فهرست رئیس‌جمهورهای ایتالیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در اینجا فهرست رئیس‌جمهورهای ایتالیا (ایتالیایی: Presidente della Repubblica) از سال ۱۹۴۸ ارائه شده‌است. کاخ کیرینال در رم اقامتگاه رسمی رئیس‌جمهور ایتالیا است. ۱۲ رئیس‌جمهور این کشور تنها از ۶ ناحیه از ۲۰ ناحیه کشور هستند؛ سه تا اهل کامپانیا (هر سه متولد ناپل) و سه تای دیگر اهل پیمونت، دوتا اهل ساردینیا (هر دو متولد ساساری) و دوتا اهل توسکانی، یکی اهل لیگوریا و یکی اهل سیسیل.

رئیس‌جمهورهای ایتالیا (۱۹۴۸–تاکنون)[ویرایش]

      PLI           DC           PSDI           PSI           DS           مستقل
ردیف تصویر نام
(تولد–مرگ)
دوره کار مدت تصدی
(سال و روز)
حزب
در هنگام انتخابات
انتخابات نخست‌وزیر
۱ Enrico De Nicola.jpg انریکو دی نیکولا
(۱۸۷۷–۱۹۵۹)
۱ ژانویه
۱۹۴۸
۱۲ مه
۱۹۴۸
۱۲۱ روز Italian Liberal Party ۱۹۴۶ د گاسپری
۲ Luigi Einaudi.jpg لوئیجی ایناودی
(۱۸۷۴–۱۹۶۱)
۱۲ مه
۱۹۴۸
۱۱ مه
۱۹۵۵
۶ سال، ۳۶۴ روز Italian Liberal Party ۱۹۴۸ د گاسپری
پلا
فانفانی
اسکلبا
۳ Giovanni Gronchi.jpg جیووانی گرونچی
(۱۸۸۷–۱۹۷۸)
۱۱ مه
۱۹۵۵
۱۱ مه
۱۹۶۲
۷ سال، ۰ روز Christian Democracy ۱۹۵۵ اسکلبا
سنی
زولی
فانفانی
سنی
تامبرونی
۴ Antonio Segni Official.jpg آنتونیو سنی
(۱۸۹۱–۱۹۷۲)
۱۱ مه
۱۹۶۲
۶ دسامبر
۱۹۶۴
۲ سال، ۲۰۹ روز Christian Democracy ۱۹۶۲ Fanfani
Leone
Moro
۵ Giuseppe Saragat.jpg جوزپه ساراگات
(۱۸۹۸–۱۹۸۸)
۲۹ دسامبر
۱۹۶۴
۲۹ دسامبر
۱۹۷۱
۷ سال، ۰ روز Italian Democratic Socialist Party ۱۹۶۴ مورو
لئونه
رومور
کلمبو
۶ Giovanni Leone Official.jpg جووانی لئونه
(۱۹۰۸–۲۰۰۱)
۲۹ دسامبر
۱۹۷۱
۱۵ ژوئن
۱۹۷۸
۶ سال، ۱۶۸ روز Christian Democracy ۱۹۷۱ کلمبو
آندرئوتی
رومور
مورو
آندرئوتی
۷ Pertini ritratto.jpg ساندرو پرتینی
(۱۸۹۶–۱۹۹۰)
۹ ژوئیه
۱۹۷۸
۲۹ ژوئن
۱۹۸۵
۶ سال، ۳۶۱ روز Italian Socialist Party ۱۹۷۸ آندرئوتی
کسیگا
فورلینی
اسپادولینی
فانفانی
کراشی
۸ Cossiga Francesco.jpg فرانچسکو کسیگا
(۱۹۲۸–۲۰۱۰)
۳ ژوئن
۱۹۸۵
۲۸ آوریل
۱۹۹۲
۶ سال، ۳۰۰ روز Christian Democracy ۱۹۸۵ کراشی
فانفانی
گوریا
د میتا
آندرئوتی
۹ Oscar Luigi Scalfaro portrait.jpg اسکار لویجی اسکالفارو
(۱۹۱۸–۲۰۱۲)
۲۸ مه
۱۹۹۲
۱۵ مه
۱۹۹۹
۶ سال، ۳۵۲ روز Christian Democracy ۱۹۹۲ آماتو
چیامپی
برلوسکونی
دینی
پرودی
دالما
۱۰ Ciampi ritratto.jpg کارلو آدزلیو چیامپی
(۱۹۲۰–۲۰۱۶)
۱۸ مه
۱۹۹۹
۱۵ مه
۲۰۰۶
۶ سال، ۳۶۲ روز مستقل[۱] ۱۹۹۹ دالما
آماتو
برلوسکونی
۱۱ Presidente Napolitano.jpg جورجو ناپولیتانو
(متولد ۱۹۲۵)
۱۵ مه
۲۰۰۶
۱۴ ژانویه
۲۰۱۵
۸ سال، ۲۴۴ روز Democrats of the Left/
مستقل
۲۰۰۶ پرودی
برلوسکونی
مونتی
لتا
رنتسی
۲۰۱۳
۱۲ Sergio Mattarella Presidente della Repubblica Italiana.jpg سرجو ماتارلا
(متولد ۱۹۴۱)
۳ فوریه
۲۰۱۵
تاکنون ۸ سال، ۳۹ روز مستقل[۲] ۲۰۱۵ رنتسی
جنتیلونی
کونته

