لئوناردو دی‌کاپریو
| فارسی | Deutsch | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
لئوناردو ویلهلم دی‌کاپریو (به انگلیسی: Leonardo Wilhelm DiCaprio) بازیگر و تهیه‌کنندهٔ آمریکایی است. دی کاپریو کار خود را با حضور در تبلیغات تلویزیونی آغاز کرد. او به خاطر نقش‌آفرینی در فیلم‌های مشهور و موفق هالیوود همچون دار و دسته‌های نیویورکی، تلقین، تایتانیک، جزیره شاتر و گرگ وال استریت شهرت بسیاری کسب کرده‌است. وی تا به حال ۶ بار نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شده که برای اولین بار در سال ۲۰۱۶ برای فیلم بازگشته موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.[۲] وی در سپتامبر ۲۰۱۴ به سمت سفیر صلح سازمان ملل متحد و نماینده این سازمان در امور تغییرات جوی برگزیده شد.[۳][۴] محتویاتزندگینامه[ویرایش]لئوناردو، در ۱۱ نوامبر ۱۹۷۴ در شهر لس آنجلس در ایالت کالیفرنیا متولد شد. پدرش جورج دی‌کاپریو نویسنده کتاب‌های کمیک و بازیگر-تهیه‌کننده فیلم‌های طنز و مادرش ایرملین ایندربرکن و مادربزرگش هلنا ایندربرکن است. اجداد لئوناردو اهل ایتالیا و آلمان بودند و سه چهارم دی کاپریو در واقع آلمانی است. نام لئوناردو توسط مادر او و به خاطر نام لئوناردو دا وینچی هنگامی که نقاشی این هنرمند را در ایتالیا مشاهده نمود بر او گذاشته شد. مادر و پدر لئو هنگامی که تنها یک سال داشت از یکدیگر طلاق گرفتند و لئوناردو همراه مادرش در محلهٔ فقیرنشینی با نام اکو پارک[۵] که موسوم به زاغه‌های هالیوود است زندگی کرد و بزرگ شد. پدر دی کاپریو یک دورگه آلمانی-ایتالیایی اهل الیف و باواریاست. و مادر بزرگ مادری دی کاپریو، هلن ایندربرکن، یک آلمانی متولد یلنا اسمیرنوا روسیه است. آغاز بازیگری و کارنامه[ویرایش]آغاز کار لئوناردو در ۱۹۸۹ با بازی در نقش‌گری بکمن در سریال تلویزیونی بود در همین هنگام بود که با یکی دیگر از بازیگران سینما توبی مگوایر آشنا شد و دوستیشان تاکنون در جایش باقی‌است. دی کاپریو در واقع در سال ۱۹۹۱ با فیلم ترسناک و علمی-تخیلی مخلوقات ۳ پا به عرصه سینما گذاشت. او بازیگری را در ۵ سالگی با بازی در سریال تلویزیونی رامپر روم آغاز کرد اما به علت رفتارش از پروژه اخراج شد و پس از آن تصمیم گرفت تا تحصیلاتش را به‌طور جدی آغاز کند و به مدرسه جان مارشال پیوست. وی در سال ۱۹۹۲ پیشرفت چشم‌گیری کرد و توسط رابرت دنیرو از بین چهار صد جوانی که برای تست بازی در فیلم زندگی این پسر شرکت کرده بودند، انتخاب شد و در آن فیلم در کنار الن بارکین و خود رابرت دنیرو به ایفای نقش پرداخت. در ابتدای دوران کارش مدیر آژانس و مدیر برنامه‌هایش به او گوش زد کردند که نام «لئوناردو» بیش از حد غیر انگلیسی و خارجی است و او باید نامش را به لنی ویلیامز تغییر دهد اما لئوناردو نپذیرفت و با بازی در فیلم زندگی این پسر در سال ۱۹۹۳ به صورت جدی تر وارد سینما شد.  دی کاپریو، فیلم دار و دسته نیویورکی‌ها، جشنواره کن ۲۰۰۲ جشنواره فیلم کن دی‌کاپریو در اواخر سال ۱۹۹۳ با ایفای نقش یک معلول ذهنی در فیلم چه چیزی گیلبرت گریپ را می‌خورد در کنار جانی دپ قرار گرفت و خوش درخشید که موفق شد برای ایفای نقش گلبرت گراپ کاندیدای جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در سن نوزده سالگی شود. در سال ۱۹۹۶ دی‌کاپریو در نقش رومئو در فیلم جدید رومئو و ژولیت اثر شکسپیر حاضر گشت و موفق به برنده شدن خرس نقره‌ای جشنواره فیلم برلین شود. اما با این همه فعالیت و کارنامهٔ خوب فیلم پر سرو صدای تایتانیک ۱۹۹۷ ساخته جیمز کامرون بود که او را تبدیل به فوق ستاره‌ای در دنیای هالیوود کرد. دی کاپریو در این فیلم، نقش یک جوان ۲۰ ساله از آمریکای شمالی را بر عهده داشت که برنده دو بلیط برای حضور در کشتی سلطنتی تایتانیک می‌شود. دی کاپریو در ابتدا از پذیرفتن این نقش امتناع کرد ولی سرانجام با اصرار و تشویق‌های جیمز کامرون، که به توانایی او در ایفای این نقش ایمان داشت، نقش را پذیرفت. بر خلاف انتظارات، این فیلم موفقیتی بی‌نظیر در گیشه‌ها کسب کرد و با فروشی بیش از ۱٫۸۴۳ میلیارد دلار آمریکا، در رده بالاترین فیلم پر فروش آن زمان و تاریخ سینما قرار گرفت. این فیلم، دی کاپریو را در کنار محبوب‌ترین بازیگرانی که عمده هوادارانشان زنان و دختران جوان بودند، قرار داد. او برای بازی در این نقش نامزد جوایز بسیاری از جمله جایزه گلدن گلوب و جایزه سینمایی ام‌تی‌وی شد. از ۱۹۹۸ تا به حال[ویرایش]بعد از موفقیت بزرگ تایتانیک او حضوری نه چندان دلچسب در فیلم شهرت وودی آلن داشت و بعد از آن نیز در سال ۲۰۰۰ یعنی ۴ سال بعد از تایتانیک در مصاحبه‌ای با مجله تایم اقرار کرد که دوران تایتانیک برای او سخت‌ترین دوران بوده‌است. لئوناردو می‌گوید: «در زمان تایتانیک هیچ گونه رابطه‌ای با خود نتوانستم برقرار کنم، دیگر به آن شهرت دست نخواهم یافت و انتظار مجددش را هم ندارم و چیزی نیست که من حال به دنبالش باشم». بعد از آن لئو ناردو در فیلم ساحل ظاهر شد فیلمی که نه از نظر منتقدان و نه از نظر تماشاگران راضی‌کننده نبود و با شکست تجاری شدید مواجه شد. در سال ۲۰۰۲ دی‌کاپریو خود را کمی از دنیای پر زرق و برق هالیوود و عکس‌های کلیشه‌ای مجلات دور کرد و تمرکزش را به روی دو اثر موفق اگه می‌تونی منو بگیر[۶] به کارگردانی استیون اسپیلبرگ با بازی تام هنکس و دار و دسته‌های نیویورکی[۷] به کارگردانی مارتین اسکورسیزی با بازی دانیل دی-لوئیس را در کارنامه‌اش قرار داد که هر دو فیلم مورد توجه منتقدین قرار گرفتند و نمرات زیادی را دریافت نمودند و هر دو نزدیک به هم اکران شدند. او برای ایفای نقش فرانک آبیگنل جونیور در فیلم اگه می‌تونی منو بگیر نامزد دریافت گلدن گلوب شد. بعد از آن نوبت به اثر قابل توجه هوانورد که بر اساس زندگی واقعی هاوارد هیوز کارگردان و هوانورد معروف آمریکایی ساخته شده بود رسید. دومین کار مشترک اسکورسیزی دومین کاندیدایی جایزه اسکار را به عنوان بهترین بازیگر نقش اول مرد برای او به ارمغان آورد و همچنین موفق به دریافت جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد درام شد. -.jpg?match=de) همچنان دی‌کاپریو همکاریش را با اسکورسیزی ادامه داده به‌طوری‌که او جایگزین رابرت دنیرو در فیلم‌های هزاره جدید وی است. دی‌کاپریو در سال ۲۰۰۵ مشغول همکاری سومش با اسکورسیزی به نام رفتگان[۸] با حضور ستارگان دیگری چون جک نیکلسون، الک بالدوین، مت دیمون و مارک والبرگ شد. در ضمن هنوز دو همکاری دیگر مارتین اسکورسیزی و دی‌کاپریو باقی مانده‌است. وی در سال ۲۰۰۶ برای بازی در فیلم الماس خونین جلوی دوربین ادوارد زوئیک رفت. دی کاپریو برای سومین بار برای بازی در فیلم الماس خونین نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. لئوناردو با موفقیت در سال ۲۰۰۶ به استراحتی کوتاه پرداخت و مشغول ساختن فیلمی در مورد محیط زیست شد و این فیلم را به جشنواره فیلم کن برد. دی کاپریو ۲۰۰۸ را با بازی در فیلم یک مشت دروغ ریدلی اسکات آغاز کرد. همچنین او در فیلم جاده انقلابی ۲۰۰۸ یک بار دیگر با کیت وینسلت همبازی شد. در سال ۲۰۱۰ او در دو فیلم جزیره شاتر و تلقین حضور یافت که هردو پرفروش‌ترین فیلم‌های سال شناخته شدند و هر دو فیلم در لیست ۲۵۰ فیلم برتر imdb حضور دارند تلقین با رتبه ۱۰ .درآمد او در سال ۲۰۱۰ به ۶۰ میلیون دلار تخمین زده شد. این دو فیلم پشت سر هم جزو فیلم‌های موفق او و کارگردان‌های کار بوده‌است. دی کاپریو همکاری خود با اسکورسیزی را در فیلم روان شناختی مهیج جزیره شاتر که بر اساس رمانی با همین نام نوشته دنیس لهین بود ادامه داد. جزیره شاتر با بودجه‌ای معادل ۴۱ میلیون دلار آمریکا فروش بی نظیری در گیشه‌ها داشت و بیشترین موفقیت دی کاپریو و اسکورسیزی در گیشه‌ها تا آن زمان نام گرفت. همچنین دی کاپریو در فیلم علمی-تخیلی تلقین ساخته کریستوفر نولان نیز که دربارهٔ رویاهای فردی و وارد کردن رؤیا به ذهن بود، بسیار درخشید. لئو، در نقش دام کاب یک خارج‌کننده اطلاعات و واردکننده رویاهای خاص به ذهن افراد بود. او