قانون تشکیل ایالات و ولایات و دستورالعمل حکام
| قانون ایالات و ولایات و دستور العمل حکام | |
|---|---|
.svg) | |
| مجلس شورای ملی | |
| قانون تشکیل ایالات و ولایات و دستورالعمل حکام | |
| مصوبه | متن قانون |
| قلمرو اجرایی | مملکت محروسه ایران |
| تاریخ تصویب | ۱۷ آذر ۱۲۸۶[۱] |
| تاریخ توشیح ملوکانه | ۲۷ آذر ۱۲۸۶ |
| برگشت(ها) | |
| قانون تقسیمات کشور و وظایف فرمانداران و بخشداران | |
| وضعیت: منسوخ | |
قانون تشکیل ایالات و ولایات و دستورالعمل حکام مصوب ۱۴ ذیقعده ۱۳۲۵ قمری برابر با ۲۷ آذر سال ۱۲۸۶ خورشیدی نخستین قانون تقسیمات کشوری در ایران به تصویب مجلس شورای ملی است. این قانون مشتمل بر ۴۳۳ ماده و بخش منضمات بوده است. [۲]
بر اساس ماده ۱ این قانون، کشور ایران به ایالات و ولایات، منقسم شده و ماده ۲ آن بیان می دارد که:
ایالت قسمتی از مملکت است که دارای حکومت مرکزی و ولایات حاکم‌نشین جزء است و فعلاً منحصر به چهار ایالت است (آذربایجان) (کرمان و بلوچستان) (فارس)(خراسان).
این قانون توسط قانون تقسیمات کشوری سال ۱۳۱۶ منسوخ شد.[۳]
جستارهای وابسته[ویرایش]
 |
متن مربوطه در ویکینبشته: قانون تشکیل ایالات و ولایات و دستورالعمل حکام |
منابع[ویرایش]
- ↑ «امروز در تاریخ». دنیای اقتصاد. دنیای اقتصاد تابان. ۹ (۲۵۲۴): ۳۱. ۱۷ آذر ۱۳۹۰. ۴۲۸۸۵۸.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۶ فوریه ۲۰۲۳.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ اكتبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۶ فوریه ۲۰۲۳. تاریخ وارد شده در
|archive-date=را بررسی کنید (کمک)
 | این یک مقالهٔ خرد قانون است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |