محمدجعفر کفایت‌خان

محمدجعفر ملقب به کفایت خان و شاهی از خوش‌نویسان و شکسته‌نویسان صاحب‌نام سده یازدهم هند در دوران شاه‌جهان و اورنگ‌زیب است.

محمدجعفر فرزند میرزا مقیم خان و نوه میرزا محمد حسین خوشنویس است. فرزند او میرزا حسین کفایت خان نیز از خوشنویسان نام‌دار در خط شکسته است که شاگردانی چون منشی سیج بهان و چندربهان را پروراند.

محمدجعفر کفایت خان خطاب شاهی را از شاه‌جهان امپراتور بزرگ گورکانی دریافت کرد.

او در خط تعلیق و شکسته نستعلیق بی‌نظیر بود و در خط شکسته اصلاحاتی پدید آورد که توسط شاگردانش در هند دنبال شد.

درگذشت محمدجعفر کفایت خان را غلام‌محمد هفت‌قلمی در «تذکره خوشنویسان» ۱۰۹۵ ه‍.ق/۱۲۸۴ م ذکر کرده در صورتی که در تذکرة‌الامرا ۱۰۶۰ ه‍.ق/۱۶۵۰ م ثبت شده است.

منابع

• رامپوری، سید احمد. مرقع خوشنویسان مختصر تذکره خطاطان هند و ایران (به زبان اردو)، ناشر: دکتر وقارالحسن صدیقی، دهلی نو ۲۰۰۷ م
• شاغل عثمانی، مولوی احترام‌الدین احمد. صحیفه خوشنویسان (به زبان اردو). ناشر: قومی کونسل برای فروغ اردو زبان، وزارت ترقی انسانی وسائل حکومت هند. چاپ دوم ۲۰۰۲ دهلی نو