در انسان فریتین پروتئینی است که به آهن اضافی بدن پیوند شده و در صورت نیاز آن را آزاد می‌کند. اندازه‌گیری سطح فریتین سرم یکی از معیارهای ارزیابی کم‌خونی فقر آهن است.
آپوفریتین (Apoferritin)، نوعی پروتئین قلیائی موجود در سلول‌های مخاطی روده که برای تشکیل فریتین به آهن غذائی متصل می‌گردد. فریتین شکل ذخیره‌ای آهن در بدن است. در درون سلول‌های بدن پروتئینی به نام آپوفریتین وجود دارد که قادر است معادل ۲۳ درصد از وزن خود آهن جذب نماید. به‌این‌ترتیب آهن در بدن ذخیره می‌شود. هنگامی‌که آپوفریتین اشباع می‌شود، جذب روده‌ای آهن متوقف می‌گردد.
↑; Granier T, Langlois d'Estaintot B, Gallois B, Chevalier J, Précigoux G, Santambrogio P et al. (January 2003). "Structural description of the active sites of mouse L-chain ferritin at 1.2 A resolution". J. Biol. Inorg. Chem.8 (1–2): 105–11. doi:10.1007/s00775-002-0389-4. PMID12459904.
↑پی‌دی‌بی1r03; Langlois d'Estaintot B, Santambrogio P, Granier T, Gallois B, Chevalier J, Précigoux G et al. (July 2004). "Crystal structure and biochemical properties of the human mitochondrial ferritin and its mutant Ser144Ala". J. Mol. Biol.340 (2): 277–93. doi:10.1016/j.jmb.2004.04.036. PMID15201052.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Ferritin»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۲۰۱۳ December ۲۷).
گتری، هـ آ. (۱۳۶۳). مبانی تغذیه. ترجمه دکتر مینو فروزانی. انتشارات شرکت سهامی چهر.
