مریم الهه سرور
 | این نوشتار به هیچ منبع و مرجعی استناد نمی‌کند. |
| مریم الهه سرور | |
|---|---|
| نام اصلی | مریم |
| نام مستعار | الهه سرور |
| تولد | ۱ اردیبهشت ۱۳۶۸ (۳۰ سال) اصفهان |
| ملیت |  افغانستان |
| سبک(ها) | پاپ |
| وبگاه | www.elahamusic.com |
| جایزه(ها) | ستارهٔ افغان |
مریم الهه سرور (زاده ۱ ثور ۱۳۶۸ در اصفهان ایران)[۱] یک خواننده جوان افغانستانی است. الهه سرور با شرکت کردن در برنامه ستاره افغان شبکه طلوع به شهرت رسید.
فیلم کوتاه مستند «آوازِ مریم» دربارهٔ او و شور و شوق و مشکلات دختران افغان ساخته شده‌است.[نیازمند منبع]
سبک موسیقیِ الهه سرور، سبکی نو در موسیقی افعانستان است و از سبکِ هندی که در تاریخ موسیقی افغانستان تأثیر زیادی گذاشته‌است، پیروی نمی‌کند. همچنین از نظر محتوایی می‌توان وی را یک نوع صدایِ «ضدتاریخ (anti-historic)» دانست چرا که نماینده «صدایِ اقلیت» است و آهنگ‌هایش (مانند آهنگ بی بهونه) دارای بار سیاسی و اعتراضی و در واقع «نفیِ انسانیت» است. او خود می‌گوید: از سیاستزدگی در دنیایِ هنر و اینکه هنرمندان مفاهیم و شعارهایِ جعلی را در پیکربندیِ هنری وارد می‌کنند، به شدت نفرت دارد و در عینِ حال معتقد است که هنر نمی‌تواند به «عدالت» بیتوجه باشد.[۲]
زندگی‌نامه[ویرایش]
خانواده الهه سرور به دنبال تهاجم شوری سابق به افغانستان به ایران مهاجرت کردند و ۱۴ سال مقیم ایران بودند. بعد از سقوط طالبان الهه سرور به افغانستان بازگشت. الهه به عنوان گزارشگر خبری در یک ایستگاه رادیویی محلی در شهر کندز واقع در شمال افغانستان و همچنین در خبرگزاری بختار افغانستان مشغول به کار شد. در همان زمان به دختران جوان و زنان همسایه که بر طیق قانون طالبان مجاز به تحصیل نبودند ریاضی و ادبیات تعلیم می‌داد. الهه به عنوان یک زن جوان در کندُز (که مردمانش تحت تأثیر حکومت طالبان در آن زمان قرار گرفته بودند) ترسی از به چالش کشیدن دیدگاه‌های سنتی و مبارزه برای یک جامعه برابر نداشت. او به عنوان یک فعال سیاسی در آن منطقه شناخته می‌شد و در نتیجه او و خانواده اش بعد از تهدید شدن به مرگ از طرف گروه‌های بنیادگرا مجبور به ترک کندز شدند.
«الهه بعد از نقل مکان به کابل در سال ۲۰۰۷ به موسیقی علاقه‌مند شد. او در مدرسه موسیقی ثبت نام کرد و در حالیکه در موسیقی سنتی افغانستان تخصص می‌گرفت به مطالعه هارمونی غربی هم می‌پرداخت و همکاری با گروه موسیقی «آریان» را آغاز کرد. این اقدامات در حالت مخفیانه و بدون رضایت و حمایت خانواده‌اش که مخالف شغل او به عنوان یک موسیقی‌دان حرفه‌ای بودند انجام می‌گرفت. به محض اینکه خانواده اش موضوع را فهمیدند به مدت یکسال از آواز خوانی او جلوگیری کردند.
در سال ۲۰۰۹ صدای الهه توسط داوران شوی تلویزیونی ستارهٔ افغان که همتای امریکن آیدل است کشف شد و به عنوان اولین زن خواننده هزاره‌ای که در تلویزیون ملی آواز می‌خواند محبوبیت در میان جوامع افغانی سرتاسر دنیا بدست آورد.
اولین آهنگ‌هایش با نام‌های «ابی جان» و «بی بهانه» در سال ۲۰۰۹ منشر شدند. در سال ۲۰۱۰ آهنگ «سنگسار» را منتشر کرد که قانون سنگسار را مورد انتقاد قرار می‌داد. این موضوع باعث شد گروه‌های بنیادگرا سعی کنند در چندین مورد او و خانواده اش را به قتل برسانند.
در سال ۲۰۱۱ زندگی الهه در افغانستان در معرض خطر دائمی قرار گرفت و او مجبور شد از کشور فرار کرده و به‌طور موقت در هندوستان اقامت کند. در زمان اقامت در هندوستان دو آهنگ دیگر با نام‌های «دیوانگی» و «میان تاریکی» منتشر کرد که مورد استقبال جوانان افغان قرار گرفت. او در سال ۲۰۱۲ تصمیم گرفت به انگلستان مهاجرت کند و در ۲۰۱۳ آخرین تک ترانه اش به نام «دختر و بهار» را منتشر کرد. از آن زمان تاکنون الهه به‌طور مرتب بین اروپا و استرالیا در سفر بوده‌است و اخیراً زندگی جدید هیجان انگیزی را با موسیقی دانان لندن آغاز کرده‌است. او همچنین دانشجوی رشتهٔ انیمیشن در دانشگاه هنر لندن است و در حال تهیه یک آلبوم مشترک با یک گروه موسیقی بین‌المللی به نام «کفایه» است.
الهه در سال ۱۳۹۵ در مسابقه استعدادیابی و خوانندگی ایرانی در شبکه منوتو با نام استیج شرکت کرد[نیازمند منبع].
منابع[ویرایش]
- ↑ https://www.manototv.com/shows/stage/show631/casts/hamedsgroup/cast378
- ↑ سنگسار، اعتراض ناب، مصاحبه با خانم «الهه سرور» به مناسبتِ نشر آهنگِ سنگسار
پیوند به بیرون[ویرایش]
- سایت رسمی الهه سرور
- فیلم کوتاه مستند «آوازِ مریم» دربارهٔ او و شور و شوق و مشکلات دختران افغان در یوتیوب
- مصاحبه رادیویی مریم الهه سرور با رادیو دویچه وله
- مریم الهه سرور در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها
