محمد مؤمن کرمانی
نورالدین‌محمد مؤمن[۱] یا محمد مؤمن کرمانی یا محمد مؤمن بن عبدالله مروارید (درگذشت: ۹۴۸ ه. ق[۲]) فرزند و شاگرد خواجه شهاب الدین عبدالله مروارید (متخلص به بیانی) از خوشنویسان صاحب نام قرن دهم هجری در دوران شاه تهماسب صفوی است.[۳]
محمد مؤمن معلم مربی و ابونصر سام میرزا فرزند شاه اسماعیل صفوی بود[۴] و در دربار شاه اسماعیل منصب صدارت داشت و کاتب مخصوص او بود و همچنین رئیس کتابخانه شاه تهماسب بوده است.[۵] در انواع خطوط اعم از نستعلیق، تعلیق و خطوط ششگانه استادی کامل داشت و کاتبی زبردست بوده است.[۳]
او برای شاه‌تهماسب مرقعی ترتیب داد که به خطوط مختلف نوشته شده است و تاریخ‌های ۹۳۴ تا ۹۴۷ ه.ق را دارد. اکنون صفحاتی از این مرقع در موزه طوپ قاپو سرای ترکیه و دانشگاه استانبول موجود است.[۳] مرقع محمد مؤمن کرمانی مرقعی بزرگ از آثار قلمی این هنرمند زبر دست بود و برای شاه تهماسب تهیه شده بود[۶]
محمد مؤمن کرمانی در اواخر عمر از دربار شاه تهماسب به هندوستان رفت و به سال ۹۴۸ ه.ق در همانجا درگذشت.[۳]
به این ترتیب او از یک سو به واسطه پدر و معلمش عبدالله مروارید، سلسله خوشنویسان ایرانی را به یاقوت مستعصمی متصل می‌کند و از دیگر سو سلسله خوشنویسان دربار گورکانیان هند را به ایرانیان.
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فضایلی، حبیب‌الله. اطلس خط. انتشارات مشعل اصفهان. چاپ دوم، اصفهان۱۳۶۲ش. ص ۳۴۶ و ۴۱۰
- بیانی، مهدی. احوال و آثار خوشنویسان. تهران: چاپ دوم علمی، ۱۳۶۳ ش
- سام میرزا صفوی. تحفه سامی. به کوشش رکن‌الدین همایونفرخ، تهران، ۱۳۴۷ش
| خطها |
|  | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| خوشنویسان | ||||||
| جستارهای وابسته | ||||||