اولین بازیگری بود که برای ایفای نقش در این فیلم توسط نولان انتخاب شد. این فیلم بسیار مورد توجه منتقدان قرار گرفت و در روز اول اکران ۲۱ میلیون و در آخر همان هفته ۶۲٫۷ میلیون دلار آمریکا فروش داشت. لئوناردو در سال ۲۰۱۱ به استراحت پرداخت و در سال ۲۰۱۲ درفیلم جنگوی آزاد شده ساختهٔ کوئنتین تارانتینو به بازی پرداخت و در سال ۲۰۱۳ در دو فیلم گتسبی بزرگ که براساس رمانی به همین نام ساختهٔ باز لورمان و گرگ وال استریت ساختهٔ مارتین اسکورسیزی که براساس کتاب دلال بزرگ جردن بلفورت ساخته شده بود جلوی دوربین رفت و بازی درخشانی را به نمایش گذاشت، او که در این فیلم به عنوان تهیه‌کننده نیز حضور داشت پنجمین همکاری خود را با اسکورسیزی تجربه کرد. برای لئوناردو بازی در گرگ وال استریت چهارمین نامزدی جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد و همچنین به دلیل آنکه یکی از تهیه‌کنندگان این فیلم بود پنجمین نامزدی جایزه اسکار برای بهترین فیلم را به ارمغان آورد. همچنین دی کاپریو جایزه سینمایی ام‌تی‌وی بهترین لحظه را نیز به دست آورد. در سال ۲۰۱۳ وی تهیه‌کنندگی دو فیلم رانر رانر و خارج از کوره را بر عهده گرفت. دی کاپریو در سال ۲۰۱۵ با فیلم بازگشته آلخاندرو گونزالز اینیاریتو بار دیگر به عنوان یک بازیگر قدرتمند مورد توجه قرار گرفت و در ابتدا جایزه گلدن گلوب، جایزه انجمن منتقدان فیلم شیکاگو، جایزه بفتا و جایزه ستلایت را از آن خود کرد. او در ادامه برای ششمین بار نامزد جایزه اسکار شد و توانست این بار برای اولین بار جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را به دست آورد. پیام تبریک به او در توییتر رکورد بیشترین پیام اختصاص داده شده را شکست و به مرز دو میلیون رسید و همچنین در اکثر نقاط کشورهای مختلف پس از دریافت اسکار وی دست به خوشحالی و شادی زدند. در سال ۲۰۱۶ فعل Leo به معنی «بدست آوردن چیزی پس از سال‌ها تلاش» به گنجینهٔ دیکشنری آکسفورد اضافه گردید که این فعل برگرفته از نام لئوناردو دی‌کاپریوست که توانست پس از سال‌ها تلاش در این سال برندهٔ جایزهٔ اسکار شود.[۹] زندگی خصوصی[ویرایش] دی کاپریو و جان کری دی کاپریو تنها فرزند ایرملین ایندربرکن و جورج دی کاپریو بود، که در لس آنجلس کالیفرنیا متولد شد. مادر آلمانی الاصل او یک منشی حقوقی بازنشسته و پدرش نیز بازیگر و تهیه‌کننده فیلم‌های کمدی زیرزمینی و توزیع‌کننده کتب طنز بود. مادر دی کاپریو، در طول دهه ۱۹۵۰ از اور-ارکن‌اشویک در منطقه رور آلمان به آمریکا مهاجرت کرد. در حالی که خانواده پدر وی که دو رگه ایتالیایی از ناحیهٔ ناپل و آلمانی از ناحیهٔ باواریا در جنوب آلمان بودند از چهار نسل قبل در آمریکا زندگی می‌کردند. مادر بزرگ مادری دی کاپریو، هلن ایندربرکن، در یلنا اسمیرنوا متولد شده و یک روسی مهاجر به آلمان بود. در مصاحبه‌ای با مهم‌ترین کلیسا روسیه در سال ۲۰۱۰، دی کاپریو بیان کرد که پدر بزرگ او نیز روس بوده و افزود: در نتیجه من هم یک نیمه‌روسی محسوب می‌شوم. دی‌کاپریو دارای خانه‌ای در شهر لس‌آنجلس و آپارتمانی در شهر نیویورک آمریکا است. وی همچنین صاحب جزیره‌ای در بلیز است. او از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ با ژیزل بوندشن سوپر مدل برزیلی و از آن پس تا سال ۲۰۱۰ با بار رافائلی مدل اسرائیلی رابطه عشقی داشته‌است. لئو در طی دو سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ با دو مدل دیگر به ترتیب با بلیک لایولی و ارین هیثرتون رابطه داشته‌است. دی‌کاپریو در سال ۲۰۱۴ رابطه‌ای چند ماه بایک مدل آلمانی به نام تونی گارن داشت و پس از آن شایعاتی مبنی بر رابطه او با خواننده مشهور باربادوسی یعنی ریانا برسر زبان‌ها افتاد که هرگز رنگ واقعیت نگرفته‌است. سفیر صلح سازمان ملل و فعالیت‌ها[ویرایش]او فعالیت‌های وسیعی را برای منابع طبیعی به خصوص در حفظ و نگه‌داری گوریل‌ها انجام می‌دهد و نیز تقبل بخشی از کمک‌های بیمارستان لس آنجلس که مخصوص کودکان سرطانی‌است را به عهده دارد.
وی در سپتامبر ۲۰۱۴ به سمت سفیر صلح سازمان ملل متحد و نماینده این سازمان در امور تغییرات جوی برگزیده شد. وی از سال ۱۹۹۸ تاکنون همواره برای حفظ محیط زیست تلاش کرده‌است و در بنیادی که با نام او راه‌اندازی شده، فعالیت می‌کند.[۳][۴] او در اکتبر ۲۰۱۴ برای ایجاد و گسترش مناطق حفاظت شده دریایی و همچنین متوقف کردن صید غیرقانونی در دریاها و ۵ اقیانوس زمین، ۲ میلیون دلار کمک کرد، مجموع کمک‌های مالی وی در این زمینه به بیش از ۳ میلیون دلار می‌رسد.[۱۰]
دی‌کاپریو در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۶ در واتیکان با پاپ فرانسیس، رهبر مسیحیان جهان، به صورت خصوصی دیدار کرد. این دو نفر در مورد نگرانی‌ها در زمینه محیط زیست سخن گفتند و لئوناردو دی‌کاپریو از طرف مؤسسه خیریه‌اش چکی را به پاپ اهدا کرد. او همچنین کتاب آثار هیرونیموس بوش، نقاش قرن پانزدهم میلادی را به پاپ هدیه داد.
در عوض پاپ هم نسخه‌ای جلد چرمی از لوداتو سی، بخشنامه‌ای که در خصوص محیط زیست نوشته، و کتاب پیشینش «لذت تعالیم مسیح» را به لئوناردو دی‌کاپریو تقدیم کرد.[۱۱]
فیلم‌شناسی[ویرایش]دی کاپریو بازی‌های درخشانی را در طول حرفه کاریش از خود به نمایش گذاشته که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به تایتانیک، دارودسته‌های نیویورکی، جانگوی آزاد شده، بازگشته و روزی روزگاری در هالیوود اشاره کرد. جوایز[ویرایش]دی کاپریو تا به حال نامزد دریافت ۱۶۱ جایزه و برنده ۵۴ جایزه شده‌است. جایزه اسکار، جایزه گلدن گلوب، جوایز فیلم بفتا و جایزه انجمن بازیگران فیلم از مهترین آن هاست.
پانویس[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
منابع[ویرایش]
|
Leonardo Wilhelm „Leo“ DiCaprio (* 11. November 1974 in Los Angeles, Kalifornien)[1] ist ein US-amerikanischer Filmschauspieler, Produzent, Oscar-Preisträger und Umweltschützer. Er zählt zu den bestbezahlten und erfolgreichsten zeitgenössischen Schauspielern Hollywoods und arbeitet regelmäßig mit renommierten Regisseuren zusammen. Einem breiteren Publikum wurde DiCaprio durch die Rolle des geistig behinderten Jungen Arnie Grape in Gilbert Grape – Irgendwo in Iowa bekannt, für die er 1994 seine erste Oscar-Nominierung erhielt. Zu weltweitem Ruhm gelangte er 1997 mit der Darstellung des mittellosen Schiffspassagiers Jack Dawson in James Camerons Filmdrama Titanic. Für seine Rollen als Flugpionier Howard Hughes in Aviator, als Börsenmakler Jordan Belfort in The Wolf of Wall Street und als Trapper Hugh Glass in The Revenant – Der Rückkehrer wurde er 2005, 2014 und 2016 mit einem Golden Globe ausgezeichnet. Für seine Rolle als Hugh Glass erhielt er 2016 zudem den Oscar als bester Hauptdarsteller. InhaltsverzeichnisLeben und Wirken[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]Familie[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]Der Sohn des Comicbuchautors und -verkäufers George DiCaprio und der früheren Rechtsanwaltsgehilfin Irmelin Indenbirken-DiCaprio, geborene Indenbirken, wurde als einziges Kind seiner Eltern in Hollywood, Los Angeles, geboren.[2] Seine Mutter war in den 1950er-Jahren aus ihrem Geburtsort Oer-Erkenschwick in Nordrhein-Westfalen in die USA gezogen. Sein Vater ist ein bereits in vierter Generation geborener US-amerikanischer Staatsbürger halb italienischer und halb deutscher Abstammung. Seine Großmutter mütterlicherseits, Helene Indenbirken (1915–2008), wurde als Yelena Smirnova in Russland geboren. In einem Interview in Russland bezeichnete sich DiCaprio als halbrussisch und sagte, dass zwei seiner Großeltern russisch seien.[3] Über DiCaprios Vornamen soll entschieden worden sein, als seine schwangere Mutter in Italien vor einem Gemälde Leonardo da Vincis gestanden und der noch ungeborene Sohn gegen die Bauchdecke getreten habe. Seinen zweiten Vornamen hat er von seinem deutschen Großvater Wilhelm Indenbirken. Seine Eltern trennten sich, als er ein Jahr alt war. Acht Jahre später folgte die Scheidung, DiCaprio lebte überwiegend bei seiner Mutter. Er wuchs in Los Angeles in den Stadtteilen Echo Park, East Hollywood und Los Feliz auf[4] und besuchte dort die Grundschule sowie die John Marshall High School. Seine Großmutter Helene Indenbirken wohnte bis zu ihrem Tode im Alter von 93 Jahren am 5. August 2008 am Geburtsort seiner Mutter.[5] DiCaprio, der sie dort seit früher Jugend wiederkehrend besuchte, erwarb während dieser Zeit Grundkenntnisse der deutschen Sprache. 1984 nahm er an einem Breakdance-Turnier in Oer-Erkenschwick teil, nachdem er bereits einige Turniere in den USA hatte gewinnen können.[6][7] Aus der zweiten Ehe seines Vaters mit Peggy Farrar hat er einen Stiefbruder, den Gelegenheitsschauspieler Adam Farrar, der allerdings seit Ende der 1990er-Jahre wiederholt wegen verschiedener Delikte mit dem Gesetz in Konflikt geraten ist.