فریدریش مرتس
فریدریش مرتس | |
|---|---|
 مرتس در سال ۲۰۲۵ | |
| رهبر اتحادیه دموکرات مسیحی | |
| آغاز به کار ۳۱ ژانویه ۲۰۲۲ | |
| پس از | آرمین لاشت |
| نماینده بوندستاگ از هخ‌زاورلاند | |
| دوره مسئولیت ۱۶ اکتبر ۱۹۹۴ – ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۹ | |
| پس از | فردریش تیلمان |
| پیش از | پاتریک سنسبورگ |
| عضو پارلمان اروپا از آلمان | |
| دوره مسئولیت ۱۸ ژوئن ۱۹۸۹ – ۱۲ ژوئن ۱۹۹۴ | |
| حوزه انتخاباتی | نظام انتخاباتی آلمان |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۱ نوامبر ۱۹۵۵ (۶۹ سال) بریلن، نوردراین-وستفالن |
| ملیت | آلمان |
| حزب سیاسی |  آلمان:اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان  اتحادیه اروپا:حزب مردم اروپا |
| محل تحصیل | دانشگاه بن |
| پیشه | وکیل |
| وبگاه | |
یواخیم-فریدریش مارتین یوزف مرتس معروف به فریدریش مِرتْس یا مرتز (انگلیسی: Friedrich Merz؛ زادهٔ ۱۱ نوامبر ۱۹۵۵) یک سیاستمدار آلمانی است که از ژانویه ۲۰۲۲ به‌عنوان رهبر اتحادیه دموکرات مسیحی (CDU) فعالیت می‌کند و از فوریه ۲۰۲۲ ریاست گروه پارلمانی CDU/CSU (اتحادیه) و همچنین رهبری اپوزیسیون در بوندستاگ را بر عهده دارد. در سپتامبر ۲۰۲۴، او به‌عنوان نامزد اتحادیه برای صدراعظمی آلمان در انتخابات فدرال ۲۰۲۵ معرفی شد. با پیروزی CDU در کسب بیشترین کرسی‌های پارلمان، پیش‌بینی می‌شود که مرتس صدراعظم بعدی آلمان شود.[۱][۲]
مرتس در بریلون، نوردراین-وستفالن، آلمان غربی متولد شد. در ۱۹۷۲ به سازمان جوانان اتحادیه پیوست. پس از پایان تحصیلات حقوق در ۱۹۸۵، به‌عنوان قاضی و وکیل شرکتی مشغول به کار شد و در ۱۹۸۹ وارد سیاست شد، زمانی که به پارلمان اروپا راه یافت. پس از یک دوره نمایندگی، در بوندستاگ انتخاب شد و به‌عنوان یکی از مهم‌ترین کارشناسان سیاست مالی در CDU شناخته شد. در ۲۰۰۰ هم‌زمان با انتخاب آنگلا مرکل به ریاست CDU، او به ریاست گروه پارلمانی CDU/CSU رسید. در آن زمان، مرتس و مرکل رقبای اصلی برای رهبری حزب بودند.[۳]
پس از انتخابات ۲۰۰۲، مرکل ریاست گروه پارلمانی را از مرتس گرفت و او به معاونت فراکسیون بسنده کرد. در ۲۰۰۴، او از این سمت کناره‌گیری کرد و به اختلاف طولانی‌مدت خود با مرکل پایان داد. سپس به تدریج از سیاست کنار رفت و تا ۲۰۰۹ به‌طور کامل از بوندستاگ خارج شد تا بر حرفه حقوقی خود تمرکز کند. در این مدت، او مشاور ارشد در شرکت حقوقی مایر براون شد و در زمینه ادغام و تملک، بانکداری، مالی و انطباق مالی فعالیت کرد. او در هیئت‌مدیره شرکت‌های متعددی، از جمله بلک‌راک آلمان حضور داشت. مرتس که یک وکیل شرکتی و میلیاردر مشهور است، همچنین خلبان خصوصی دارای مجوز است و دو هواپیما شخصی دارد.
در ۲۰۱۸، مرتس بازگشت خود به سیاست را اعلام کرد. او در دسامبر ۲۰۲۱ به‌عنوان رهبر CDU انتخاب شد و در ژانویه ۲۰۲۲ این سمت را به عهده گرفت. پیش از این، دو بار در انتخابات رهبری حزب (۲۰۱۸ و ژانویه ۲۰۲۱) شکست خورده بود.
