قهوه یزدی
قهوهٔ یزدی نوعی نوشیدنی تهیه شده از قهوه در یزد، ایران است. طرز تهیهٔ این نوشیدنی در فهرست آثار ناملموس ایران به ثبت رسیده‌است. پیشینهٔ این قهوه به دورهٔ قاجاریان می‌رسید و عموماً در مراسم عزاداری استفاده می‌شو و قدیمی ترین سند مربوط به شیوه پخت این قهوه مربوط به ۱۸۷ سال پیش و خانه امام حسینی یزد است. آماده‌سازی این نوع نوشیدنی بسیار طولانی است و از گلاب، هل و نبات در تهیهٔ آن استفاده می‌شود.[۱][۲][۳]
طرز تهیه[ویرایش]
پس از کشف قهوه در اتیوپی، این ماده از طریق عربستان و یمن به ایران رسید. در شبه‌جزیرهٔ عربستان، دانهٔ قهوه را با ادویه‌های متنوعی چون هل و دارچین و … بو می‌دادند و بدون شکر و تلخ مصرف می‌کردند. همین محصول به شهر یزد رسید و در یزد آن را با شکر و قند تهیه می‌کردند. قهوه را در گذشته در ظروف ماهی‌تابه مسی مانند بو می‌دادند و چون مغز پخت نمی‌شد و از نظر یزدی‌ها طبع آن سرد بود، قهوهٔ بوداده را با ادویه در مدت طولانی می‌جوشاندند (حدود ۳ تا ۵ ساعت) و چون مانند آسیاب‌های امروزی قهوه کاملاً پودر نمی‌شد، پس از پخت از صافی عبور می‌دادند. یزدی‌ها همچون دیگر مردمان ساکن در فلات مرکزی ایران، در یادبود درگذشتگان و در مراسم ختم، این نوشیدنی خاص را تهیه می‌کردند که این رسم تاکنون پابرجاست.[۴]
پانویس[ویرایش]
- ↑ دانشی، کبری (۲۶ شهریور ۱۳۹۸). «شیرین کامی قهوه تلخ با طعم یزدی». ایرنا. دریافت‌شده در ۳ فوریه ۲۰۲۰.
- ↑ «طعمی ٤٠٠ ساله که ماندگار شد/ استفاده از ظرفیت بالای میراث معنوی یزد». باشگاه خبرنگاران جوان. ۲۱ تیر ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۳ فوریه ۲۰۲۰.
- ↑ «شیوه تهیه قهوه یزدی در مسیر ثبت آثار ناملموس کشور». خبرگزاری صداوسیما. ۶ تیر ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۳ فوریه ۲۰۲۰.
- ↑ کتاب مستطاب آشپزی از سیرتاپیاز.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد پیرامون قهوه است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |