مدارهای الکتریکی فشرده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مدارهای الکتریکی فشرده، از به هم پیوستن عناصر فشرده ایجاد می‌شود. زمانی که طول مدار، از لحاظ الکتریکی نسبت به طول موج میدان الکتریکی و میدان مغناطیسی کمتر باشد، مدار را مدار فشرده می‌نامیم. بنابراین مدارهای فشرده، فرکانس‌های محدودی دارند.

مزیت مدارهای فشرده نسبت به مدارهای گسترده:

در تعیین کمیت‌های اصلی مدار مشخص می‌گردد. در مدارهای گسترده، مجهول، با حل معادلات ماکسول تعیین می‌شود؛ در حالی که در مدارهای فشرده، مجهول، که دو کمیت ولتاژ و جریان است، از طریق قانون‌های مداری کیرشهف به دست می‌آید.

بنابراین تعیین کمیت‌های مدارهای فشرده، ساده‌تر است.

منابع[ویرایش]

  • نظریه اساسی مدارها و شبکه ها تالیف: ارنست کوه،چارلز دسو - ترجمه و تکمیل: دکتر پرویز جبه دار مارالانی - جلد اول - فصل اول