فهرست شاهان کوماژن

پادشاهی کوماژن (به زبان ارمنی:Կոմմագենէի Թագավորութիւն، به زبان یونانی:Βασίλειον τῆς Kομμαγηνῆς)، یک پادشاهی باستانی ارمنی در عصر هلنیستی در منطقه جنوب آناتولی امروزی در نزدیکی انطاکیه بود.^[۱]^[۲]^[۳] کوماژن به عنوان ساتراپ‌نشین امپراتوری سلوکی ادامه حیات داد و بعد از آن به پادشاهی مستقل مبدل گشت.

در حدود سال ۱۶۴ پیش از میلاد، بعد از مرگ آنتیوخوس چهارم، منطقه کوماژن توسط بطلمیوس مستقل گردید.^[۴]

کوماژن از ۱۷ میلادی تا ۳۸ میلادی توسط تیبریوس یکی از استان‌های امپراتور روم گردید و بالاخره کوماژن از سال ۳۸ میلادی تا ۷۲ میلادی به دستور کلودیوس به پادشاهی مستقل بدل گردید و آنتیوخوس چهارم کوماژن به سلطنت رسید. در نهایت پادشاهی کوماژن در ۷۲ میلادی توسط وسپاسیان ضمیمه امپراتوری روم گردید.^[۵]

ساتراپی کوماژن – ۲۹۰ پ. م تا ۱۶۳ پ. م[ویرایش]

سام یکم (۲۹۰ پ. م – ۲۶۰ پ. م)
آرشام یکم (۲۶۰ پ. م – ۲۲۸ پ. م)
خشایارشا (۲۲۸ پ. م – ۲۰۱ پ. م)
بطلمیوس (۲۰۱ پ. م – ۱۶۳ پ. م)

پادشاهی کوماژن – ۱۶۳ پ. م تا ۷۲ میلادی[ویرایش]

بطلمیوس (۱۶۳ پ. م – ۱۳۰ پ. م)
سام دوم (۱۳۰ پ. م – ۱۰۹ پ. م)
مهرداد یکم (۱۰۹ پ. م – ۷۰ پ. م)
آنتیوخوس یکم (۷۰ پ. م– ۳۸ پ. م)
مهرداد دوم (۳۸ پ. م – ۲۰ پ. م)
مهرداد سوم (۲۰ پ. م – ۱۲ پ. م)
آنتیوخوس سوم (۱۲ پ. م – ۱۷ میلادی)
تحت سلطه امپراتوری روم (۱۷ میلادی – ۳۸ میلادی)
آنتیوخوس چهارم (۳۸ میلادی – ۷۲ میلادی)

وارثان پادشاهی کوماژن[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

تاریخ ارمنستان

منابع[ویرایش]

↑ Frank McLynn (2010). Marcus Aurelius: A Life. New York: Da Capo Press. p. 377. ISBN 0-7867-4580-0.
↑ Yarshater, Ehsan (1983). The Cambridge History of Iran, Volume 3: The Seleucid, Parthian and Sasanid Periods, Part 1 of 2 (به یونانی). کمبریج، United Kingdom: Cambridge University Press. p. 535 (627). ISBN 978-0-521-20092-9. Retrieved 20 February 2014.
↑ Wolfgang, Haase (1986). Aufstieg und Niedergang der römischen Welt: Geschichte und Kultur Roms im spiegel der neueren Forschung. Walter de Gruyter. p. 736. ISBN 3-11-007337-4.
↑ Sartre, M. , The Middle East under Rome (2007), p. 23
↑ Hazel, J. (2002). Who's Who in the Roman World. Psychology Press. p. 13. ISBN 978-0-415-29162-0. Retrieved 20 February 2014.

[1] Frank McLynn (2010). Marcus Aurelius: A Life. New York: Da Capo Press. p. 377. ISBN 0-7867-4580-0.

[2] Yarshater, Ehsan (1983). The Cambridge History of Iran, Volume 3: The Seleucid, Parthian and Sasanid Periods, Part 1 of 2 (به یونانی). کمبریج، United Kingdom: Cambridge University Press. p. 535 (627). ISBN 978-0-521-20092-9. Retrieved 20 February 2014.

[wolf-3] Wolfgang, Haase (1986). Aufstieg und Niedergang der römischen Welt: Geschichte und Kultur Roms im spiegel der neueren Forschung. Walter de Gruyter. p. 736. ISBN 3-11-007337-4.

[4] Sartre, M. , The Middle East under Rome (2007), p. 23

[5] Hazel, J. (2002). Who's Who in the Roman World. Psychology Press. p. 13. ISBN 978-0-415-29162-0. Retrieved 20 February 2014.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

ن ب و حکومت‌های تاریخی و مناطق تاریخی ارمنستان
حکومت‌های مستقل ارمنستان	اورارتو (پادشاهان اورارتو، ۸۶۰ پیش از میلاد–۵۹۰ پیش از میلاد) پادشاهی سوفن (سده سوم میلادی–۹۴ پیش از میلاد) کوماژن (فهرست شاهان کوماژن، ۱۶۳ پیش از میلاد–۷۲ میلادی) ارمنستان بزرگ (دودمان اروندی، دودمان آرتاشسی و سلسله اشکانی ارمنستان، ۵۵۳ پیش از میلاد–۴۲۸ میلادی) ارمنستان باگراتونی (دودمان باگراتونی، ۸۸۴–۱۰۴۵) پادشاهی واسپوراکان، دودمان آرتسرونی (۹۰۸–۱۰۲۱) پادشاهی تاشیر-دزوراگت (۹۷۹–۱۱۱۸) پادشاهی آرتساخ، دودمان سیونی (۱۰۰۰–۱۲۶۱)
حکومت‌های کوچک یا وابسته ارمنستان	ارمنستان زاکاری (۱۲۰۱–۱۳۶۰) دودمان روبنی، (۱۰۸۰–۱۳۴۲)، پادشاهی ارمنی کیلیکیه (دودمان هتومی و دودمان لوزینیان، ۱۱۹۸–۱۳۷۵) ملک‌های قره‌باغ (۱۶۰۳–۱۸۲۲) اولین جمهوری ارمنستان (۱۹۱۸–۱۹۲۰) جمهوری کوهستانی ارمنستان (۱۹۲۱) جمهوری سوسیالیستی ارمنستان شوروی (۱۹۲۰–۱۹۹۱) ارمنستان (۱۹۹۱-)
ایالت‌های ارمنستان بزرگ	ارمنستان علیا سوفن آغزنیک توروبران موکس کردوئنه نور شیراکان واسپوراکان سیونیک آرتساخ پایتاکاران اوتیک گوگارک تایک آیرارات
سایر مناطق	ارمنستان کوچک کوماژن میان‌رودان ارمنی کیلیکیه
سایر ایالت‌ها تحت قیومت تیگران دوم	سوریه آتورپاتکان آدیابن آشوریه پادشاهی ایبری آلبانیای قفقاز کاپادوکیه یهودیه اسروئن