برنامه لندست (به انگلیسی: Landsat program) طولانی‌ترین پروژه فعال تصویربرداری ماهواره‌ای از زمین است که از ۲۳ ژوئیه ۱۹۷۳ با پرتاب ماهواره فناوری منابع زمینی (Earth Resources Technology Satellite) آغاز شده‌است. این ماهواره در نهایت به لندست تغییر نام یافت. لندست نام مجموعه‌ای از ماهواره‌های سنجش از دور است که برای جمع‌آوری اطلاعات از منابع زمینی در یک چهارچوب منظم و سیستماتیک طراحی شده‌است. لندست 9 جدیدترین ماهواره از این گروه است که در سپتامبر ۲۰۲۱ به فضا پرتاب شد.با توجه به شکست لندست ۶ در قرارگیری در مدار خود، لندست ۹ هشتمین ماهواره از برنامه لندست به‌شمار می‌رود. از اطلاعات این ماهواره‌ها می‌توان در تعیین کاربری اراضی، اکتشافات زمین‌شناسی، کانی‌شناسی، مدیریت جنگل‌داری و کشاورزی و کارتوگرافی استفاده نمود.[۱]
تقریباً مشابه لندست ۱ و ۲ بود و ابزارهای RBV و MSS همان مشخصات لندست ۱ را داشتند، با این تفاوت که سنجنده MSS مجهز به باند حرارتی کوتاه‌مدت بود که در مقایسه با نسل‌های پیشین، کاربرد علمی بیشتری داشت.
نتوانست در مدار قرار گیرد. لندست ۶ نسخه به‌روزشده لندست ۵ بود که علاوه بر سنجنده MSS به سنجنده ETM نیز مجهز شده بود که امکان تهیه تصاویر با وضوح ۱۵ متر در باند تک‌رنگ را فراهم می‌ساخت.
نام اولیه آن از زمان پرتاب تا ۳۰ مه ۲۰۱۳ که مدیریت آن از ناسا به سازمان زمین‌شناسی آمریکا واگذار شد، «مأموریت پوسته داده لندست» بود. لندست ۸ دارای دو سنجنده تصویربردار عملیاتی زمین (OLI) و سنجنده فروسرخ حرارتی (TIRS) است.
.png){kind=logo}