لشکری بن مردی
لَشکری بن مَردی از سرداران وشمگیر زیاری و از عوامل او در منطقه جبال بود.
زندگی‌نامه[ویرایش]
لشکری بن مردی، فردی گیلی‌تبار بود که ابتدا از سرداران ماکان کاکی و بعدتر از سرداران مرداویج بود و پس از او به خدمت وشمگیر درآمده بود. او از جانب وشمگیر حکومت نواحی همدان را برعهده داشت.[۱]
حمله به آذربایجان[ویرایش]
لشکری در سال ۳۲۶ قمری/۹۳۸ م. با سپاه بزرگی به منطقه آذربایجان حمله کرد و «دیسم بن ابراهیم کُرد»، حاکم آذربایجان، را شکست داد و اردبیل، که پایتختش بود، را تصرف نمود. لشکری در همان سال دست به حمله‌ای عظیم به قلمرو پادشاهی ارمنی واسپورکان زد.[۲]
دیسم پس از شکست‌های متوالی که از لشکری خود نزد وشمگیر رفته و کمک خواست. وشمگیر نیز حاضر شد در مقابل پرداخت صد هزار دینار خراج سالانه و تغییر خطبه به نام زیاریان و بازفرستادن سپاهیان و تأمین هزینه‌شان، به او کمک کند.[۳] پس از اینکه خبر توافق وشمگیر و دیسم به لشکری بن مردی رسید، او شخصی به نام «بلسوار بن مالک بن مسافر» را برای عذرخواهی نزد وشمگیر فرستاد. بلسوار، برادرزادهٔ محمد بن مسافر و پسرعموی مرزبان بن محمد بود که به لشکری بن مردی خدمت می‌کرد. وشمگیر عذر لشکری بن مردی را نپذیرفت؛[۴] مدتی بعد دیسم سپاه لشکری بن مردی را در ارمنستان شکست داد و او را به قتل رسانید.[۳]