[8] Karrierebeginn[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]Seine Karriere begann Ende der 1980er-Jahre im Alter von 14 Jahren mit Auftritten in Werbespots, darunter für Kaugummi der Marke Bubble Yum und Kraft-Käse sowie als Laiendarsteller in Lehrfilmen. Der Durchbruch gelang ihm 1990 mit der Rolle des Garry Buckman in der Fernsehserie Eine Wahnsinnsfamilie (Originaltitel: Parenthood), die auf dem gleichnamigen Film aus dem Jahr 1989 basiert. In der Seifenoper California Clan übernahm er kurz darauf die Rolle des jungen Mason Capwell. Sein Spielfilmdebüt hatte er in Critters 3 – Die Kuschelkiller kommen, einem B-Movie aus dem Jahr 1991. Zunehmende Bekanntheit erzielte DiCaprio in der Sitcom Unser lautes Heim, in der er 1991 und 1992 den Straßenjungen Luke Brower spielte.  Leonardo DiCaprio bei der Premiere von Gangs of New York in Cannes, 2002 Festigung als Charakterdarsteller[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]1990er Jahre[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]1993 agierte DiCaprio als Sohn eines gewalttätigen Stiefvaters neben Robert De Niro und Ellen Barkin in This Boy’s Life. Aufmerksamkeit erlangte er mit der Rolle des geistig behinderten Jungen Arnie Grape in Lasse Hallströms Familiendrama Gilbert Grape – Irgendwo in Iowa (1993), für die er 1994 in der Kategorie „Bester Nebendarsteller“ mit einer Oscarnominierung geehrt wurde. In den darauffolgenden Jahren stellte er in gleich mehreren Filmen seine schauspielerische Vielseitigkeit unter Beweis. So porträtierte er 1995 den Schriftsteller und Musiker Jim Carroll, dessen Heroinsucht und sozialer Abstieg im Rahmen einer Autobiografie veröffentlicht und schließlich verfilmt wurden. In Total Eclipse – Die Affäre von Rimbaud und Verlaine von Agnieszka Holland setzte DiCaprio seine Darstellung authentischer Personen mit der Rolle des homosexuellen französischen Lyrikers Arthur Rimbaud fort. Als Filmpartner fungierte David Thewlis als Paul Verlaine. Gemeinsam mit Claire Danes stellte er in William Shakespeares Romeo + Julia (1996) unter der Regie von Baz Luhrmann das gleichnamige Liebespaar Romeo und Julia dar. Die Dialoge entsprachen den Originaltexten von William Shakespeare aus dem 16. Jahrhundert. Für seine Darstellung erhielt DiCaprio im Rahmen der Berlinale 1997 den Silbernen Bären. Weltweiter Erfolg und Ruhm durch Titanic[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]Die mit elf Oscars ausgezeichnete Kinoproduktion Titanic, die gegenwärtig auf Platz Drei der kommerziell erfolgreichsten Filme aller Zeiten rangiert, bedeutete für DiCaprio 1997 den eigentlichen Karriereschub. Durch die Darstellung des mittellosen Schiffspassagiers Jack Dawson, der sich entgegen der gesellschaftlichen Norm in eine junge wohlhabende Frau namens Rose verliebt, entwickelte sich der damals 22-Jährige zum Superstar, einhergehend mit weltweiter Popularität als Mädchen- und Frauenschwarm. Nicht zuletzt der Umstand zahlreicher Berichterstattungen in Jugendmedien erschwerte es ihm in den folgenden Jahren sehr, sich trotz variierender Filmfiguren in unterschiedlichen Genres von seinem Status als Teenie-Idol zu lösen. 2000er Jahre[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]Nach fiktiven Figuren in Filmen wie Celebrity – Schön. Reich. Berühmt. (1998) und The Beach (2000), der ihm eine Nominierung für die Goldene Himbeere als „Schlechtester Schauspieler“ einbrachte, spielte DiCaprio 2002 in der Großproduktion Gangs of New York zum ersten Mal unter der Regie von Martin Scorsese. Im selben Jahr übernahm er die Rolle des US-amerikanischen Hochstaplers und Scheckfälschers Frank W. Abagnale in Catch Me If You Can. Seine Darstellung wurde mit einer Nominierung für den Golden Globe Award gewürdigt. 2005 gelang ihm die Auszeichnung in der Kategorie „Bester Hauptdarsteller“ für seine Verkörperung des Hollywood-Millionärs und Flugpioniers Howard Hughes in dem Martin-Scorsese-Film Aviator, darüber hinaus wurde DiCaprio für den Oscar nominiert. Zur Verleihung der Golden Globe Awards 2007 gelang ihm als erstem Schauspieler in der Geschichte dieses Filmpreises, für zwei Rollen – als verdeckter Ermittler Billy Costigan in Departed – Unter Feinden und als 32-Bataljon-Soldat Danny Archer in Blood Diamond – in gleicher Kategorie (Bester Hauptdarsteller in einem Drama) nominiert zu werden. Blood Diamond thematisiert den Konflikt um sogenannte Blutdiamanten in Afrika vor dem Hintergrund des Bürgerkriegs in Sierra Leone 1999, für den DiCaprio 2007 seine dritte Oscar-Nominierung in der Kategorie „Bester Hauptdarsteller“ erhielt. Erstmals seit Titanic agierte er im Jahr 2008 in Sam Mendes’ Filmdrama Zeiten des Aufruhrs wieder an der Seite von Kate Winslet. Seine Darstellung des frustrierten Ehemanns Frank Wheeler bescherte ihm in der Kategorie „Bester Hauptdarsteller – Drama“ eine weitere Nominierung für den Golden Globe. Unter der Regie von Ridley Scott folgte im gleichen Jahr der Thriller Der Mann, der niemals lebte, in dem DiCaprio den CIA-Agenten und Anti-Terror-Spezialisten Roger Ferris verkörperte. 