جانشین رئیس دولت[ویرایش]

کفیل ریاست‌جمهوری (ایتالیایی: Presidente supplente della Repubblica) مقامی است که صریحاً در قانون اساسی ایتالیا پیش‌بینی نشده‌است، اما از مفاد مندرج در ماده ۸۶ ناشی می‌شود.[۳] در موارد متعددی، مقامات مجبور بودند در غیاب رئیس دولت وساطت کنند (خصوصاً در صورت استعفای رئیس‌جمهور یا مشکلات سلامتی) و تا مشخص شدن رئیس‌جمهور بعدی، یک کفیل را برای مقام ریاست‌جمهوری انتخاب کنند.

      DC           PLI           PRI           PPI           PD           مستقل
تصویر نام
(تولد–مرگ)
دوره کار مدت تصدی
(سال و روز)
حزب
در هنگام انتخابات
انتخابات
رئیس موقت دولت
Alcide de Gasperi 2.jpg آلچیده د گاسپری
(۱۸۸۱–۱۹۵۴)
۱۲ ژوئن
۱۹۴۶
۲۸ ژوئن
۱۹۴۶
۱۶ روز Christian Democracy
Enrico De Nicola.jpg انریکو دی نیکولا
(۱۸۷۷–۱۹۵۹)
۲۸ ژوئن
۱۹۴۶
۱ ژانویه
۱۹۴۸
۱ سال، ۱۸۷ روز Italian Liberal Party ۱۹۴۶
کفیل ریاست‌جمهوری
Cesare Merzagora.jpg Cesare Merzagora
(۱۸۹۸–۱۹۹۱)
۶ دسامبر
۱۹۶۴
۲۹ دسامبر
۱۹۶۴
۲۳ روز مستقل
Amintore Fanfani Senato.jpg آمینتوره فانفانی
(۱۹۰۸–۱۹۹۹)
۱۵ ژوئن
۱۹۷۸
۹ ژوئیه
۱۹۷۸
۲۴ روز Christian Democracy
Cossiga Francesco.jpg فرانچسکو کسیگا
(۱۹۲۸–۲۰۱۰)
۲۹ ژوئن
۱۹۸۵
۳ ژوئیه
۱۹۸۵
۴ روز Christian Democracy
Giovanni Spadolini 2.jpg جووانی اسپادولینی
(۱۹۲۵–۱۹۹۴)
۲۸ آوریل
۱۹۹۲
۲۸ مه
۱۹۹۲
۳۰ روز Italian Republican Party
Nicola Mancino 1996.jpg نیکولا مانچینو
(۱۹۳۱–)
۱۵ مه
۱۹۹۹
۱۸ مه
۱۹۹۹
۳ روز Italian People's Party
Pietro Grasso - Festa Unità Roma 2012.JPG پیترو گراسو
(۱۹۴۵–)
۱۴ ژانویه
۲۰۱۵
۳ فوریه
۲۰۱۵
۲۰ روز حزب دموکراتیک

رئیس‌جمهورهای سابق زنده[ویرایش]

تنها یک رئیس‌جمهور سابق زنده است:

منابع[ویرایش]

  1. He had been a member of the Action Party, but the party ended its existence in 1947.
  2. He had been a member of the Christian Democracy, of the Italian People's Party, of the Daisy and of the Democratic Party, but he quit political commitment when becoming a judge in 2009.
  3. Articolo 86, Costituzione della Repubblica Italiana, Brocardi