قطب جغرافیایی
قطب جغرافیایی (انگلیسی: Geographical pole) یکی از دو نقطه انتهایی بر روی یک سیاره، ماه یا محل تلاقی سطح و محور چرخش هر جسم نسبتاً بزرگ در حال چرخش است.[۱] در زمین، قطب شمال در اقبانوس منجمد شمالی و قطب جنوب جنوبی ترین نقطه زمین، قطب‌های جغرافیایی هستند که هر کدام فاصله ۹۰ درجه‌ای با استوا دارند. هر سیاره دارای قطب‌های جغرافیایی است.[۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Geographical pole». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ دسامبر ۲۰۱۵.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ قطب جغرافیایی موجود است.