مسجد جامع مکی زاهدان
| مسجد مکّی[۱] | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات اولیه | |
| موقعیت | زاهدان |
| مختصات | ۲۹°۲۹′۱۹٫۸″ شمالی ۶۰°۵۱′۱۴٫۴″ شرقی / ۲۹٫۴۸۸۸۳۳°شمالی ۶۰٫۸۵۴۰۰۰°شرقیمختصات: ۲۹°۲۹′۱۹٫۸″ شمالی ۶۰°۵۱′۱۴٫۴″ شرقی / ۲۹٫۴۸۸۸۳۳°شمالی ۶۰٫۸۵۴۰۰۰°شرقی |
| دین | اسلام، مذهب تسنن |
| شهرستان | زاهدان |
| استان | سیستان و بلوچستان |
| کشور | ایران |
| متولّی | عبدالحمید اسماعیل‌زهی |
| وب‌گاه | www.sunnionline.us |
| توضیح معماری | |
| گونه معماری | ایرانی، اسلامی، عثمانی[۲] |
| مؤسس | ]][۳] و عبدالحمید اسماعیل‌زهی |
| تاریخ تأسیس | ۱۳۵۳[۳] |
| ویژگی‌ها | |
| مساحت داخلی | ۳۲٬۰۰۰ متر مربع[۴] |
| گنبد | ۵۳ عدد[۲] |
| ارتفاع خارجی گنبد | ۴۶ متر (گنبد مرکزی)[۵] |
| مناره | ۴[۵] |
| ارتفاع مناره | ۹۵ متر[۲] |
مسجد جامع مکی زاهدان یکی از بزرگترین مساجد جهان اسلام و مشهورترین مسجد اهل سنت در شهر زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان قرار دارد[۶]. مولانا عبدالعزیز ملازاده این مسجد را در سال ۱۳۵۳ با زیربنای ۶۰۰ متر مربع[۴] تأسیس کرد.[۳] بنای اولیه دارای دو مناره با ارتفاع ۳۷ متر بود.[۶] که با گذشت زمان و افزایش جمعیت و نیاز به فضای وسیعتر برای عبادت در چند مرحله توسعه و کسترش یافت.
مرحله اول توسعه مسجد در سال ۱۳۷۰ شروع شد و مرحله دوم توسعه مسجد در سال ۱۳۹۰ آغاز شد[۴][۵][۲]طرّاحی بنای مسجد و معماری داخلی کاری از هنرمندان ایرانی است. نمای بیرونی مسجد یادآور مسجد سلطان احمد و درون آن یادآور مسجد النبی است. مردم بومی داوطلبانه و بدون دریافت دستمزد در ساخت این بنا همکاری کرده‌اند،[۶] و همهٔ هزینه‌های ساخت و نگهداری آن توسط کمک های مردمی تامین شده است با این باور که مسجد را مردم نماز گزار باید بسازند.[۵] نماز جمعه از سال ۱۳۶۵ در مسجد مکی برگزار می‌شود.[۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ مسجد مکی «پایگاه ملی نام‌های جغرافیایی ایران»
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ مستند مسجد جامع مکی زاهدان. سنی‌آنلاین فارسی. ۱۸ نوامبر ۲۰۱۸. روی داده در دقیقهٔ ۳–۴. دریافت‌شده در ۱۸ فوریهٔ ۲۰۱۹.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ «مساجد در آینه آمار». جام جم (روزنامه) ۱۴ام، ش. ۳۷۷۳ (۳ شهریور ۱۳۹۲): ۱۰.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ مستند مسجد جامع مکی زاهدان. سنی‌آنلاین فارسی. ۱۸ نوامبر ۲۰۱۸. روی داده در دقیقهٔ ۱–۲. دریافت‌شده در ۱۸ فوریهٔ ۲۰۱۹.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ «مسجد جامع مکی زاهدان». ایسنا. ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶. دریافت‌شده در ۱۷ فوریهٔ ۲۰۱۹. تاریخ وارد شده در
عدم تطابق|سال= / |تاریخ=را بررسی کنید (کمک) - ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ سپیده پیری. «گردشگری سیستان و بلوچستان، بستری برای اتحاد و امنیت». تعادل (روزنامه) دوم، ش. ۵۶۱ (۱۷ خرداد ۱۳۹۵): ۱۰.
