مارس وان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مارس وان
کشور مبدأشرکت سهامی خاص ثبت‌شده در هلند
سازمان مسئولبنیاد مارس وان (ناسودبر) و مارس وان ونچرز
وضعیتغیرفعال
تاریخچهٔ برنامه
مدت برنامه۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹
اطلاعات حامل
خدمهٔ حاملMars Transit Habitat (مدل ذهنی)، Mars One Habitat (مدل ذهنی)
حامل(های) پرتابفالکن ۹، فالکن هوی (رد شده توسط اسپیس‌اکس)[۱])

مارس وان یک سازمان خصوصی کوچک از هلند بود که با ادعای فرود آوردن نخستین انسان‌ها در مریخ و ایجاد یک کلونی دائمی انسان جهت اسکان انسان در مریخ اقدام به جمع‌آوری کمک‌های مالی کرد.[۲] این شرکت توسط کارآفرین هلندی باس لانس‌دورپ در سال ۲۰۱۰ تأسیس شد. در زمان فعالیت آن، برنامه این پروژه، امکان تحقق از نظر فنی و مالی، و همچنین مسائل اخلاقی مربوط به آن به‌طور گسترده از جانب دانشمندان، مهندسان و فعالان صنعت هوافضا مورد انتقاد قرار گرفته‌بود.[۳][۴][۵][۶][۷][۸][۹]

طبق برنامه اولیه اعلام شده توسط شرکت، قرار بر این بود که در سال ۲۰۱۶ (تغییر یافته به ۲۰۲۴) یک مریخ‌نشین رباتیک و یک ربات مداری پرتاب شود و سپس یک گروه چهار نفره از انسان‌ها در سال ۲۰۲۳ (تغییر یافته به ۲۰۳۲) بر روی مریخ فرود آید. سپس یک گروه چهار نفره از فضانوردان نیز هر دو سال به آن‌ها افزوده شود.[۱۰] از منابع درآمد اصلی پیشنهاد شده برای این پروژه، یک برنامه تلویزیونی واقع‌نما از سفر داوطلب‌ها بود.

در فوریه ۲۰۱۵، شرکت‌های طرف قرارداد مارس وان برای ساخت ربات‌های مرحله نخست، اعلام کردند که مطالعات اولیه به پایان رسیده اما هنوز از طرف مارس وان با آن‌ها تماسی حاصل نشده و فعالیت‌ها متوقف شده‌است.[۱۱]

داوطلبان[ویرایش]

در ابتدا کل داوطلبان سفر به مریخ دویست و دو هزار نفر بودند که هزار و پنجاه و هفت نفر از آنان برای بررسی‌های بعدی انتخاب شدند.[۱۲] از میان این تعداد، در تاریخ ۲۱ فوریه ۲۰۱۵ تنها ۱۰۰ نفر باقی ماندند. این ۱۰۰ نفر شامل ۳۹ نفر از آمریکا، ۳۱ نفراز اروپا، ۱۶ نفر از آسیا، ۷ نفر از آفریقا و ۷ نفر از اقیانوسیه بودند. این شرکت قصد داشت در نهایت ۲۴ نفر را در ۶ گروه ۴ نفره به سیاره مریخ بفرستد. طبق برنامه اولیه این شرکت، این افراد برای سفر به مریخ باید ۷ سال آموزش می‌دیدند و قرار بود در سال ۲۰۲۳ نخستین گروه طی سفر ۷ ماهه با امکانات و تجهیزات لازم به این سیاره سفر کند.

از ایران[ویرایش]

در میان این صد نفر سه ایرانی با نام‌های سعید قندهاری ۳۴ ساله (فرزند قربانعلی قندهاری، نمایندهٔ اسبق مردم گرگان و آق قلا[۱۳] صادق مدرسی ۳۰ ساله و الهه نوری ۲۱ ساله حضور داشتند.[۱۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Gwynne Shotwell (2014-03-21). Broadcast 2212: Special Edition, interview with Gwynne Shotwell (audio file). The Space Show. Event occurs at 11:20–12:10. 2212. Archived from the original (mp3) on 22 March 2014. Retrieved 2014-03-22. Mark: 10:15 min into the interview
  2. Anne Sewell (1 June 2012). "Mars One: Human settlement on Mars in 2023". Digital Journal. Retrieved 6 June 2012.
  3. Cowing, Keith. "Throwing Shade on Mars One". NASA Watch. Retrieved 10 March 2015.
  4. Vergano, Dan. "Mars Missions Are A Scam". BuzzFeed. Retrieved 10 March 2015.
  5. Hutchinson, Lee. "If Mars One makes you skeptical, you might be dead inside—like me". ars technica. Retrieved 10 March 2015.
  6. Orwig, Jessica. "A new, strangely morbid video profiles 3 people vying to visit Mars — and they seem completely unprepared for the trip". Business Insider. Retrieved 10 March 2015.
  7. Chu, Jennifer. "Mars One (and done?)". MIT News. Retrieved 20 March 2015.
  8. Draper, Lucy. "Astronaut Chris Hadfield Questions Feasibility of Mars One Mission". Newsweek. Retrieved 20 March 2015.
  9. Fernholz, Tim. "Sorry, but those Mars volunteers are never getting off the ground". Quartz. Retrieved 20 March 2015.
  10. Dario Borghino (4 June 2012). "Mission to Mars meets reality TV". Gizmag. Retrieved 8 June 2012.
  11. Faoust, Jeff. "Mars One Suspends Work on Robotic Missions". Space News.
  12. https://medium.com/matter/mars-one-insider-quits-dangerously-flawed-project-2dfef95217d3
  13. سفر به مریخ از گرگان خبرگزاری انتخاب
  14. http://www.entekhab.ir/fa/news/190972

پیوند به بیرون[ویرایش]