مقیاس افتراق معنایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مقیاس افتراق معنایی یک مقیاس روان سنجی است که مکرراً در پرسشنامه‌های پژوهشی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ و یکی از عمومی‌ترین روشهای در ک احساس است. در این روش دسته‌بندی کلمات در قالب صفاتی که در امتداد هم قرار گرفته باشند طرز نگرش اختصاصی افراد را تعیین می‌کنند.[۱]صفات انتخاب شده فهرستی از ویژگیهای معنایی موضوع مورد بحث است که پاسخگو بر اساس این ویژگیها به ارزیابی موضوع می‌پردازد.[۲]ا

تاریخچه[ویرایش]

مقیاس افتراق معنایی در سال ۱۹۵۷، توسط آسگود روانشناس ارتباطات ابداع شد. بعد از او سینکلر تغییراتی در ین مقیاس به وجود آورد.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. کلینی ممقانی، ناصر. «نشریه بین‌المللی دانشگاه علم و صنعت». ۱۹ جلد: ۱۵۱–۱۶۰.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ کلینی ممقانی، ناصر (۱۳۹۸). مهندسی کانسی. صص. ۹۰–۹۵.

جستارهای وابسته[ویرایش]

مقیاس لیکرت