قوس دروید
| طاق دروید | |
|---|---|
 طاق دروید، جنبه شرقی | |
 | |
  طاق دروید موقعیت در یوتا  طاق دروید طاق دروید (ایالات متحده آمریکا) | |
| مرتفع‌ترین نقطه | |
| ارتفاع | ۵٬۶۵۳ پا (۱۷۲۳ متر)[۱] |
| مختصات | ۳۸°۰۵′۱۸″شمالی ۱۰۹°۴۹′۵۹″غربی / ۳۸٫۰۸۸۳۲۰۷°شمالی ۱۰۹٫۸۳۳۱۸۰۷°غربی[۲] |
| جغرافیا | |
| موقعیت | پارک ملی کانیون لندز شهرستان سن خوان، یوتا، آمریکا |
| نقشه توپو | ایالات متحده آمریکا |
| زمین‌شناسی | |
| سن صخره | پرمین |
| نوع صخره | ماسه سنگ سدر مسا |
طاق (قوس) دروید (Druid Arch) یک طاق نمادین به اندازه ۱۵۰ فوت می‌باشد که در قسمت نیدلز پارک ملی کنیونلندز، در شهرستان سن خوان، یوتا قرار گرفته‌است. در سر فیل کانیون قرار گرفته‌است و رواناب بارندگی از طاق دروید از راه فیل کانیون به سوی شمال به رودخانه کلرادو نزدیک می‌شود. دروید آرک یکی از دلرباترین مقصدهای پیاده‌روی در منطقه نیدلز می‌باشد.[۳] یک پیاده‌روی ۵٫۴ مایلی به سوی طاق دروید از مسیر تریل‌هد تپه فیل آغاز می‌شود، و یک چهارم مایل پایانی شیب‌دار با کمی تقلا و یک نردبان است. این اسم به دلیل تشبیه آن به بنای تاریخی استون هنج در انگلستان است که معتقد بر این است که معبد درویید است.[۴] اسم این ویژگی به‌طور رسمی در تاریخ ۱۹۶۳ توسط هیئت نام‌های جغرافیایی ایالات متحده قبول شده‌است.
زمین‌شناسی[ویرایش]
این خصوصیت زمین‌شناسی یک باله فرسایش یافته از ماسه سنگ سدر مسا می‌باشد که مانده‌های تپه‌های ماسه ای ساحلی است که در نزدیک ۲۴۵ تا ۲۸۶ میلیون سال قبل، در نخستین دوره پرمین، برنگاشت شده‌است.[۵] بالای سازند ۴۵۰ فوت از کف دره بالا می‌رود و دو چاله کلید حاوی ارتفاع ۸۵ فوت و عرض ۲۰ فوت می‌باشند.
اقلیم[ویرایش]
بهار و پاییز مناسب‌ترین فصل‌ها برای تجربه دروید آرک می‌باشند. با توجه به سیستم طبقه‌بندی آب و هوای کوپن، در یک ناحیه آب و هوایی سرد نیمه خشک واقع شده‌است که سردترین ماه با میانگین دمای متوسط زیر صفر - شرح داده می‌شود. درجه سانتی گراد (۳۲ درجه فارنهایت) و دسته کم ۵۰ درصد از مجموع بارندگی سالانه در اندازه بهار و تابستان گرفته می‌شود. این آب و هوای بیابانی کمتر از ۱۰ اینچ (۲۵۰ میلیمتر) بارندگی سالانه می‌گیرد و بارش برف به‌طور مجموع در طول زمستان کم است.
نگارخانه[ویرایش]
-
جنبه شرقی -
جنبه غربی -
لبه از شمال
.jpg)
منابع[ویرایش]
«قوس دروید». سامانه اطلاعات نام‌های جغرافیایی، سازمان زمین‌شناسی آمریکا. Retrieved 2020-08-28.
"Canyonlands National Park - Cedar Mesa Sandstone". National Park Service. Retrieved 28 August 2020. Rod Martinez, The Best Canyonlands National Park Hikes, Colorado Mountain Club, 2015.[۶]
Bill Schneider, Hiking Canyonlands and Arches National Parks, Falcon Guides, 2013, page 147.[۷]
پیوند به بیرون[ویرایش]
- ↑ "قوس دروید". سامانه اطلاعات نام‌های جغرافیایی، سازمان زمین‌شناسی آمریکا. Retrieved 2020-08-28.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامگنیسوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Bill Schneider, Hiking Canyonlands and Arches National Parks, Falcon Guides, 2013, page 147.
- ↑ Rod Martinez, The Best Canyonlands National Park Hikes, Colorado Mountain Club, 2015.
- ↑ "Canyonlands National Park - Cedar Mesa Sandstone". National Park Service. Retrieved 28 August 2020.
- ↑ Jordan, Steve; Shiozawa, Dennis K.; Schmid-Araya, J. M. (1999-11-29). "Benthic invertebrates of a large, sandy river system: The Green and Colorado Rivers of Canyonlands National Park, Utah". Fundamental and Applied Limnology. 147 (1): 91–127. doi:10.1127/archiv-hydrobiol/147/1999/91. ISSN 1863-9135.
- ↑ Stoffle، Richard؛ Seowtewa، Octavius؛ Kays، Cameron؛ Van Vlack، Kathleen (۲۰۲۰-۱۰-۲۳). «Sustainable Heritage Tourism: Native American Preservation Recommendations at Arches, Canyonlands, and Hovenweep National Parks». dx.doi.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۵-۳۰.