محافظه‌کاری مالی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محافظه‌کاری مالی یک فلسفهٔ اقتصادسیاسی در قبال سیاست مالی است و از مسئولیت‌پذیری مالی، کاستن از هزینه کرد دولت، بدهی دولتی کمین دفاع می‌کنند. تجارت آزاد، مقررات‌زدایی اقتصاد، مالیات‌های کمتر، و خصوصی‌سازی ویژگی‌های تعیین کنندهٔ محافظه‌کاری مالی هستند. محافظه‌کاری مالی در خصوص مسایل مالی از نقطه نظری فلسفی مشابه لیبرالیسم کلاسیک و لیبرالیسم اقتصادی پیروی می‌کند.

اصول[ویرایش]

محافظه‌کاری مالی فلسفهٔ سیاسی احتیاط در خصوص هزینه کرد و بدهی دولت است.[۱] ادموند برک استدلال می‌کرد که دولت حق ندارد بدهی‌های بزرگ به بار بیاورد و آن را بر دوش مالیات دهنده بگذارد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Freeman, Robert M. (1999). Correctional Organization and Management: Public Policy Challenges, Behavior, and Structure. Elsevier. p. 109. ISBN 978-0-7506-9897-9.