فلونیترازپام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از فلونيترازيپام)
فلونیترازپام
داده‌های بالینی
رده‌بندی داروهای
بارداری
  • آسیب شدید و بسیار بالا برای نوزاد و مادر
میزان وابستگیبسیار بالا
روش مصرف دارودهانی
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • تحت کنترل، فروش آزاد ممنوع
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۵۰٪ (شیاف)
64–77% (دهانی)
متابولیسمکبد
نیمه‌عمر حذف۱۸–۲۶ ساعت
دفعکلیه
شناسه‌ها
  • 5-(2-fluorophenyl)-1-methyl-7-nitro-1H-benzo[e][1,4]diazepin-2(3H)-one
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.015.089 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC16H12FN3O3
جرم مولی۳۱۳٫۳ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • [O-][N+](C1=CC2=C(C=C1)N(C)C(CN=C2C3=CC=CC=C3F)=O)=O
  • InChI=1S/C16H12FN3O3/c1-19-14-7-6-10(20(22)23)8-12(14)16(18-9-15(19)21)11-4-2-3-5-13(11)17/h2-8H,9H2,1H3 ✔Y
  • Key:PPTYJKAXVCCBDU-UHFFFAOYSA-N؟
  (صحت‌سنجی)

فلونیترازپام (به انگلیسی: Flunitrazepam) که همچنین تحت نام روهیپنول (به انگلیسی: Rohypnol) یا در فرهنگ عامیانه به عنوان داروی تجاوز جنسی نیز شناخته می‌شود،[۱] نوعی بنزودیازپین متوسط است که عموماً به عنوان داروی مخدر به‌خاطر اثرات خواب‌آور، آرامش‌بخش، ضد تشنج، ضداضطراب و شل‌کننده عضلانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۲] به صورت کلی تجویز پزشکی این دارو همیشه در مقدار بسیار کوچک و موقتی فقط برای بیماران بستری در بیمارستان‌ها و برای مقصودهای خواب‌آور برای مبارزه با بی‌خوابی مزمن یا شدید و انجام می‌گیرد. این دارو یکی از مؤثرترین داروهای خواب‌آور در ردهٔ بنزودیازپین براساس دوز در نظر گرفته می‌شود. «اوردوز» یا مصرف بیش از حد این دارو باعث ایجاد اختلالات شدید حافظه‌ای و در نتیجه فراموشی می‌شود، به همین دلیل این دارو در بازار سیاه و فرهنگ عامیانه تحت نام داروی تجاوز جنسی شناخته می‌شود؛ در بیشتر این موارد قرص این دارو در نوشیدنی قربانی حل می‌شود و پس از آن فرد مجرم یا مهاجم اقدام به اعمال از پیش درنظرگرفته‌اش می‌کند و قربانی عمدتاً هیچ حافظه‌ای از این اعمال نخواهد داشت.[۳][۴]

مصارف[ویرایش]

این دارو همانند سایر داروهای دسته بنزودیازپین «تحمل دارویی» ایجاد می‌کند، به‌طوری‌که استفادهٔ مزمن از آن باعث وابستگی شده و عدم استفاده از آن موجب سندرم ترک می‌گردد. تأثیر فلونیترازپام حدوداً ۲۰–۱۵ دقیقه پس از استفاده از راه دهانی شروع شده و تا ۴۷ ساعت ادامه خواهد داشت. اثرات خفیف آن ممکن است حتی تا ۱۲ ساعت پس از استفاده نیز باقی بماند. این دارو به صورت قرص‌های ۱ و ۵ میلی‌گرمی وجود دارد که فوراً اثرات خواب‌آور، آرامش‌بخش، ، ضداضطراب و را در بر دارد. مصرف بیش از حد آن افت فشار خون، اختلال حواس، گیجی، اختلالات بینایی، فراموشی، بیماری‌های گوارشی و احتباس ادرار را در پی دارد و حتی در برخی موارد در صورت عدم پشتیبانی بدن، یا وجود دستگاه ایمنی ضعیف فرد مصرف‌کننده، موجب مرگ سریع می‌شود.[۵][۶][۷][۸][۹] مخلوط کردن این قرص با الکل باعث مسمویت شده و خطر مرگ را افزایش می‌دهد. این قرص‌ها در بازار سیاه تحت عنوان «روهیپنول» بین ۱ تا ۵ دلار برای هر گرم فروخته می‌شود.[۱۰]

قرص‌های ۱ گرمی روهیپنول

خودکشی[ویرایش]

در پی مطالعاتی در سوئد، فلونیترازیپام دومین داروی رایج برای استفاده در خودکشی بود، که در حدود 16٪ از موارد پیدا شد.[۱۱] در این مطالعه در بین اجساد 1587 فرد 159 مورد آن‌ها داروهای ردهٔ بنزودیازپین پیدا شد. در ۴ تن از این افراد استفاده از بنزودیازپین تنها علت مرگ بودند. در این میان نتیجه‌گیری شد که فلونیترازیپام و نیترازپام سمی‌ترین داروهای ردهٔ بنزودیازپین هستند.[۱۲][۱۳]

تجاوز جنسی[ویرایش]

فلونیترازیپام بیشتر به خاطر تأثیر خاص‌اش برای ایجاد فراموشی شناخته شده‌است و اگر اندازهٔ دوز از اندازهٔ معینی بالاتر برود، فرد هیچ نوع خاطره‌ای بعد از به‌هوش آمدن نخواهد داشت. در موارد تجاوز جنسی قربانیان قادر به یاددآوری جزییات یا تمام حادثه نخواهند بود. در سال‌های گذشته بازیافت این ماده برای اثبات تجاوز جنسی بعد از ۷۲ ساعت تقریباً غیرممکن بود زیرا تست‌های انجام شده، عمدتاً به صورت نمونهٔ ادرار انجام می‌شدند. اما در سال‌های اخیر دانشمندان قادر به تشخیص این ماده در ادرار انسان بعد از ۵ روز و در موی انسان بعد از گذشت ۱ ماه هستند.[۱۴] مصرف الکل با این دارو موجب به وجود آمدن تشنج می‌شود و در بیشتر موارد به اثرات این دارو سرعت می‌بخشد. قرص‌های روهیپنول به صورت دوز ۱ گرم برای استفادهٔ شخصی در کشورهای مختلف موجود است.[۱۵]

توضیحات بیشتر

پانویس[ویرایش]

  1. ↑ http://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/summary/summary.cgi?cid=3380 NCBI
  2. ↑ Mandrioli R, Mercolini L, Raggi MA (October 2008). "Benzodiazepine metabolism: an analytical perspective". Current Drug Metabolism. 9 (8): 827–44. doi:10.2174/138920008786049258. PMID 18855614. Archived from the original on 17 March 2009. Retrieved 24 September 2019.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  3. ↑ US Patent US 3203990 2-amino-2'-halo-5-nitro benzophenones
  4. ↑ ElSohly, Mahmoud A. ; Lee, Luen F. ; Holzhauer, Lynn B. ; Salamone, Salvatore J. (2001). "Analysis of urine samples in cases of alleged sexual assault case history". Benzodiazepines and GHB: 127–144.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  5. ↑ Zevzikovas, A; Kiliuviene G; Ivanauskas L; Dirse V. (2002). "Analysis of benzodiazepine derivative mixture by gas-liquid chromatography". Medicina (Kaunas). 38 (3): 316–20. PMID 12474705.
  6. ↑ Jonasson B, Saldeen T (March 2002). "Citalopram in fatal poisoning cases". Forensic Science International. 126 (1): 1–6. doi:10.1016/S0379-0738(01)00632-6. PMID 11955823.
  7. ↑ Jones AW, Holmgren A, Kugelberg FC. Concentrations of scheduled prescription drugs in blood of impaired drivers: considerations for interpreting the results. Ther. Drug Monit. 29: 248–260, 2007.
  8. ↑ Robertson MD, Drummer OH. Stability of nitrobenzodiazepines in postmortem blood. J. For. Sci. 43: 5–8, 1998.
  9. ↑ R. Baselt, Disposition of Toxic Drugs and Chemicals in Man, 8th edition, Biomedical Publications, Foster City, CA, 2008, pp. 633–635.
  10. ↑ «Rohypnol». DEA Drug Intelligence Brief, "Club Drugs: An Update. ۲۶ نوامبر ۲۰۱۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۵.
  11. ↑ Jonasson B, Jonasson U, Saldeen T (January 2000). "Among fatal poisonings dextropropoxyphene predominates in younger people, antidepressants in the middle aged and sedatives in the elderly". Journal of Forensic Sciences. 45 (1): 7–10. PMID 10641912.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  12. ↑ Ericsson HR; Holmgren P, Jakobsson SW, Lafolie P, De Rees B. (November 10, 1993). "Benzodiazepine findings in autopsy material. A study shows interacting factors in fatal cases". Läkartidningen. 90 (45): 3954–7. PMID 8231567.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  13. ↑ Drummer OH, Syrjanen ML, Cordner SM (September 1993). "Deaths involving the benzodiazepine flunitrazepam". The American journal of forensic medicine and pathology. 14 (3): 238–243. doi:10.1097/00000433-199309000-00012. PMID 8311057.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  14. ↑ Detection of "Date-Rape" Drugs in Hair and Urine, Final Report
  15. ↑ Hope, Jenny (February 16, 2007). "Drug rape myth exposed as study reveals binge drinking is to blame". Daily Mail. London.

منابع[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فلونیترازپام&oldid=39331336»