2010er Jahre[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten] DiCaprio bei der Premiere von Shutter Island auf der Berlinale 2010 Mit Shutter Island, der im Februar 2010 in den deutschen Kinos anlief, arbeitete der Schauspieler bereits zum vierten Mal unter der Regie von Martin Scorsese, den er für den größten lebenden Regisseur hält.[9] DiCaprio übernahm in diesem auf dem gleichnamigen Roman von Dennis Lehane basierenden Psycho–Thriller die Rolle des zunehmend unter Paranoia leidenden US-Marshals Edward „Teddy“ Daniels. 2009 beendete er die Dreharbeiten zu Christopher Nolans Science-Fiction-Film Inception, der am 29. Juli 2010 in den deutschen Kinos anlief. Der Film war weltweit ein großer Erfolg, wurde mit vier Oscars ausgezeichnet und ist DiCaprios kommerziell erfolgreichster Film seit Titanic. Gemeinsam mit Regisseur Clint Eastwood arbeitete DiCaprio 2011 an der Verfilmung des Lebens von FBI-Gründer J. Edgar Hoover. Für seine darstellerische Leistung erhielt DiCaprio eine Golden Globe-Nominierung. In Quentin Tarantinos Western Django Unchained stellte DiCaprio den sadistischen Plantagenbesitzer und Sklaventreiber Calvin Candie dar, wofür er ein weiteres Mal für den Golden Globe nominiert wurde. Von September 2011 bis Februar 2012 drehte DiCaprio unter der Regie von Baz Luhrmann in Sydney die Romanverfilmung Der große Gatsby in 3-D.[10][11] Er übernahm darin die Titelrolle des Jay Gatsby. Die zweite Hauptrolle übernahm sein enger Freund Tobey Maguire. Es war bereits die zweite Zusammenarbeit zwischen DiCaprio und Luhrmann nach William Shakespeares Romeo + Julia im Jahre 1996. Der Film eröffnete die 66. Internationalen Filmfestspiele von Cannes und lief am 16. Mai 2013 in den deutschen Kinos an. Die fünfte Zusammenarbeit von Leonardo DiCaprio und Martin Scorsese ist The Wolf of Wall Street, welcher auf der gleichnamigen Autobiografie des früheren Börsenmarklers Jordan Belfort basiert. DiCaprio wurde für seine Darstellung als bester Hauptdarsteller in der Kategorie Komödie oder Musical mit einem Golden Globe Award ausgezeichnet und erhielt seine vierte und fünfte Oscar-Nominierung, die dritte als Bester Hauptdarsteller und seine erste als Produzent für den besten Film. Nach Beendigung der Dreharbeiten zu The Wolf of Wall Street kündigte DiCaprio im Januar 2013 zunächst an, eine längere Pause von der Schauspielerei zu nehmen, um sich stattdessen stärker seinem Umweltengagement zu widmen.[12] Im Herbst 2014 beendete er seine Pause jedoch und begann die Dreharbeiten für eine Verfilmung der Lebensgeschichte des Trappers Hugh Glass unter dem Titel The Revenant – Der Rückkehrer, bei der Alejandro González Iñárritu die Regie übernahm.[13] Die Dreharbeiten waren von zahlreichen Schwierigkeiten aufgrund von Wetterbedingungen, Budgetüberschreitungen und Drehplanverzögerungen gezeichnet und endeten schließlich im September 2015. Der deutsche Kinostart fand am 6. Januar 2016 statt.[14] Für seine Rolle als Hugh Glass wurde DiCaprio der Academy Award in der Kategorie Bester Hauptdarsteller verliehen. Nach einer mehr als dreieinhalbjährigen Auszeit kehrt DiCaprio im August 2019 mit Once Upon a Time in Hollywood in die Kinos zurück. Der Film markiert die zweite Zusammenarbeit zwischen Leonardo DiCaprio und Regisseur Quentin Tarantino. DiCaprio spielt darin einen abgehalfterten TV-Westernstar, der zusammen mit seinem Stuntdouble (gespielt von Brad Pitt) versucht, in der Filmbranche Fuß zu fassen, während die Morde der Anhänger von Sektenführer Charles Manson das Los Angeles der 1960er Jahre erschüttern. Finanzieller Erfolg und Einfluss in Hollywood[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]Nach Angaben des amerikanischen Forbes Magazine zählt Leonardo DiCaprio seit 2007 zu den am besten verdienenden Schauspielern in Hollywood. Zwischen Juni 2007 und Juni 2008 erhielt er Gagen in Höhe von 45 Mio. US-Dollar und rangierte hinter Will Smith (80 Mio. US-Dollar), Johnny Depp (72 Mio. US-Dollar), Eddie Murphy und Mike Myers (je 55 Mio. US-Dollar) auf Platz fünf.[15] Für seine Rolle in Catch Me If You Can (2002) erhielt er eine Gage in Höhe von 20 Millionen Dollar, die achtfache Summe seiner Gage für Titanic (1997). Im Dezember 2010 belegte er nach einer neuerlichen Forbes-Erhebung durch den Kinokassenerfolg seiner Filme Shutter Island und Inception (1,1 Milliarden US-Dollar) Platz eins der finanziell erfolgreichsten Schauspieler Hollywoods vor Johnny Depp und Mia Wasikowska (je 1,03 Milliarden US-Dollar).