فهرست وابسته‌های دیپلماتیک چین
فهرست سفارت‌های چین، فهرستی از مراکز سفارتخانه و کنسولگری کشور چین در سراسر جهان است. جمهوری خلق چین یک شبکه بزرگ از روابط دیپلماتیک در جهان دارد و دارای ارتباطات اقتصادی، تجاری، سیاسی، فرهنگی و نظامی با بیشتر کشورهای پنج قاره می‌باشد.
تا قبل از سال ۱۹۷۰ بسیاری از کشورهای جهان، تایوان را بیشتر از جمهوری خلق چین به رسمیت می‌شناختند؛ این در حالی است که جمهوری خلق چین، تایوان را به رسمیت نمی‌شناسد و این کشور را جزئی از خود می‌داند و به همین دلیل تا به امروز چین به جای تایوان در سازمان ملل متحد عضویت دارد. با این حال روابط چین و تایوان از زمان به قدرت رسیدن مااینگ جیو در سال ۲۰۰۸ بهبود یافته‌است. در سال ۲۰۰۹ مااینگ جیو و رهبر چین پس از ۶۰ سال مستقیماً پیام‌هایی (در قالب وظایف حزبی و نه در نقش رهبر) مبادله کردند. یک سال بعد دو کشور یک پیمان تجاری تاریخی امضا کردند. در پی این بهبود روابط، رؤسای این کشورها در نوامبر ۲۰۱۵ پس از ۶۶ سال در سنگاپور با یکدیگر ملاقات حضوری داشتند. اما نگرانی فزاینده نسبت به نفوذ چین باعث نارضایتی گسترده در تایوان از گسترش روابط شده‌است.[۱]
نگاهی اجمالی به برخی روابط[ویرایش]
ایران[ویرایش]
حسن روحانی می‌گوید رابطه با چین اهمیت زیادی دارد و ما همکاری متعددی با چین داریم و این کشور آماده سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف کشور ماست و یکی از طرح‌هایی که در هیئت دولت تدبیر و امید به تصویب رسید دربارهٔ بحث بهره‌برداری از حساب‌هایی است که از فروش نفت در خارج از کشور از جمله چین داریم.[۲] کشور چین بدهکارترین کشور به ایران است. این کشور در طول این سال‌ها سعی کرده تا با صادرات کالا بدهی خود را تسویه کند.[۳]
در دوره سید ابراهیم رئیسی ، روابط دو کشور رشد چشمگیری داشته به طوری که اصلی ترین منبع واردات واکسن کرونا برای ایران چین محسوب میشود.
ایالات متحده آمریکا[ویرایش]
روابط ایالات متحده آمریکا - چین[۴] که بیشتر به عنوان روابط چین و آمریکا شناخته میشود، روابط بین‌الملل بین ایالات متحده آمریکا و جمهوری خلق چین است. شراکت بین چین و آمریکا، که در آن هر کشور دیگری را دشمنی احتمالی و در عین حال شریکی استراتژیک می‌داند، از سوی رهبران و اقتصاد دانان جهان به عنوان مهم‌ترین رابطهٔ دوجانبهٔ جهان در این قرن توصیف شده‌است.[۵][۶] تا تاریخ ۲۰۱۴[بروزرسانی]، آمریکا بزرگترین اقتصاد جهان و چین دومین اقتصاد بزرگ جهان هستند.
هند[ویرایش]
هند و چین هر کدام جمعیتی بیشتر از یک میلیارد و دویست میلیون نفر دارند. جمعیت هند بزودی با چین برابر و بر آن فزونی خواهد گرفت. هر دو کشور جزو سریعترین اقتصادهای دنیا هستند اما بطور کلی هند در ۳۰ سال گذشته از چین عقب افتاده است. چین در همه شاخصها از هند سبقت گرفته‌است؛ و این امر موجب نگرانی هند و آمریکا شده‌است. روابط بین این دو کشور بزرگ عمیقاً متحول شده‌است. نه تنها مذاکراتی در رابطه با مسائل مرزی آغاز گشته، بلکه قراردادهایی عمومی برای «همکاری استراتژیک» نیز در ۲۰۰۵ به امضا رسیده‌است. چند ماه قبل از این تاریخ، در نوامبر ۲۰۰۴، بیش از ۱۵۰۰ نفر از نیروی دریایی دو کشور مانور امنیتی مشترکی در چارچوب امنیت منطقه انجام دادند. از سوی دیگر دو کشور در اواخر سال ۲۰۰۷ اولین مانور مشترک نظامی خود را برگزار کردند. امری که تا ۳ سال قبل غیرقابل تصور بود. روابط چین و هند هم‌اکنون در همه جهات کاملاً صلح‌آمیز است.
نگاهی اجمالی به سیاست خارجی چین[ویرایش]
چین هم‌اکنون دربردارنده ۳۷۰ مأموریت دیپلماتیک در ۱۷۰ کشور جهان است. سیاست خارجی مدرن چین تا حد زیادی برگرفته از نظریات نخست‌وزیر سابق چوئن لای است که به «پنج اصل همزیستی مسالمت‌آمیز» و «هماهنگی بدون همسانی» شهرت دارد و برقراری روابط دیپلماتیک بین کشورهایی با ایدئولوژی‌های متفاوت را تشویق می‌کند. همین سیاست موجب شده تا چین از دولت‌هایی که از نظر دولت‌های غربی خطرناک یا سرکوبگر محسوب می‌شوند همچون زیمبابوه، کره شمالی و ایران حمایت کند. چین همچنین روابط اقتصادی و نظامی نزدیکی با روسیه دارد و دو کشور معمولاً در شورای امنیت رأی مشابهی می‌دهند.
آسیا[ویرایش]
.jpg)
_01.jpg)
| کشور میزبان | نمایندگی |
|---|---|
 افغانستان
|
کابل (سفارت) |
 ارمنستان
|
ایروان (سفارت) |
 جمهوری آذربایجان
|
باکو (سفارت) |
 بحرین
|
منامه (سفارت) |
 بنگلادش
|
داکا (سفارت) |
 برونئی
|
بندر سری بگاوان (سفارت) |
 کامبوج
|
پنوم پن (سفارت) |
 گرجستان
|
تفلیس (سفارت) |
 هند
|
دهلی نو (سفارت) |
 اندونزی
|
جاکارتا (سفارت) مدان (سرکنسولگری) سورابایا (سرکنسولگری) دنپاسار (سرکنسولگری) |
 ایران
|
تهران (سفارت) |
 عراق
|
بغداد (سفارت) اربیل (سرکنسولگری) |
 اسرائیل
|
تل آویو (سفارت) |
 ژاپن
|
توکیو (سفارت) |
 اردن
|
امان (سفارت) |
 قزاقستان
|
|
 کره شمالی
|
پیونگ یانگ (سفارت) |
 کره جنوبی
|
سئول (سفارت) |
 کویت
|
کویت (سفارت) |
 قرقیزستان
|
بیشکک (سفارت) اوش (سرکنسولگری) |
 لائوس
|
وین تیان (سفارت) لوآنگ پرابانگ (سرکنسولگری) |
 لبنان
|
بیروت (سفارت) |
 مالزی
|
کوالالامپور (سفارت) |
 مالدیو
|
ماله (سفارت) |
 مغولستان
|
اولان‌باتور (سفارت) زمین-یید (سرکنسولگری) |
 میانمار
|
|
 نپال
|
کاتماندو (سفارت) |
 عمان
|
مسقط (سفارت) |
 پاکستان
|
اسلام‌آباد (سفارت) |
 فلسطین
|
رام‌الله (دفتر حکومت خودگردان فلسطین) |
 فیلیپین
|
|
 قطر
|
دوحه (سفارت) |
 عربستان سعودی
|
|
 سنگاپور
|
سنگاپور (سفارت) |
 سری‌لانکا
|
کلمبو (سفارت) |
 سوریه
|
دمشق (سفارت) |
 تاجیکستان
|
دوشنبه (سفارت) |
 تایلند
|
بانکوک (سفارت) |
 تیمور شرقی
|
دیلی (سفارت) |
 ترکیه
|
|
 ترکمنستان
|
عشق آباد (سفارت) |
 امارات متحده عربی
|
|
 ازبکستان
|
تاشکند (سفارت) |
 ویتنام
|
هانوی (سفارت) |
 یمن
|
آفریقا[ویرایش]
آمریکا[ویرایش]
| کشور میزبان | نمایندگی |
|---|---|
 آنتیگوآ و باربودا
|
سینت جانز (سفارت) |
 آرژانتین
|
بوئنوس آیرس (سفارت) |
 باهاما
|
ناسائو (سفارت) |
 باربادوس
|
بریج تاون (سفارت) |
 بولیوی
|
لاپاز (سفارت) |
 برزیل
|
برازیلیا (سفارت) |
 کانادا
|
اتاوا (سفارت) |
 شیلی
|
|
 کلمبیا
|
|
 کاستاریکا
|
سان خوزه (سفارت) |
 کوبا
|
هاوانا (سفارت) |
 دومینیکا
|
روسو (سفارت) |
 جمهوری دومینیکن
|
سانتو دومینگو (دفتر توسعه تجاری) |
 اکوادور
|
|
 گرنادا
|
سینت‌جورجس (سفارت) |
 گویان
|
جورج تاون (سفارت) |
 هائیتی
|
پورتوپرنس (دفتر توسعه تجاری) |
 جامائیکا
|
کینگستون (سینت‌جورجس) |
 مکزیک
|
مکزیکوسیتی (سفارت) |
 پاناما
|
پاناماسیتی (دفتر توسعه تجاری) |
 پرو
|
لیما (سفارت) |
 سورینام
|
پاراماریبو (سفارت) |
 ترینیداد و توباگو
|
پرت آو اسپاین (سفارت) |
