قارچ صدفی (سرده)
این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشده و نیازمند ترجمه به فارسی است. کل یا بخشی از این مقاله به زبانی بهجز زبان فارسی نوشته شدهاست. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان آن زبان است، باید در نسخهای از ویکیپدیا به همان زبان نوشته شود (فهرست ویکیپدیاها را ببینید). در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. همچنین برای بحثهای مرتبط، مدخل این مقاله در فهرست صفحههای نیازمند ترجمه به فارسی را ببینید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف میشود و/یا به نسخهٔ زبانی مرتبط ویکیپدیا منتقل خواهد شد. اگر شما اخیراً این مقاله را بهعنوان صفحهٔ نیازمند ترجمه برچسب زدهاید، لطفاً عبارت {{جا:هبک-ترجمه به فارسی|1=قارچ صدفی (سرده)}} ~~~~ را نیز در صفحهٔ بحث نگارنده قرار دهید. |
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
قارچهای صدفی | |
---|---|
Pleurotus ostreatus | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | قارچ |
شاخه: | قارچهای چتری |
رده: | کلاهقارچان |
راسته: | قارچهای تیغکدار |
تیره: | صدفیقارچان |
سرده: | قارچهای صدفی (Fr.) P. Kumm. 1871 |
گونه نماد | |
قارچ صدفی (گونه) (نیکولاس یوزف فون ژاکین) P. Kumm. 1871
|
قارچهای صدفی (نام علمی: Pleurotus) نام یک سرده از خانواده صدفیقارچان است. این سرده دارای گونههای متفاوت با خصوصیات رویشی و مورفولوژی گوناگون است و در سراسر دنیا انتشار دارد. در هر کشور بنا بر ذائقه و فرهنگ مردم آن و شرایط اقلیمی منطقه گونهها و رقمهای خاص، رشد و پرورش مییابند.
بعضی از گونه قارچ صدفی که در دنیا پرورش داده میشوند عبارتاند از: • پلوروتوس استرالیس (قارچ صدفی قهوه ای) • پلوروتوس سیترینوپیلاتوس (قارچ صدف طلایی) • پلوروتوس سیستیدیوسوس (قارچ آبالی) • پلوروتوس جیمور (قارچ صدفی صورتی) • پلوروتوس خشکینوس • پلوروتوس ارينگي (قارچ صدف شاه) • پلوروتوس ایوس موس (قارچ صدف ترخون) • پلوروتوس اوسترا توس(قارچ صدف درخت) • پلوروتوس پولموناریوس (قارچ ققنوس یا صدف هندی) • پلوروتوس توبرگیوم (قارچ سلطنتی سل)
اکثر قارچهای صدفی که در ایران پرورش داده میشود و به طور تجاری بذر آنها در بازار موجود است، مربوط به گونههای فلوریدا، اوستراتوس، ساجر کاجو و پولمونارویس است. هر کدام از این گونهها دارای رقمهای زیادی میباشند که شرایط بهینه بستر و اقلیمی خاص خود را برای تولید ایدهآل نیاز دارند. این رقمها توسط شماره خاص از یکدیگر براساس خصوصیات آناتومی، مرفولوژی و پرورشی تفکیک داده میشوند. تاکنون چهار گونه از این قارچ ها که در ایران به شکل طبیعی رویش دارند شناسایی شده است.
منابع
[ویرایش]- ماهنامه ترویجی سبزینه - شماره ۵ و ۶