محب‌الدین طبری
محب‌ّالدّین طبری (۶۱۵ – ۶۹۴ هجری در مکه) از فقیهان شافعی بود. در زمان خویش، بزرگ محدثان و شافعیان در حجاز به‌شمار می‌رفت. نزد المظفر یوسف بن عمر بن رسول منزلت داشت و مسئول تدریس در مدرسهٔ والد المظفّر معروف به المنصوریه بود. تألیفات بسیاری دارد که برخی از آن‌ها عبارتند از:
- القبس الأسنی فی کشف الغریب والمعنی
- الکنی فی غریب القرآن
- الأحکام الکبری، والوسطی، والصغری،
- خلاصة سیر سید البشر یا خلاصة السیر فی أحوال سید البشر
- السمط الثمین فی مناقب أمهات المؤمنین
- ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی
- الریاض النضرة فی مناقب العشرة
- غایة الإحکام فی أحادیث الأحکام
- القری لقاصد أم القری
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «محب الدين الطبري». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای عربی، بازبینی‌شده در ۲۳ فوریه ۲۰۱۸.