لوون پنجم، شاه ارمنستان
| لئو پنجم، شاه ارمنستان | |
|---|---|
 | |
| فهرست شاهان ارمنستان | |
| سلطنت | ۱۳۷۴–۱۳۷۵ |
| تاج‌گذاری | ۱۴ سپتامبر ۱۳۷۴ |
| پیشین | کنستانتین چهارم، شاه ارمنستان |
| زاده | حدود ۱۳۴۲ پادشاهی ارمنی کیلیکیه |
| درگذشته | ۲۹ نوامبر ۱۳۹۳ پاریس |
| آرامگاه | |
| همسر(ان) | مارگارت سوآسون |
| خاندان | دودمان لوزینیان |
| پدر | جان لوزینیان |
| مادر | سولدین گرجستان |
| امضاء |  |
لئو پنجم، شاه ارمنستان (ارمنی: Լևոն؛ زاده حدود ۱۳۴۲ – درگذشته ۲۹ نوامبر ۱۳۹۳)، شاه ارمنی کیلیکیه از خاندان لوزینیان از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۵ میلادی بود. پس از وی، جیمز یکم قبرس به قدرت رسید.
خانواده و کودکی[ویرایش]
لئو پسر جان نایب‌السلطنه و رئیس کاخ ارمنستان بود. طبق گفته جین داردل، مورخ معاصر، [۱] مادر لئو، سولدانه، دختر یک پادشاه گرجی بود. سولدانه به این ترتیب در منابع مربوط به قرون وسطا ناشناخته است، البته محققانی نظیر رات کالنبرگ نسبت به نقل تاریخی داردل شک دارند. شواهد مستند باقی مانده نشان می‌دهد که جان ارمنستان هرگز با مادر لئو ازدواج نکرده و اینکه او تنها معشوقه‌اش بوده.[۲]
کنستانتین پنجم برای از بین بردن همه مدعیان تاج و تخت، دستور کشتن لئو و برادرش بوهماند را صادر کرد، اما آن‌ها قبل از اجرای دستور به قبرس فرار کردند. لئو در سال ۱۳۶۰ یک شوالیه شد.[۳][۴]
پادشاه ارمنستان[ویرایش]
لئو هنگام مرگ فامیل دورش کنستانتین ششم ارمنستان در سال ۱۳۷۳ به‌عنوان پادشاه بر تخت سلطنت نشست .[۵] پس از یک دوره کوتاه که بیوه کنستانتین ششم نایب‌السلطنه بود، لئو به سختی به سیس رسید که از قبل توسط امیر مسلمان حلب مورد حمله قرار گرفته بود.
لئو و همسرش که با او در می ۱۳۶۹ در قبرس ازدواج کرده بود در سیس در ژوئیه یا ۱۴ سپتامبر ۱۳۷۴ تاج‌گذاری کردند طبق سنت‌های لاتین و ارمنی. حق او برای پادشاهی توسط اشوت به چالش کشیده شد و طی دوران پادشاهی کوتاه لئو مجادلات زیادی در بین جناح‌های مختلف به وجود آمد.
پس از چندین نبرد در برابر نیروهای مملوک، لئو برای حفظ خود به قلعه گیبن پناه برد و در نهایت در سال ۱۳۷۵ تسلیم شد و این نقطه پایانی بود بر تشکیل یک کشور ارمنی تا اینکه بعدها جمهوری دموکراتیک ارمنستان (۱۹۲۰–۱۹۱۸) و جمهوری ارمنستان در سال ۱۹۹۱ بنا شد.[۶]
لئو پنجم در ۲۹ نوامبر ۱۳۹۳ در پاریس درگذشت.[۷]
پانویس[ویرایش]
- ↑ Mutafian, p.90
- ↑ Full text of the cenotaph with translation hereunder.
- ↑ Rüdt-Collenberg, William Henry (1963). The Rupenides, Hethumides and Lusignans; the structure of the Armeno-Cilician dynasties. Paris: Librairie C. Klincksieck. pp. 74–76.
- ↑ MacEvitt, Christopher (2009). "The King, the Bishop, and the Dog Who Killed Him: Canine Cultural Encounters and Medieval Armenian Identity". In Bailey, Lisa; Diggelmann, Lindsay; Phillips, Kim M. (eds.). Old worlds, new worlds: European cultural encounters, c.1000-c.1750. Turnhout Brepols Publishers. p. 46. ISBN 978-2-503-53132-8.
- ↑ Basmadjian, K. J. (Nov–Dec 1920). "Cilicia: Her Past and Future". The New Armenia. 12 (11–12): 168–9.
- ↑ Edwards, Robert W. (1987). The Fortifications of Armenian Cilicia: Dumbarton Oaks Studies XXIII. Washington, D.C.: Dumbarton Oaks, Trustees for Harvard University. pp. 10, 125, 234. ISBN 0-88402-163-7.
- ↑ http://www.acam-france.org/contacts/contact_lieu.php?cle=143
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Leo V, King of Armenia». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۸.
- Armenian Soviet Encyclopedia. Yerevan.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ لوون پنجم، شاه ارمنستان موجود است. |
پیوند به بیرون[ویرایش]
لوون پنجم، شاه ارمنستان زادهٔ: نامعلوم ۱۳۴۲ درگذشتهٔ: ۲۹ نوامبر ۱۳۹۳
| ||
| عنوان سلطنتی | ||
|---|---|---|
| پیشین: کنستانتین چهارم |
King of Cilician Armenia ۱۳۷۴–۱۳۷۵ |
تسخیر توسط مملوک |
| تسخیر توسط مملوک | — عنوان ادعا شده — King of Cilician Armenia ۱۳۷۵–۱۳۹۳ |
پسین: James I |
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