در دوران جوانی، مرتس یکی از حامیان سرسخت ضدکمونیسم بود که در آن زمان دکترین غالب در آلمان غربی و یکی از اصول اصلی CDU بود. او به‌عنوان نماینده جناح محافظه‌کار سنتی و طرفدار اقتصاد آزاد در CDU شناخته می‌شود. کتاب او “جرأت سرمایه‌داری بیشتر” از لیبرالیسم اقتصادی حمایت می‌کند. او به‌عنوان حامی پرشور آمریکا شناخته می‌شود و رئیس انجمن آتلانتیک-بریکه بود که دوستی آلمان و آمریکا را ترویج می‌کند.
مرتس مدافع سرسخت اتحادیه اروپا، ناتو و نظم بین‌المللی لیبرال است و خود را “اروپایی متعهد، آتلانتیک‌گرا و آلمانی باز به جهان” توصیف می‌کند. او خواستار تقویت همبستگی اروپایی و تشکیل ارتش واحد اروپا است. همچنین به داشتن موضع سخت‌گیرانه علیه روسیه و چین معروف است و منتقد سرسخت دولت ترامپ بود. او ایالات متحده تحت رهبری ترامپ را با روسیه تحت پوتین مقایسه کرد و از دخالت‌های انتخاباتی آمریکا و روسیه انتقاد کرد. مرتس معتقد است اروپا باید توان دفاعی خود را تقویت کند و حتی پیشنهاد داده که در صورت لزوم جایگزینی برای ناتو بیابد تا از وابستگی به ایالات متحده کاسته شود.[۴]
زندگی و سال‌های جوانی
[ویرایش]یواخیم-فریدریش مارتین یوزف مرتس در ۱۱ نوامبر ۱۹۵۵ در شهر بریلون، واقع در ایالت نوردراین-وستفالن، آلمان غربی متولد شد. پدرش یواخیم مرتس (متولد ۱۹۲۴) قاضی و عضو حزب دموکرات مسیحی (CDU) بود. مادرش پائولا سوینی (متولد ۱۹۲۸) از خانواده‌ای اشرافی با اصالت فرانسوی بود که در بریلون شهرت داشت. پدربزرگ مادری‌اش، یوزف پل سوینی، شهردار بریلون بود.
مرتس کاتولیک است و در خانه مادری‌اش، عمارت سوینی، در بریلون بزرگ شد. این خانه در سال ۱۷۵۲ ساخته شد و در ۱۸۱۳ ژروم بناپارت یک شب را در آن گذراند. در ۲۰۲۱ این عمارت با قیمت ۲ میلیون یورو برای فروش گذاشته شد.
پس از اتمام آبی‌تور (دیپلم دبیرستان) در ۱۹۷۵، مرتس به خدمت سربازی در یگان توپخانه خودکششی ارتش آلمان پیوست. او از ۱۹۷۶ با بورسیه بنیاد کنراد آدناور در رشته حقوق تحصیل کرد. ابتدا در دانشگاه بن و سپس در دانشگاه ماربورگ ادامه تحصیل داد. در دوران تحصیل در بن، عضو انجمن دانشجویی کاتولیک Bavaria Bonn بود که در ۱۸۴۴ تأسیس شده و بخشی از اتحادیه Cartellverband است.
پس از فارغ‌التحصیلی از دانشکده حقوق در ۱۹۸۵، مرتس به‌عنوان قاضی در زاربروکن مشغول به کار شد. در ۱۹۸۶، او قضاوت را رها کرد و بین ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۹ به‌عنوان وکیل داخلی در انجمن صنایع شیمیایی آلمان در بن و فرانکفورت فعالیت داشت.
مرتس به آلمانی، فرانسوی و انگلیسی مسلط است.[۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ Berlin, Kommentar von Stefan Braun (2018). "Die große Zeitenwende ist eine Chance für die CDU". sueddeutsche.de (به آلمانی). ISSN 0174-4917. Retrieved 2018-10-29.
- ↑ Escritt, Thomas. "Conservative contenders vie to overturn Merkel's centrism".
- ↑ "Who is Friedrich Merz? Germany's election winner who could become Europe's new leader". The Independent (به انگلیسی). 2025-02-24. Retrieved 2025-02-26.
- ↑ «Germany's Merz vows 'independence' from Trump's America, warning NATO may soon be dead». POLITICO (به انگلیسی). ۲۰۲۵-۰۲-۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۲-۲۶.
- ↑ "Friedrich Merz | People | Mayer Brown". www.mayerbrown.com (به انگلیسی). Retrieved 2025-02-26.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Friedrich Merz». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد یک سیاستمدار است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |