ↑ علی آخوندان (۲۳ تیر ۱۳۹۸). «گفت‌وگو با منصور بهرامی؛ بهترین بازیکن جهان اجازه گرفت از من تقلید کند». بی‌بی‌سی فارسی.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ افشین مبصر-گزارشگر بی‌بی‌سی - مسابقات تنیس ویمبلدون (۱۷ تیر ۱۳۹۱). «منصور بهرامی هنرمند بانمک ویمبلدون». بی‌بی‌سی فارسی.
- ↑ افشین امیرزاده از ویمبلدون (۱۴ تیر ۱۳۸۶). «تنیس "با نمک" شد». بی‌بی‌سی فارسی.
- ↑ علی آخوندان (۲۳ تیر ۱۳۹۷). «گفت‌وگو با منصور بهرامی؛ بهترین بازیکن جهان اجازه گرفت از من تقلید کند». بی‌بی‌سی فارسی.
- ↑ Tilley, Joanna (3 July 2013). "Bahrami: Iran's solo tennis representative". Al Jazeera. Retrieved 7 June 2014.
- ↑ علی آخوندان (۲۳ تیر ۱۳۹۸). «منصور بهرامی: با نیم میلیون دلار هم دوباره به خانه ترامپ نمی‌روم». بی‌بی‌سی فارسی.
منابع[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ منصور بهرامی موجود است. |
پیوند به بیرون[ویرایش]
- وبگاه رسمی
- پروفایل منصور بهرامی در وبگاه «تنیس حرفه‌ای مردان، ATP»
- علی آخوندان (۲۳ تیر ۱۳۹۸). «منصور بهرامی: با نیم میلیون دلار هم دوباره به خانه ترامپ نمی‌روم». بی‌بی‌سی فارسی.
- افشین مبصر-گزارشگر بی‌بی‌سی - مسابقات تنیس ویمبلدون (۱۷ تیر ۱۳۹۱). «منصور بهرامی هنرمند بانمک ویمبلدون». بی‌بی‌سی فارسی.
- افشین امیرزاده از ویمبلدون (۱۴ تیر ۱۳۸۶). «تنیس «با نمک» شد». بی‌بی‌سی فارسی.
