محمدقاسم شادیشاه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محمدقاسم شادیشاه از خوشنویسان و نستعلیق‌نویسان صاحب‌نام اواخر سده نهم و اوایل سده دهم هجری است.[۱]

او اهل خراسان بود و در دوران سلطان ابوسعید گورکانی می‌زیست.[۲] محمدقاسم شادیشاه در نستعلیق‌نویسی مهارت تمام داشت اما کند‌نویس بود و اغلب میان او و میرعلی هروی خوشنویس بزرگ سده دهم معارضه روی می‌داد که به گستاخی شادیشاه منجر می‌شد.[۲]

قطعه‌ای از او با تاریخ ۹۵۵ ه‍. ق در کتاب «پیدایش خط و خطاطان» آورده شده‌است.[۳]

استادان[ویرایش]

او را از جمله شاگردان سلطان محمد نور[۲] و همچنین سلطان محمد خندان[۱] ذکر کرده‌اند.

شاگردان[ویرایش]

خوشنویسان صاحب‌نامی چون یاری هروی کاتب[۱] عیشی[۴] و محمدحسین باخرزی را از شاگردان محمدقاسم شادیشاه ذکر کرده‌اند.

محل دفن[ویرایش]

در روستای مشهد ریزه در ۲۶ کیلومتری غرب تایباد در استان خراسان رضوی، مقبره‌ای معروف به «شاهزاده قاسم» وجود دارد که احتمال می‌رود مدفن او و برخی دیگر از خوشنویسان به‌نام سده دهم هجری باشد که اغلب از شاگردان و پیروان مکتبش بوده‌اند.[۵]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ فضایلی ص ۴۷۳ خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «اطلس خط» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ وب‌گاه آفتاب
  3. پیدایش خط و خطاطان
  4. وب‌گاه راسخون
  5. وب‌گاه همسفران

منابع[ویرایش]