معادله مانینگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
رابرت مانینگ (1816-1897)

معادله مانینگ (به انگلیسی: Manning formula) معادله تجربی مربوطه جریان کانال باز است. این معادله ابتدا در سال ۱۸۶۷ توسط مهندس فرانسوی فیلیپ گایئوکلر ارائه شد و سپس در سال ۱۸۹۰ توسط مهندس ایرلندی رابرت مانینگ دوباره طراحی و توسعه داده شد.[۱]

معادله مانینگ یکی از اساسی ترین معادلات در طراحی کانال ها و سازه های وابسته می باشد. از این معادله برای یافتن عمق نرمال کانال و یا عمق های بحرانی و مزدوج کانال ها در طراحی سرریز ها و دریچه ها استفاده فراوانی می گردد.

معادله مانینگ-گایئوکلر:

که در آن:

V سرعت متوسط (ft/s, m/s)
Q دبی متوسط خروجی (ft^3/s, m^3/s)
k یک تبدیل برای ثابت برابر با ۱٫۴۸۶ واحد مرسوم آمریکا یا ۱٫۰ برای واحدهای اس آی
n ضریب مانینگ (s/m^(1/3
Rh   شعاع هیدرولیکی (نسبت مساحت سطح مقطع به محیط خیس شده) (ft, m)
S شیب افقی کانال (ft/ft, m/m) (S = hf/L)

منابع[ویرایش]

  1. «Manning formula». ویکی‌پدیای انگلیسی. دریافت‌شده در ۲۰ آبریل ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)