قطعنامه ۵۲۲ شورای امنیت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
قطعنامهٔ شمارهٔ ۵۲۲
(سازمان ملل متحد)
تاریخ۰۴ اکتبر {{{year}}}
نوبت جلسه۲۳۹۹
کُدS/RES/522 (سند)
موضوعایران-عراق
رأی‌گیری
۱۵ موافق
بدون مخالف
بدون ممتنع
نتیجهتصویب
اعضای شورای امنیت
اعضای دائم
اعضای غیر دائم

قطعنامه ۵۲۲ شورای امنیت سازمان ملل متحد که در تاریخ ۰۴ اکتبر ۱۹۸۲ تصویب شد، سندی بین‌المللی دربارهٔ ایران-عراق است. این قطعنامه طی نشست ۲۳۹۹ام با ۱۵ موافق، ۰ مخالف و ۰ ممتنع تصویب شد.[۱]

پس از یادآوری قطعنامه 479 (1980) و قطعنامه 514 (1982)، شورا خواستار آتش بس فوری بین ایران و عراق شد و خواستار عقب نشینی هر دو طرف به مرزهای شناخته شده بین المللی خود شد.

شورا به رسمیت شناخت که عراق با اجرای قطعنامه 514 موافقت کرده است و از ایران نیز خواست که همین کار را انجام دهد. این قطعنامه همچنین حق دفاع مشروع ایران را تضعیف کرد.[۲]

در ادامه بر ضرورت اجرای ناظران سازمان ملل در منطقه برای نظارت بر آتش بس و عقب نشینی تاکید کرد و از سایر کشورهای عضو خواست تا از اقداماتی که درگیری را طولانی تر می کند خودداری کنند.

از خاویر پرز دکوئیار، دبیر کل درخواست کرد تا در مورد تلاش‌ها برای اجرای قطعنامه ظرف ۷۲ ساعت به شورا گزارش دهد.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. "نشست‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد" (به انگلیسی). SECURITY COUNCIL RESOLUTIONS.
  2. Allain, Jean (2004). International law in the Middle East: closer to power than justice. Ashgate Publishing, Ltd. p. 137. ISBN 978-0-7546-2436-3.
  3. متن اصلی: http://unscr.com/files/1982/00522.pdf