قانون اساسی روسیه
| قانون اساسی فدراسیون روسیه | |
|---|---|
 نسخه ریاست‌جمهوری قانون اساسی | |
| عنوان اصلی | Конституция Российской Федерации |
| قلمرو | فدراسیون روسیه |
| تصویب | ۱۲دسامبر ۱۹۹۳ |
| اجرا | ۲۵ دسامبر ۱۹۹۳ |
| حکومت | فدرالیسم نظام نیمه‌ریاستی قانون‌اساسی جمهوری |
| شاخه‌ها | سه |
| رئیس کشور | ریاست‌جمهوری روسیه |
| مجلس(ها) | Bicameral (مجلس دوما: فدراسیون شورای، مجلس دوما) |
| مجری | Prime Minister led دولت روسیه |
| دادگاه‌ها | Judiciary (دادگاه قانون اساسی، دیوان عالی) |
| فدرالیسم | Federation |
| مجمع برگزینندگان | No |
| بازنگری | ۹ |
| قانون‌گذار | ۱۲ دسامبر ۱۹۹۳ |
| نخستین مجری | ۹ اوت ۱۹۹۶ |
| بازنگری‌ها | 4 (plus 11 alternations on Federal subjects) |
| آخرین بازنگری | ۱ ژوئیه ۲۰۲۰ |
| موقعیت | کرملین، مسکو |
| به سفارش | مجلس قانون اساسی |
| امضاکنندگان | رفراندم قانون اساسی توسط شهروندان روس |
| جایگزین | قاون اساسی فدراسیون روسیه |
 |
| این مقاله بخشی از این مجموعه است: سیاست و دولت فدراسیون روسیه |
قانون اساسی روسیه (به روسی: Конститу́ция Росси́йской Федера́ции) مهمترین سند حقوقی در فدراسیون روسیه است. این قانون در همه‌پرسی روز ۱۲ دسامبر ۱۹۹۳ جایگزین قانون اساسی جمهوری فدراتیو شوروی سوسیالیستی شد که در ۱۲ آوریل ۱۹۷۸ میلادی به تصویب رسیده بود.
در این همه‌پرسی ۵۸٬۱۸۷٬۷۵۵ نفر[۱] شرکت کرده و ۳۲٬۹۳۷٬۳۰ (بیش از ۵۸ درصد) نفر به آن رأی موافق دادند.[۲]
در این قانون اختیارات گسترده‌ای به رئیس‌جمهور اعطا شده که این امر با سنت تاریخی تمرکز قدرت سیاسی در این کشور هماهنگ و متناسب است.
فدرالیسم[ویرایش]
در اصل ۶۵ این قانون ساختار فدرال کشور تشریح شده‌است. بر این اساس فدراسیون روسیه متشکل از تعدادی جمهوری، ۶ ناحیه خودگردان، ۱۰ ناحیه خودمختار، تعدادی منطقه، دو شهر فدرال (مسکو و سن پترزبورگ) و یک منطقه خودمختار یهودی‌نشین است.
اصول[ویرایش]
- منشأ مردمی قدرت در حکومت روسیه (اصول دو، سه، هجده)
- برتری قوانین حکومت مرکزی بر قوانین محلی (بند دو اصل چهار)
- اجازه مالکیت خصوصی (اصول ۸ و ۹ و ۳۵ و ۳۶)
- حق فعالیت اقتصادی آزاد (اصول ۸ و ۳۴)
- حق ارث بردن (بند ۴ اصل ۳۶)
- غیر مذهبی بودن حکومت (اصل ۱۴)
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ *بیش از ۵۴ درصد افرادی که برای شرکت در انتخابات ثبت نام کرده بودند
- ↑ 1676651 sub para N 100.htm Constitution of Russia: nature, evolution, modernity[پیوند مرده]
منابع[ویرایش]
- «قانون اساسی فدراسیون روسیه»، قوانین اساسی فدراسیون روسیه و جمهوری‌های آسیای مرکزی، ترجمهٔ الهه کولائی، تهران: دادگستر، ۱۳۷۷، شابک ۹۶۴-۶۳۵۲-۲۷-۸
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ قانون اساسی روسیه موجود است. |
- قانون اساسی روسیه در وبگاه رسمی دولت بایگانی‌شده در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine
- قانون اساسی روسیه (متن اصلی و ترجمه انگلیسی، فرانسه و آلمانی)
- قانون اساسی روسیه
- نکاتی جالب درباره قانون اساسی فدراسیون روسیه (فارسی)
- متن قانون اساسی در وبگاه ریاست جمهوری روسیه
- در مورد قانون اساسی روسیه
قانون اساسی آسیا | ||
|---|---|---|
| کشورهای مستقل | جمهوری آذربایجان • اردن • ارمنستان • ازبکستان • اسرائیل • افغانستان • امارات متحده عربی • اندونزی • ایران • بحرین • برونئی • بنگلادش • بوتان • پاکستان • تاجیکستان • تایلند • ترکمنستان • ترکیه • تیمور شرقی • چین • روسیه • ژاپن • سری‌لانکا • سنگاپور • سوریه • عراق • عربستان سعودی • عمان • فیلیپین • قبرس • قرقیزستان • قزاقستان • قطر • کامبوج • کره جنوبی • کره شمالی • کویت • گرجستان • لائوس • لبنان • مالدیو • مالزی • مصر • مغولستان • میانمار • نپال • ویتنام • هند • یمن | .svg) |
| دولت‌های با رسمیت محدود | آبخاز • اوستیای جنوبی • تایوان • فلسطین • جمهوری ترک قبرس شمالی • قره‌باغ | |
| قلمروهای وابسته و سرزمین‌های دیگر | جزیره کریسمس • جزایر کوکوس • ماکائو • هنگ کنگ | |