لعیا زنگنه
| لعیا زنگنه | |
|---|---|
 لعیا زنگنه در سریال مادرانه | |
| نام اصلی | لعیا زنگنه |
| زمینه فعالیت | بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون |
| تولد | ۱۳۴۴ تهران، ایران |
| محل زندگی | تهران، ایران |
| ملیت |  ایران
|
| پیشه | بازیگری |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۷۱-اکنون |
| مدرک تحصیلی | کارشناسی تئاتر از دانشگاه هنر تهران |
| صفحه در وب‌گاه IMDb | |
| صفحه در وب‌گاه سوره | |
لعیا زنگنه (متولد ۱۳۴۴ در تهران[۱])بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون ایرانی است. وی بازی در نمایش‌های حرفه‌ای را از سال ۱۳۷۱ و بازی در سینما را از سال ۱۳۷۵ با «راز مینا» کاری از «عباس رافعی» آغاز کرد. لعیا زنگنه که دارای مدرک کارشناسی تئاتر از دانشگاه هنر تهران می‌باشد، یک دوره کلاس آموزش نقاشی را نیز گذرانده‌است. استعداد هنری وی توسط امین تارخ در سال ۱۳۷۱ کشف و با هدایت هنری و مشاوره محمدعلی کشاورز و ثریا قاسمی وارد عرصه تلویزیون و سینما شد.[نیازمند منبع] دوران دانشجویی در چند نمایش از جمله پارانویا، یادگار، خال خالی (عروسکی) و نیز در فیلم کوتاه دانشجویی در «کنج تنهایی» بازی کرد. بازی در نمایش «یادگار سال‌های شن» (علی رفیعی، ۱۳۷۱)، نخستین کار حرفه‌ای اش در تئاتر بود.[۲]
فیلم‌شناسی[ویرایش]
سینمایی[ویرایش]
- راز مینا (عباس رافعی، ۱۳۷۵)
- شیفته (محمدعلی سجادی، ۱۳۷۹)
- رنگ شب (محمدعلی سجادی، ۱۳۷۹)
- تکیه بر باد (فیلم ۱۳۷۸) (داریوش فرهنگ، ۱۳۷۸)
- هفت ترانه (بهمن زرین پور، ۱۳۸۰)
- مزاحم (سیروس الوند، ۱۳۸۰)
- تب (رضا کریمی، ۱۳۸۲)
- رئیس (مسعود کیمیایی، ۱۳۸۵)
- خیابان‌های آرام (کمال تبریزی، ۱۳۸۹)
- جرم (مسعود کیمیایی، ۱۳۸۹)
- خودزنی (احمد کاوری، ۱۳۹۰)
- زندگی خصوصی (حسین فرح بخش، ۱۳۹۰)
- عاشق‌ها ایستاده می‌میرند (شهرام مسلخی، ۱۳۹۲)
- این زن حقش را می‌خواهد (محسن توکلی، ۱۳۹۴)
- عشقولانس (محسن ماهینی ،۱۳۹۵)
- قاتل اهلی (مسعود کیمیایی ،۱۳۹۵)
مجموعه‌های تلویزیونی[ویرایش]
- آرام می‌گیریم _ (روح‌الله سهرابی) ۱۳۹۵[۳]
- پشت بام تهران (بهرنگ توفیقی) ۱۳۹۴
- خواب بلند (احمد کاوری)۱۳۹۲
- مادرانه (جواد افشار)۱۳۹۲
- راستش را بگو (محمدرضا آهنج)۱۳۹۱
- اغما (سیروس مقدم)۱۳۸۶
- مدار صفر درجه (حسن فتحی، ۱۳۸۶)
- باران عشق (احمد امینی، یک قسمت، ۱۳۸۰)
- تولدی دیگر (داریوش فرهنگ، ۱۳۷۷)
- در قلب من (حمید لبخنده، ۱۳۷۷–۱۳۷۶)
- در پناه تو (حمید لبخنده، ۱۳۷۴–۱۳۷۳)
فیلم تلویزیونی[ویرایش]
- نام دیگر عشق (ابوذر نوروزپور، ۱۳۹۱)
- فلس سیاه (مسعود تکاور، ۱۳۹۱)
- رایزن عشق (جواد افشار، ۱۳۹۱)
- زمزمه (مسعود آب پرور، ۱۳۹۰)
- جاده جنایت (جهانبخش ایمانی، ۱۳۸۶)
منابع[ویرایش]
- ↑ لعیا زنگنه در سینما سوره.
- ↑ سایت ترانه‌ها
- ↑ [http://www.tv2.ir/News/servic پدر (بهرنگ توفیقی) ۱۳۹۷e/141 «سریال آرام می‌گیریم»]. شبکه دوم صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
