لودوفیکو اسفورزا
لودوویکو اسفورزا Ludovico Sforza | |
---|---|
![]() | |
Duke of Milan | |
حکمرانی | ۱۴۹۴–۱۴۹۹ |
زاده | ۲۷ ژوئیهٔ ۱۴۵۲ وجوانو |
درگذشت | ۲۷ مهٔ ۱۵۰۸ (۵۵ سال) لوش |
همسر(ها) | Beatrice d'Este |
فرزندان | ماسیمیلیانو سفورزا Francesco II Sforza Giovanni Paolo (illegitimate) Bianca Sforza (illegitimate) |
پدر | Francesco I Sforza |
مادر | Bianca Maria Visconti |
امضا | ![]() |
لودوویکو ماریا اسفُورزا (ایتالیایی: Ludovico Maria Sforza; ۲۷ ژوئیهٔ ۱۴۵۲ – ۲۷ مهٔ ۱۵۰۸) همچنین شناخته شده با نام لودوویکو ایل مُرو;[۱] یک دولتمرد و دوک میلان از ۱۴۹۴ تا ۱۴۹۹ بود که پس از مرگ برادرزادهاش جیان گالزو اسفُورزا به این مقام رسید.

لودوویکو اسفورزا اثر جیووانی امبروگیو ده پردیس.
لودوویکو اسفورزا عضو خانواده اسفورزا و چهارمین پسر فرانچسکو اسفورزا اول بود. او به عنوان یکی از حامیان لئوناردو دا وینچی و دیگر هنرمندان و هدایت نهاییترین و سازندهترین مرحله از رنسانس میلان مشهور است. او احتمالاً بیشتر به عنوان مردی که تابلوی شام آخر را سفارش داده شناخته شده است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ "Il Moro" literally means "The Moors", an لقب said by Francesco Guicciardini to have been given to Ludovico because of his dark complexion.
منابع[ویرایش]
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Ludovico Sforza». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۷ ژوئن ۲۰۱۷.
![]() |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ لودوفیکو اسفورزا موجود است. |