قانون پنجاه حرکت
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
| 8 |       | 8 | |||||||
| 7 | 7 | ||||||||
| 6 | 6 | ||||||||
| 5 | 5 | ||||||||
| 4 | 4 | ||||||||
| 3 | 3 | ||||||||
| 2 | 2 | ||||||||
| 1 | 1 | ||||||||
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
قانون پنجاه حرکت (انگلیسی: Fifty-move rule) در شطرنج یعنی اگر در طول ۵۰ حرکت (از هرکدام از دو بازیکن به‌طور جداگانه) نه مهره‌ای زده شده و نه پیاده‌ای حرکت کرده باشد، بازی مساوی می‌شود. این قانون برای جلوگیری از وضعیتی است که بدون شانس پیروزی بازی تا بی‌نهایت ادامه پیدا کند یا بازیکنی صرفاً با خسته‌کردن حریف بخواهد پیروز شود.
تمام کیش‌مات‌های ابتدایی زیر پنجاه‌حرکت انجام‌پذیرند. باوجوداین، در سدهٔ بیستم حالاتی از آخر بازی کشف شد که مات کردن حریف در بیش از ۵۰ حرکت (بدون حرکت پیاده یا مهره‌زنی) رخ می‌دهد. ازین‌رو مدتی قانون تغییر کرد تا در صورت استفاده از چنین کیش‌مات‌هایی بازیکنان تا ۱۰۰ حرکت نیز مجاز به ادامهٔ مسابقه باشند، اما بعدها معلوم شد کیش‌مات‌های حتی نیازمند بالای ۱۰۰ حرکت نیز وجود دارد. در واکنش به این موضوع فیده در سال ۱۹۹۲ همهٔ استثناها را لغو کرد و به قانون اصلی ۵۰ حرکت بازگشت.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Fifty-move rule». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۷.
 | این یک مقالهٔ خرد شطرنج است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |