فهرست رئیس‌جمهورهای فرانسه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نخستین رئیس‌جمهور فرانسه را ناپلئون سوم می‌دانند. نخستین رئیس جمهوری پنجم فرانسه شارل دو گل بود و رئیس‌جمهوری کنونی این کشور هم امانوئل مکرون است که در انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه (۲۰۱۷) از سوی ملت این کشور برگزیده‌شد.

جمهوری دوم فرانسه (۱۸۴۸–۱۸۵۲ میلادی)[ویرایش]

حزب:       بناپارتیست

تصویر نام
دورهٔ زمامداری حزب بنمایه
۱ ناپلئون سوم
(۱۸۰۸–۱۸۷۳)
۲۰ دسامبر ۱۸۴۸ ۲ دسامبر ۱۸۵۲ بناپارتیسم [۱]
انتخابات ریاست جمهوری فرانسه (۱۸۴۸ میلادی)
او برادرزادهٔ ناپلئون بناپارت بود. در انتخابات ریاست جمهوری ۱۸۴۸ بر هماوردش لوئی-اوژن کاونیاک پیروزشد.. در ۱۸۵۱ او کودتا نمود و با اعلام خود به عنوان امپراتور، امپراتوری دوم فرانسه را بنیاد نهاد.

جمهوری سوم فرانسه (۱۸۷۰–۱۹۴۰ میلادی)[ویرایش]

حزب:       حزب رادیکال       مستقل       مستقل (جمهوری‌خواه میانه‌رو)        اتحاد دموکرات جمهوری‌خواه       منارشیست

تصویر نام
مدت زمامداری حزب بنمایه
۲ آدولف تیر
(۱۷۹۷–۱۸۷۷)
۳۱ اوت ۱۸۷۱ ۲۴ مهٔ ۱۸۷۳ ارلئانیست پیشین؛
جمهوری‌خواه
[۲]
او متمایل به مشروطه بود و با مجلس ملی در ستیز بود.
۳ پاتریس دو مک ماهون

(۱۸۰۸–۱۸۹۳)
۲۴ مهٔ ۱۸۷۳ ۳۰ ژانویه ۱۸۷۹ سلطنت‌طلب [۳]
او مارشال فرانسه و تنها رئیس‌جمهوری سومی بود که دارای لقب دوک بود.
۴ ژول گروی
(۱۸۰۷–۱۸۹۱)
۳۰ ژانویه ۱۸۷۹ ۲ دسامبر ۱۸۸۷ جمهوری‌خواه اپورتونیست [۴]
او نخستین رئیس‌جمهوری فرانسه بود که دورهٔ ریاستش را کامل به پایان می‌برد. در ۱۸۸۵ میلادی او دوباره بدین مقام برگزیده‌شد.
۵ ماری فرانسوا سعدی کارنو
(۱۸۳۷–۱۸۹۴)
۳۳ دسامبر ۱۸۸۷ ۲۵ ژوئن ۱۸۹۴ جمهوری‌خواه اپورتونیست [۵]
او به دست سانته جرونیمو کازریو ترورشد.
۶ ژان کازیمیر-پریه
(۱۸۴۷–۱۹۰۷)
۲۷ ژوئن ۱۸۹۴ ۱۶ ژانویه ۱۸۹۵ جمهوری‌خواه اپورتونیست [۶]
او کوتاه‌ترین مدت ریاست‌جمهوری فرانسه را دارد. وی پس از شش ماه بیست روز کناره‌گیری‌نمود..
۷ فلیکس فوره
(۱۸۴۱–۱۸۹۹)
۱۷ ژانویه ۱۸۹۵ ۱۶ فوریه ۱۸۹۹ جمهوری‌خواه اپورتونیست [۷]
او برنامهٔ گسترش مستعمرات را پی‌گرفت و با روسیه همپیمان‌شد. ماجرای درایفوس در زمان او رخ‌داد.
۸ امیل لوبه
(۱۸۳۸–۱۹۲۹)
۱۸ فوریه ۱۸۹۹ ۱۸ فوریه ۱۹۰۶ اتحاد دموکرات جمهوری‌خواه [۸]
او در یک دورهٔ هفت‌ساله رئیس جمهور بود و پس از آن از نامزدی دوباره خودداری نمود.
۹ آرمان فالیر
(۱۸۴۱–۱۹۳۱)
۱۸ فوریه ۱۹۰۶ ۱۸ فوریه ۱۹۱۳ جمهوری‌خواه اپروتونیست;
اتحاد دمکرات جمهوری‌خواه
[۹]
در زمان او فرانسه مراکش را اشغال نظامی نمود. او نیز چون سلف خود از نامزدی دوباره برای ریاست جمهوری خودداری نمود.
۱۰ ریمون پوانکاره
(۱۸۶۰–۱۹۳۴)
۱۸ فوریه ۱۹۱۳ ۱۸ فوریه ۱۹۲۰ اتحاد دمکرات جمهوری‌خواه [۱۰]
ریاست جمهوری او مصادف با جنگ جهانی اول بود.
۱۱ پل دشانل
(۱۸۵۵–۱۹۲۲)
۱۸ فوریه ۱۹۲۰ ۲۱ سپتامبر ۱۹۲۰ اتحاد دمکرات جمهوری‌خواه [۱۱]
او بر هماوردش ژرژ کلمانسو در انتخابات پیروز گشت، ولی پس از گذشت هشت ماه از ریاست جمهوری‌اش به دلیل مشکلات روحی کناره‌گیری نمود.
۱۲ آلکساندر میلران
(۱۸۵۹–۱۹۴۳)
۲۳ سپتامبر۱۹۲۰ ۱۱ ژوئن ۱۹۲۴ مستقل [۱۲]
او یک سوسیالیست مستقل متمایل به جناح راست بود.
۱۳ گاستون دومرگ
(۱۸۶۳–۱۹۳۷)
۱۳ ژوئن ۱۹۲۴ ۱۳ ژوئن ۱۹۳۱ حزب رادیکال [۱۳]
او نخستین رئیس جمهور پروتستان فرانسه بود. او سر ستیز با آلمان‌ها را داشت.
۱۴ پل دومر
(۱۸۵۷–۱۹۳۲)
۱۳ ژوئن ۱۹۳۱ ۷ مهٔ ۱۹۳۲ حزب رادیکال [۱۴]
او در دور دوم انتخابات ۱۹۳۱ بدین مقام برگزیده‌شد. †او به دست پل گورگولف -که به نظر مشکل روانی می‌داشت- ترور شد.
۱۵ آلبر لوبرن
(۱۸۷۱–۱۹۵۰)
۱۰ مهٔ ۱۹۳۲ ۱۱ ژوئیهٔ ۱۹۴۰
(de facto)
اتحاد دمکراتیک جمهوری‌خواه [۱۵]
در ۱۹۳۹ او دوباره بدین مقام برگزیده‌شد، ولی فیلیپ پتن به صورت د فاکتو قدرت را در دست گرفت.

جمهوری چهارم فرانسه (۱۹۴۷–۱۹۵۹)[ویرایش]

حزب:       سوسیالیست       مرکز-راست

تصویر نام
مدت زمامداری حزب بنمایه
۱۶ ونسان اوریول
(۱۸۸۴–۱۹۶۶)
۱۶ ژانویه ۱۹۴۷ ۱۶ ژانویه ۱۹۵۴ بخش فرانسه کارگران انترناسیونال [۱۶]
انتخابات ریاست جمهوری فرانسه (۱۹۴۷ میلادی)
او نخستین رئیس جمهور جمهوری چهارم فرانسه بود. در زمان او جنگ نخست هندوچین رخ‌داد.
۱۷ رنه کوتی
(۱۸۸۲–۱۹۶۲)
۱۶ ژانویه ۱۹۵۴ ۸ ژانویه ۱۹۵۹ مرکز ملی مستقلان و دهقانان [۱۷]
انتخابات ریاست جمهوری فرانسه (۱۹۵۳ میلادی)
جنگ الجزایر در زمان او رخ‌داد؛ او پس از پنج‌سال ریاست جمهوری کناره‌گیری نمود.

جمهوری پنجم فرانسه (از ۱۹۵۹ تاکنون)[ویرایش]

حزب:       گلیست؛ اتحاد برای جنبش مردمی       مرکزگرا       جمهوری‌خواه       سوسیالیست

تصویر نام
مدت زمامداری حزب بنمایه
۱۸ شارل دو گل
(۱۸۹۰–۱۹۷۰)
۸ ژانویه ۱۹۵۹ ۲۸ آوریل ۱۹۶۹ اتحاد برای جمهوری نوین [۱۸]
انتخابات ریاست جمهوری فرانسه (۱۹۵۸ میلادی)، انتخابات ریاست جمهوری فرانسه (۱۹۶۵ میلادی)
او برای حل بحران جنگ الجزایر میان سال‌های ۱۹۴۹ تا ۱۹۴۶ به صورت موقت ریاست جمهوری را بر عهده گرفت. تغییراتی که در زمان او در قانون اساسی انجام‌پذیرفت به انحلال جمهوری چهارم و آغاز جمهوری پنجم فرانسه انجامید. او در انتخابات ۱۹۵۸ به ریاست جمهوری برگزیده‌شد. در ۱۹۶۵ باز به همین مقام برگزیده‌شد. در ۱۹۶۶ فرانسه را از پیمان ناتو بیرون برد. در پی بحران مه ۱۹۶۸ فرانسه و ناکامی‌اش در رفراندومی که سال پس از آن برگزار نمود، از قدرت کناره‌گیری نمود.
آلن پوئر (موقت)
(۱۹۰۹–۱۹۹۶)
۲۸ آوریل ۱۹۶۹ ۲۰ ژوئن ۱۹۶۹ دموکراتیک سانتر [۱۹]
او رئیس سنای فرانسه بود و به‌طور موقت به ریاست جمهوری این کشور رسید. در دور دوم انتخابات ۱۹۶۹ از هماوردش ژرژ پمپیدو شکست‌خورد.
۱۹ ژرژ پمپیدو
(۱۹۱۱–۱۹۷۴)
۲۰ ژوئن ۱۹۶۹ ۲ آوریل ۱۹۷۴ اتحاد دموکرات‌ها برای جمهوری [۲۰]
انتخابات ریاست جمهوری فرانسه (۱۹۶۹ میلادی)
او از ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۸ نخست‌وزیر شارل دو گل بود. در انتخابات ۱۹۶۹ بر رقیبش آلن پوئر پیروزشد. توجه او معطوف اتحاد اروپا، مدرنیزاسیون و صنعتی‌کردن کشور بود. او دو سال پیش از پایان دورهٔ ریاست جمهوری‌اش درگذشت.
آلن پوئر (موقت)
(۱۹۰۹–۱۹۹۶)
۲ آوریل ۱۹۷۴ ۲۷ مهٔ ۱۹۷۴ دموکراتیک سانتر [۱۹]
به عنوان رئیس سنا به صورت موقت ریاست جمهوری را در دست گرفت.
۲۰ والری ژیسکار دستن
(۱۹۲۶–۲۰۲۰)
۲۷ مهٔ ۱۹۷۴ ۲۱ مهٔ ۱۹۸۱ جمهوری‌خواهان مستقل (تا ۱۹۷۷)
حزب جمهوری‌خواه (فرانسه)(از ۱۹۷۷)
(در اتحاد برای دموکراسی فرانسه از ۱۹۷۸)
[۲۱]
انتخابات ریاست جمهوری فرانسه (۱۹۷۴ میلادی)
تو تا پیش از ریسات جمهوری از کوشندگان برای اتحاد راست میانه بود و در بسیاری از دولت‌های گلیست خدمت نموده بود. در انتخابات ۱۹۷۴ پیروزشد. او مسبب اصلاحاتی چون قانونی‌نمودن سقط جنینو پایین آوردن سن شهروندی از ۲۱ به ۱۸ سال بود. در ۱۹۸۱ او از فرانسوا میتران شکست‌خورد.
۲۱ فرانسوا میتران
(۱۹۱۶–۱۹۹۶)
۲۱ مهٔ ۱۹۸۱ ۱۷مهٔ ۱۹۹۵ حزب جامعه‌گرا [۲۲]
انتخابات ریاست جمهوری فرانسه (۱۹۸۱ میلادی)، انتخابات ریاست جمهوری فرانسه (۱۹۸۸ میلادی)
او حزب جامعه‌گرا در ۱۹۷۱ بنیادنهاد. در ۱۹۷۴ با فاصلهٔ نزدیکی نتیجهٔ انتخابات را واگذارنمود. در ۱۹۸۱ سرانجام در انتخابات برگزیده‌شد. او دست به اسلاحاتی مانند لغو حکم اعدام زد. هنگامی که در ۱۹۸۶ جناح راست توانست برندهٔ انتخابات مجلس باشد، او ژاک شیراک را به نخست‌وزیری برگزید و بدینسان مصبب نخستین ائتلاف میان چپ و راست گردید. در ۱۹۸۸ نیز او توانست با پیروزی بر شیرک دوباره به ریاست جمهوری دست یابد. او نخستین رئیس جمهور فرانسه بود که دوبار از طریق رای عموم به این مقام می‌رسید. همچنین او نخستین رئیس جمهور سوسیالیست جمهوری پنجم فرانسه بوده‌است و از لحاظ طول دوران ریاستش در این نظام هم رکورددار است.
۲۲ ژاک شیراک
(۱۹۳۲–۲۰۱۹)[۱]
۱۷ مهٔ ۱۹۹۵ ۱۶ مهٔ ۲۰۰۷ اجماع برای جمهوری (تا ۲۰۰۲)
اتحاد برای جنبش مردمی (از ۲۰۰۲)
[۲۳]
انتخابات ریاست جمهوری فرانسه (۱۹۹۵ میلادی)، انتخابات ریاست جمهوری فرانسه (۲۰۰۲ میلادی)
او از ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ نخست‌وزیر بود. در ۱۹۹۷ و پیروزی چپ‌گرایان در انتخابات مجلس، او به ناچار به نخست‌وزیری لیونل ژوسپن تن‌داد. در این زمان دورهٔ ریاست جمهوری از ۷ سال به ۵ سال کاهش‌یافت. در ۲۰۰۲ او بر هماورد راست‌گرای تندرواش، ژان-ماری لو پن پیروز شد و باز به ریاست جمهوری رسید. او مخالف جنگ عراق بود. پس از طی این دوره او از سیاست کناره‌گیری نمود.
۲۳ نیکولا سارکوزی
(۱۹۵۵–)
۱۶ مهٔ ۲۰۰۷ ۱۵ مهٔ ۲۰۱۲ اتحاد برای جنبش مردمی [۲۴]
انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه (۲۰۰۷)
در ۲۰۰۷ او توانست در دور دوم انتخابات بر سگولن رویال پیروز شود. در انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه (۲۰۱۲) او از حریفش اولاند شکست خورد.
۲۴ فرانسوا اولاند
(۱۹۵۴–)
۱۵ مهٔ ۲۰۱۲ ۱۴ مهٔ ۲۰۱۷ حزب جامعه‌گرا [۲۵]
انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه (۲۰۱۲)
او دومین رئیس جمهور چپ‌گرای جمهوری پنجم فرانسه است.
۲۵ امانوئل مکرون
لژیون دونور نشان شوالیه ملی لیاقت
(متولد ۱۹۷۷)
۱۴ مهٔ ۲۰۱۷ کنونی لا رپوبلیک آن مارش! [۲۵]
انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه (۲۰۱۷)، انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه (۲۰۲۲)
به عنوان معاون دبیرکل الیزه (۲۰۱۲–۲۰۱۴) و وزیر اقتصاد، صنعت و امور دیجیتال (۲۰۱۴–۲۰۱۶) خدمت کرد. به راحتی مارین لوپن را در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۱۷ شکست داد که در آن به عنوان یک میانه رو نامزد شد. او که جوان‌ترین رئیس جمهور تاریخ فرانسه می‌باشد، با تظاهرات گسترده، به ویژه اعتراضات جنبش جلیقه زردها، از سال ۲۰۱۸ بر سر جهت‌گیری‌های سیاستی و سبک حکومت او مواجه شد. میزبان اجلاس گروه هفت در سال ۲۰۱۹ بود . با همه‌گیری COVID-19 مواجه شده‌است. در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۲، او به راحتی در مسابقه برگشت بار دیگر به عنوان یک نامزد مقابل مارین لوپن انتخاب شد که مجدداً پیروز شد.

پانویس[ویرایش]

  1. «Présidence de la République - Louis-Napoléon Bonaparte (1808-1873)». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۴-۰۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ آوریل ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  2. «Adolphe Thiers (1797-1877) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۶-۰۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  3. «Patrice de Mac-Mahon (1808 -1893) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۴-۱۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ آوریل ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  4. «Jules Grevy (1807-1891) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۶-۰۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  5. «Marie-François-Sadi Carnot (1837-1894) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۶-۰۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  6. «Jean Casimir-Perier (1847-1907) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۶-۰۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  7. «Félix Faure (1841-1899) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۶-۰۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  8. «Emile Loubet (1836-1929) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۶-۰۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  9. «Armand Fallières (1841-1931) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۶-۰۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  10. «Raymond Poincaré (1860-1934) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۶-۰۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  11. «Paul Deschanel (1855-1922) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۶-۰۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  12. «Alexandre Millerand (1859-1943) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۶-۰۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  13. «Gaston Doumergue (1863-1937) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۶-۰۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  14. «Paul Doumer (1857-1932) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۶-۰۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  15. "List of Presidents of France". Wikipedia (به انگلیسی). 2018-12-17.
  16. «Vincent Auriol (1884-1966) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۴-۱۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ آوریل ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  17. «René Coty (1882-1962) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۴-۱۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ آوریل ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  18. «Présidence de la République - Charles de Gaulle (1890-1970)». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۴-۰۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ آوریل ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  19. ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ «Alain Poher (1909-1996) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۴-۱۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ آوریل ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  20. «Présidence de la République - Georges Pompidou (1911-1974)». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۴-۰۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ آوریل ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  21. «Valéry Giscard d'Estaing (1926) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۶-۲۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  22. «Présidence de la République - François Mitterrand (1916-1996)». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۴-۰۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ آوریل ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  23. «Jacques Chirac (1932) - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۶-۲۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  24. «Biographie officielle de Nicolas Sarkozy - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۲-۰۵-۱۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.
  25. ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ «Biographie officielle de François Hollande - Présidence de la République». web.archive.org. ۲۰۱۲-۰۵-۱۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۹.

منابع[ویرایش]

Wikipedia contributors, "List of Presidents of France," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=List_of_Presidents_of_France&oldid=537661224 (accessed February 11, 2013).