مقیاس افتراق معنایی
مقیاس افتراق معنایی یک مقیاس روان سنجی است که مکرراً در پرسشنامههای پژوهشی مورد استفاده قرار میگیرد؛ و یکی از عمومیترین روشهای در ک احساس است. در این روش دستهبندی کلمات در قالب صفاتی که در امتداد هم قرار گرفته باشند طرز نگرش اختصاصی افراد را تعیین میکنند.[۱]صفات انتخاب شده فهرستی از ویژگیهای معنایی موضوع مورد بحث است که پاسخگو بر اساس این ویژگیها به ارزیابی موضوع میپردازد.[۲]ا
تاریخچه[ویرایش]
مقیاس افتراق معنایی در سال ۱۹۵۷، توسط آسگود روانشناس ارتباطات ابداع شد. بعد از او سینکلر تغییراتی در ین مقیاس به وجود آورد.[۲]