 ایالات متحده آمریکا
|
واشنگتن دی سی (سفارت) |
 اروگوئه
|
مونته ویدئو (سفارت) |
 ونزوئلا
|
کاراکاس (سفارت) |
اروپا[ویرایش]
اقیانوسیه[ویرایش]
| کشور میزبان | نمایندگی |
|---|---|
 استرالیا
|
کانبرا (سفارت) |
 فیجی
|
سووا (سفارت) |
 کیریباتی
|
تاراوای جنوبی (دفتر نمایندگی) |
 ایالات فدرال میکرونزی
|
پوناپی (سفارت) |
 نیوزیلند
|
ولینگتون (سفارت) |
 پاپوآ گینه نو
|
پورت مورسبی (سفارت) |
 ساموآ
|
آپیا (سفارت) |
 تونگا
|
نوکوآلوفا (سفارت) |
 وانواتو
|
پورت ویلا (سفارت) |
نمایندگی‌ها در چین بزرگ[ویرایش]
| میزبان | محل | نمایندگی |
|---|---|---|
 هنگ کنگ
|
هنگ کنگ | Liaison Office of the Central People's Government in the Hong Kong Special Administrative Region Office of the Commissioner of the Ministry of Foreign Affairs of the People's Republic of China in the Hong Kong Special Administrative Region |
 ماکائو
|
ماکائو | Liaison Office of the Central People's Government in the Macao Special Administrative Region Office of the Commissioner of the Ministry of Foreign Affairs of the People's Republic of China in the Macao Special Administrative Region |
 تایوان
|
تایپه | Cross-Strait Tourism Exchange Association |
سازمان‌های چندجانبه[ویرایش]
- بانکوک (نمایندگی دائم در ESCAP )
- بروکسل (مأموریت به اتحادیه اروپا)
- ژنو (نمایندگی دائم به سازمان ملل متحد و دیگر سازمان‌های بین‌المللی)
- جاکارتا (نمایندگی دائم به انجمن ملل آسیای جنوب شرقی)
- کینگستون (نمایندگی دائم به سازمان بستر آب‌های بین‌المللی)
- نیویورک (نمایندگی دائم به سازمان ملل متحد)
- پاریس (نمایندگی دائم به یونسکو)
- لاهه (نمایندگی دائم به سازمان بازدارندگی از به‌کارگیری جنگ‌افزارهای شیمیایی)
- وین (نمایندگی دائم به سازمان ملل متحد و دیگر سازمان‌های بین‌المللی)
جستارهای وابسته[ویرایش]
- روابط خارجی چین
- روابط ایران و چین
- اتاق بازرگانی و صنایع ایران و چین
- فهرست سفیران ایران در چین
- روابط ایالات متحده آمریکا - چین
منابع[ویرایش]
- ↑ «رهبران چین و تایوان بعد از ۶۶ سال دیدار می‌کنند - بی‌بی‌سی فارسی، ۱۳ آبان ۱۳۹۴».
- ↑ متن کامل گفتگوی زنده تلویزیونی رئیس جمهور با مردم ایران بایگانی‌شده در ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine inn.ir
- ↑ روزنامه اطلاعات بین‌المللی چاپ لندن شماره ۴۶۴۲ / ۱ ژوئیه ۲۰۱۴ /۱۰ تیر ۱۳۹۳ صفحهٔ ۳.
- ↑ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «China–United States relations». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
- ↑ "Clinton seeks stronger Asia ties". BBC News. February 16, 2009. Retrieved April 7, 2010.
- ↑ "USC US-China Institute: Ambassador Clark Randt on "The Crucial Relationship"". China.usc.edu. Archived from the original on 31 March 2009. Retrieved December 2, 2010.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «List of diplomatic missions of China». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ فهرست وابسته‌های دیپلماتیک چین موجود است. |