مطالعات ژنتیک روی مردم ترک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مطالعات ژنتیک جمعیت برای تعیین منشأ ژنتیکی ترک‌های آناتولی امروزی در ترکیه انجام شده‌است. هدف از این مطالعات این بوده که تعیین شود آیا ترک‌ها با مردمان ترک آسیای مرکزی که سلجوقیان پس از نبرد ملازگرد[۱][۲] در سال ۱۰۷۱ از آنجا به آناتولی مهاجرت کردند و سلجوقیان روم را در اواخر قرن یازدهم بنیان گذاشتند پیوند ژنتیکی دارند، یا این که بیشتر نشات گرفته از بومیان آناتولی هستند که در دوره سلجوقی و عثمانی با سیاست‌هایی چون نظام دوشیرمه و مالیات جزیه یکسان‌سازی فرهنگی شدند.

مطالعات اتوزوم با متدولوژی جدید تخمین می‌زند که سهم آسیای مرکزی در مردم ترکیه در حد ۱۳–۱۵%[۳][۴] است و ذکر می‌کند که با توجه به برخی ارتباطات ژنتیکی اروپا و جنوب آسیا نتایج ممکن است نشان دهندهٔ حرکت‌های جمعیتی قبلی (مثل مهاجرت یا اختلاط) یا رانش ژنتیکی باشد.

درخت همسایگی جمعیت‌های اروپایی ترک آناتولی و ترکی آسیای مرکزی.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «Encyclopaedia Britannica». ص. Battle of Manzikert, (۲۶ August ۱۰۷۱), battle in which the Byzantines under the emperor Romanus IV Diogenes were defeated by the Seljuq Turks led by the sultan Alp-Arslan (meaning "Heroic Lion" in Turkish)٫ It was followed by Seljuq conquest of most of Anatolia and marked the beginning of the end for the Byzantine Empire as a militarily viable state٫.
  2. «Encyclopaedia Britannica». ص. Under the sultans Alp-Arslan and Malik-Shāh, the Seljuq empire was extended to include all of Iran and Mesopotamia and Syria, including Palestine٫ In ۱۰۷۱ Alp-Arslan defeated an immense Byzantine army at Manzikert and captured the Byzantine emperor Romanus IV Diogenes٫ The way was open for Turkmen tribesmen to settle in Asia Minor٫.
  3. الگو:Cite journaldoi=10.1002/ajpa.20772
  4. Hodoğlugil, Uğur; Mahley, Robert W. (2012). "Turkish Population Structure and Genetic Ancestry Reveal Relatedness among Eurasian Populations". Annals of Human Genetics. 76 (2): 128–141. doi:10.1111/j.1469-1809.2011.00701.x. PMC 4904778. PMID 22332727.

پیوند به بیرون[ویرایش]