پرش به محتوا

محسن الهامیان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محسن الهامیان
محسن الهامیان - سومین سال نوای موسیقی ایران - ۴ آذر ۱۳۹۶
محسن الهامیان - سومین سال نوای موسیقی ایران - ۴ آذر ۱۳۹۶
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولدمحسن الهامیان
زاده۱۳۲۷، تهران
ژانرموسیقی کلاسیک
ساز(ها)پیانو
سازهای اصلی
پیانو

محسن الهامیان (زادهٔ ۱۳۲۷ در تهران) موسیقی‌دان، نویسنده، مترجم،پژوهشگر و آهنگساز اهل ایران است.

زندگی هنری

[ویرایش]

محسن الهامیان در سال ۱۳۲۷ در تهران متولد شد. او پس از دوران دبیرستان و اخذ دیپلم ریاضی و پشت سر گذاشتن دوره خدمت سربازی در یک شرکت خصوصی به عنوان کمک حسابدار استخدام می‌شود. از درآمد حاصل از کار در آن شرکت یک ساز پیانو تهیه می‌کند.
اولین استاد او در پیانو «اردشیر روحانی» بوده‌است که به پیشنهاد او وارد هنرستان موسیقی شبانه می‌شود. وی پس از ۱۸ ماه آموختن پیانو، در سال ۱۳۵۲ در کنکور موسیقی دانشکده هنرهای زیبا شرکت کرده و پذیرفته می‌شود. از آن پس فراگیری پیانو را نزد «لوست مارتیروسیان» پی می‌گیرد. از دیگر استادان او در دانشگاه می‌توان به «محمدتقی مسعودیه»، «مصطفی کمال پورتراب» «هوشنگ استوار»اشاره نمود.
او دروس نظری موسیقی مانند: هارمونی، هارمونی پراتیک، کنترپوان و … به صورت خود آموخته و با ممارست خود از روی کتاب‌های نظری موسیقی مانند: «هارمونی تئودور دوبوا»، «کنترپوان کروبینی»، «فوگ آندره ژدالژ»، «ارکستراسیون کوکلن» و … آموخته‌است.
او در سال ۱۳۵۶ در مقطع لیسانس از دانشکده هنرهای زیبا فارغ‌التحصیل و برای ادامه تحصیل راهی استراسبورگ شد اما با توجه به شرایط ایران همزمان با انقلاب، به ایران بازگشت. او در سال ۱۳۶۲ همکاری با هنرستان عالی موسیقی را آغاز کرد. محسن الهامیان علاوه بر ترجمه‌ها و تالیفات بسیاری که در موسیقی انجام داده، به تدریس در دانشگاه و مراکز آموزش موسیقی مشغول است.[۱]

او همچنین اهنگسازی و تنظیم آثار بسیاری رادر فرم های مختلف موسیقی در کارنامه هنری خود دارد. تالیفات و ترجمه های محسن الهامیان که به بیش از 43 عنوان کتاب میرسد بخش بزرگی از دانستنیها و علم موسیقی در ایران را در خود جای داده است. بیش از پنجاه سال خدمات او در زمینه موسیقی بر هیچ یک از اهالی موسیقی ایران پوشیده نیست.

در تاریخ ۴ آذر ۱۳۹۶ در آیین سومین «سال نوای موسیقی ایران» از «محسن الهامیان» تقدیر به عمل آمد و تندیس «سال نوا» و لوح تقدیر به وی اهداء شد.[۲]

زندگی شخصی

[ویرایش]

محسن الهامیان در سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد. وی دارای سه فرزند به نام‌های «کاوه» ، «کامیار» و «گلناز» می‌باشد. پسر بزرگ او «کاوه» از نوازندگان پیانو است.[۱]

آثار هنری

[ویرایش]

آثار موسیقی، ترجمه کتاب و تالیفات محسن الهامیان عبارتند از:[۳]

پانویس

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «محسن الهامیان». راسخون - از کتاب مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد سوم). بایگانی‌شده از اصلی در ۵ سپتامبر ۲۰۱۷.
  2. «سومین مراسم نکوداشت هنرمندان موسیقی ایران با حضور هنرمندان صاحب‌نام در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد». موسیقی ما. ۵ آذر ۱۳۹۶.
  3. «محسن الهامیان». کتاب مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد سوم). بایگانی‌شده از اصلی در ۵ سپتامبر ۲۰۱۷.
  4. «رساله کنترپوان». سوره مهر. ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ مه ۲۰۱۵.
  5. «رساله فوگ». سوره مهر. ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۵.
  6. «کارکرد هارمونی در قرن بیستم». آدینه بوک - افکار. ۱۳۸۷.
  7. «کوتاه‌ترین راه در نوازندگی پیانو». سوره مهر. ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۵.
  8. «شناخت موسیقی مردم پسند». خراسان شمالی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۹.
  9. «نقد و معرفی کتاب «مفاهیم شنکر در آنالیز موسیقی تونال»». گفتگوی هارمونیک - انتشارات داشگاه هنر. ۱۳۹۲.
  10. «رساله آهنگسازی». سوره مهر. ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۵.
  11. «تئوری موسیقی - محسن الهامیان». موسیقی عارف. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ آوریل ۲۰۱۸.

منابع

[ویرایش]