مرداس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مرداس
مرداس واژگون در ته چاه. شاهنامه تهماسبی
اطلاعات کلی
ناممرداس
منصبپیشوای پرهیزکار
لقبدادگر
نژادعرب
درفشسیاه
ملیتعرب
سایر اطلاعات
شناخته شدهکشته شدن توسط پسر
قاتلضحاک
الهام‌دهندهاهریمن[۱]
نحوه قتلحفر چاهی عمیق بر سر راه
خانواده
همسرابلیس
فرزندضحاک

مِرداس شاه دشت نیزه‌وران که از نژاد کرد یا عرب یا آشوری بوده و قلمروش در منطقهٔ امروزی کشور سوریه قرار داشت.[۲] تاریخ پادشاهی مرداس همزمان با پادشاهی ‌جمشید در ایران بود. ریشهٔ نامی مرداس و ضحاک به زبان عربی نزدیک‌تر است. ضحاک به کمک اهریمن پدر خود مرداس را از پای درآورد.

قلعه ضحاک[ویرایش]

از گنجینه‌ها و آثاری که از قلعهٔ ضحاک در آذربایجان ایران بدست آمده، احتمال کرد بودن ضحاک را بیشتر می‌کند. به هر حال مرداس پدر ضحاک است که با نیرنگ او کشته می‌شود. مرداس بنابر روایت فردوسی مردی نیک و گرانمایه بود که دادگری می‌کرد و از خدای جهان‌دار می‌ترسید و شاید بخاطر همین خصائص مردم ایران که از ظلم و بیداد خسته شده بودند به استقبال پسرش ضحاک شتافتند و او را به‌جای جمشید برای پادشاهی ایران ترجیح دادند. باز هم بنابر روایتی از شاهنامه روزی ابلیس به وسوسه کردن ضحاک یا (آژی دهاک) آمد و ضحاک را به کشتن پدر برانگیخت.

یکی مرد بود اندر آن روزگارز دشت سواران نیزه گذار
گرانمایه هم شاه و هم نیک مردز ترس جهاندار با باد سرد
که مرداس نام گرانمایه بودبه داد و دهش برترین پایه بود
مر او را ز دوشیدنی چارپایز هر یک هزار آمدندی به‌جای[۳]

پانویس[ویرایش]

  1. طبق متن اهریمن باید مادر ناتنی و جوان ضحاک باشد
  2. عده‌ای نیز وی را پادشاهی از افغانستان، منطقهٔ بامیان می‌دانند که در زمان حملهٔ مغول با خاک یکسان شد
  3. شاهنامه. جلداوّل. ضحاک، ص ۱۰

منابع[ویرایش]

  • حسین، الهی قمشه‌ای (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.