[16] Laut Angaben der britischen Tageszeitung The Guardian belegte DiCaprio im Jahre 2010 hinter James Cameron und Steven Spielberg Rang drei der einflussstärksten Menschen in Hollywood.[17] Zwischen Mai 2010 und Mai 2011 erhielt er Gagen in Höhe von 77 Millionen US-Dollar und rangierte damit vor Johnny Depp (50 Mio. US-Dollar) und Adam Sandler (40 Mio. US-Dollar) auf Platz eins der bestverdienenden Schauspieler Hollywoods.[18] Nach einer erneuten Auflistung des Forbes Magazine belegte Leonardo DiCaprio im Jahre 2013 hinter Hugh Jackman und Robert Downey jr. Platz drei der einflussreichsten Schauspieler[19] und Platz 21 der mächtigsten Berühmtheiten der Welt.[20] Das Vulture Magazin platzierte DiCaprio 2013 in ihrer Auflistung der 100 wertvollsten Stars hinter Robert Downey jr. auf Platz zwei.[21] DiCaprio besitzt mit Appian Way Productions eine eigene Produktionsfirma,[22] die unter anderem maßgeblich an der Erstellung der Filme Orphan – Das Waisenkind (2009) und Red Riding Hood (2011) beteiligt war. Engagement[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten] Leonardo DiCaprio bei einer Rede zur „Our Ocean“-Konferenz im Sitz des Außenministeriums der Vereinigten Staaten (2014) Mit seiner 1998 – im Alter von 24 Jahren – gegründeten „Leonardo DiCaprio Foundation“ setzt DiCaprio sich für den Umweltschutz und gegen die globale Erwärmung ein. Ausdruck seines Engagements ist der 2007 von ihm erzählte und mitverfasste Dokumentarfilm 11th Hour – 5 vor 12 über die vielfältigen Umweltkrisen, welche die Menschheit und ihren Planeten bedrohen. Im Rahmen der US-Präsidentschaftswahlen 2004 und 2008 unterstützte er jeweils den Kandidaten der Demokratischen Partei (2004 John Kerry, 2008 Barack Obama). Im Dezember 2013 stieg DiCaprio beim Automobilhersteller Venturi Automobiles ein und gründete mit dessen Gründer Gildo Pallanca Pastor den Rennstall Venturi Formula E Team. DiCaprio kommentierte seinen Einstieg wie folgt: „Die Zukunft unseres Planeten hängt von unserer Fähigkeit ab, kraftstoffsparende Autos zu bauen, die auf sauberer Energie basieren. Venturi Grand Prix hat mit der Gründung eines umweltfreundlichen Rennteams enorme Weitsicht bewiesen und ich bin glücklich, Teil dieser Bemühung zu sein.“ Der Rennstall geht seit 2014 in der neuen Rennserie FIA-Formel-E-Meisterschaft an den Start.[23] 2015 wurde der Schauspieler zum Vorsitzenden des Nachhaltigkeits-Komitees der Rennserie ernannt. Dieses Gremium befasst sich vor allem mit der Förderung der elektrischen Mobilität und will damit die Verbreitung von Elektroautos vor allem in Städten voranbringen.[24] 2014 wurde DiCaprio zum UN-Friedensbotschafter ernannt und hielt die Auftaktrede auf dem UN-Klimagipfel in New York. Darin bezeichnete er den Klimawandel als größte Herausforderung der Menschheit und forderte von den Regierungen sowie der Industrie, sofort entschiedene und deutliche Maßnahmen zu treffen.[25][26][27] Aus Umweltgründen ist DiCaprio Vegetarier,[28] und wird als Veganer gehandelt.[29] Er unterstützte die Dokumentation Cowspiracy, welche den Einfluss von tierischen Produkten wie Fleisch oder Milch auf die Umwelt thematisiert.[30] Er nahm dazu die Rolle als ausführender Produzent ein, damit die Dokumentation auf Netflix erscheinen konnte.[31][32] Im Januar 2016 war DiCaprio Gast beim Annual Meeting 2016 des Weltwirtschaftsforums in Davos und nahm dort für seinen Einsatz gegen den Klimawandel und für den Schutz bedrohter Tierarten den Crystal Award des WEF entgegen.[33] Auch in seiner Dankesrede nach Erhalt des „Oscars“ als bester Hauptdarsteller 2016 sprach er das Thema Umwelt- und Klimaschutz an. The Revenant – Der Rückkehrer sei ein Film über die Beziehung der Menschen zur Natur. Die globale Erwärmung sei real und die drängendste Bedrohung für die Menschheit. Daher müsse die Menschheit nun etwas dagegen unternehmen und aufhören, das Problem auf die lange Bank zu schieben.[34] Privatleben[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]DiCaprio ist ein enger Freund des Schauspielers Tobey Maguire, den er während des Castings für die Serie Eine Wahnsinnsfamilie im Jahr 1990 kennenlernte. Zudem ist er ein langjähriger Freund der Schauspieler Kevin Connolly, Lukas Haas und Kate Winslet, für die er bei ihrer dritten Hochzeit als Trauzeuge fungierte.[35] Den Schauspieler Christopher Pettiet kannte er seit seiner Kindheit. Nach Beziehungen mit den Models Kristen Zang, Emma Miller und Gisele Bündchen war DiCaprio von 2005 bis 2011 mit dem Model Bar Refaeli liiert.[36] Im Mai 2011 bestätigten beide ihre Trennung.[37][38] Später war er mit der Schauspielerin Blake Lively[39][40] und dem Model Erin Heatherton liiert.[41][42] Von Sommer 2013 bis Dezember 2014 war er mit dem deutschen Model Toni Garrn zusammen.[43][44] Von April bis November 2015 war er mit dem Model Kelly Rohrbach liiert, die Beziehung ist angeblich an der geringen Freizeit der beiden gescheitert.[45] Es folgte eine etwa einjährige Liaison mit dem dänischen Model Nina Agdal.[46] Seit Dezember 2017 ist DiCaprio in einer Beziehung mit der 23 Jahre jüngeren, argentinischen Schauspielerin Camila Morrone.[47] DiCaprio besitzt ein Haus in Los Angeles und eine Wohnung in Manhattan.[48] Im Jahr 2005 kaufte er die belizische Insel Blackadore Caye und plant, dort ein umweltfreundliches Resort zu bauen.[49] Im selben Jahr wurde DiCaprio schwer im Gesicht verletzt, als ihn das ehemalige Fotomodel Aretha Wilson mit einer Glasflasche am Kopf traf. Wilson bekannte sich schuldig und wurde 2010 zu zwei Jahren Haft verurteilt.[50] Trivia[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]
Synchronisation[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]Seit William Shakespeares Romeo + Julia (1996) wird Leonardo DiCaprio in allen deutschen Synchronfassungen von Gerrit Schmidt-Foß synchronisiert, erstmals zuvor in This Boy’s Life (1993). In Gilbert Grape – Irgendwo in Iowa und Total Eclipse – Die Affäre von Rimbaud und Verlaine lieh ihm David Nathan seine Stimme, der seit 1995 vor allem als Stammsprecher von Johnny Depp bekannt ist. Filmografie[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]-.jpg) Filme[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]
.jpg)
Fernsehen[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]
Produzent[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]
Executive Producer[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]
Auszeichnungen (Auswahl)[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]Leonardo DiCaprio zählt seit vielen Jahren zu den gefragtesten und wandelbarsten Schauspielern. So hat er bislang über 61 nationale und internationale Auszeichnungen gewonnen und war für weitere 187 Preise nominiert.[55] Für seine Darstellungen in Aviator, The Wolf of Wall Street und The Revenant wurde DiCaprio jeweils als bester Hauptdarsteller mit dem Golden Globe ausgezeichnet, zudem wurde er acht weitere Male nominiert. Seit 2005 zählt Leonardo DiCaprio immer wieder zum Favoritenkreis bei der Vergabe der Oscars. Diesen konnte er 2016 für seine Darbietung in The Revenant – Der Rückkehrer in der Kategorie bester Hauptdarsteller gewinnen. Die folgende Auswahl zeigt die wichtigsten und bekanntesten Auszeichnungen und Nominierungen DiCaprios.
Literatur[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]
Weblinks[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten] Commons: Leonardo DiCaprio – Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
Einzelnachweise[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- لئوناردو دی‌کاپریو
- افراد آمریکایی آلمانیتبار
- افراد آمریکایی ایتالیاییتبار
- افراد آمریکایی روستبار
- افراد زنده
- اهالی اکو پارک، لس‌آنجلس
- اهالی لس آنجلس
- بازیگران تلویزیون مرد اهل ایالات متحده آمریکا
- بازیگران سریالهای آبکی اهل ایالات متحده آمریکا
- بازیگران مرد آلمانیتبار
- بازیگران مرد اهل پام اسپرینگز، کالیفرنیا
- بازیگران مرد اهل کالیفرنیا
- بازیگران مرد اهل لس آنجلس، کالیفرنیا
- بازیگران مرد اهل هالیوود، لس آنجلس
- بازیگران مرد ایتالیاییتبار
- بازیگران مرد تلویزیونی اهل ایالات متحده آمریکا
- بازیگران مرد روسیتبار
- بازیگران مرد سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- بازیگران مرد سده ۲۱ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- بازیگران مرد سریالهای آبکی اهل ایالات متحده آمریکا
- بازیگران مرد فیلم اهل ایالات متحده آمریکا
- بازیگران مرد کودک اهل ایالات متحده آمریکا
- برندگان جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد
- برندگان جایزه اکتا بهترین بازیگر نقش اول مرد
- برندگان جایزه بفتا بهترین بازیگر نقش اول مرد
- برندگان جایزه بین‌المللی اکتا بهترین بازیگر مرد
- برندگان جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم درام
- برندگان جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی
- برندگان جایزههای ماهوارهای
- بشردوستان اهل ایالات متحده آمریکا
- پیروان کلیسای کاتولیک رم اهل ایالات متحده آمریکا
- تهیه‌کنندگان فیلم اهل ایالات متحده آمریکا
- تهیه‌کنندگان فیلم اهل کالیفرنیا
- خرس نقره‌ای بهترین بازیگر مرد
- دموکراتهای اهل کالیفرنیا
- زادگان ۱۹۷۴ (میلادی)
- فعالان حقوق همجنسگرایان اهل ایالات متحده آمریکا
- فعالان محیط زیست اهل ایالات متحده آمریکا
- کامپانیاییتبارها
- گیاهخواران
- ندانمگرایان اهل ایالات متحده آمریکا
