فرکانس میانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
طبقه IF از تلویزیون موتورولا 19K1 در حدود ۱۹۴۹

در مخابرات و مهندسی الکترونیک، فرکانس میانی (IF) یا بسامد میانی فرکانسی است که موج حامل به عنوان یک مرحله متوسط در ارسال یا دریافت به آن منتقل می‌شود. فرکانس میانی با مخلوط کردن سیگنال حامل با یک سیگنال نوسان‌ساز محلی در فرآیندی به نام هتروداین‌سازی ایجاد می‌شود و در نتیجه سیگنالی در فرکانس زنش یا تفاضل ایجاد می‌شود. فرکانس‌های میانی در گیرنده‌های رادیویی سوپرهترودین استفاده می‌شود، که در آنها سیگنال ورودی برای تقویت قبل از انجام آشکارسازی نهایی به IF منتقل می‌شود.[۱][۲][۳][۴]

نمونه‌ها[ویرایش]

  • گیرنده‌های رادیویی اِی‌ام: ۴۵۰ کیلوهرتز، ۴۵۵ کیلوهرتز (رایج‌ترین)، ۴۶۰ کیلوهرتز، ۴۶۵ کیلوهرتز، ۴۶۷ کیلوهرتز، ۴۷۰ کیلوهرتز، ۴۷۵ کیلوهرتز و ۴۸۰ کیلوهرتز[۵]
  • گیرنده‌های رادیویی اف‌ام: ۲۶۲ کیلوهرتز (رادیوهای ماشین قدیمی)، ۴۵۵ کیلوهرتز، ۱٫۶ مگاهرتز، ۵٫۵ مگاهرتز، ۱۰٫۷ مگاهرتز (رایج‌ترین)، ۱۰٫۸ مگاهرتز، ۱۱٫۲ مگاهرتز، ۱۱٫۷ مگاهرتز، ۱۱٫۸ مگاهرتز، ۱۳٫۴۵ مگاهرتز، ۲۱٫۴ مگاهرتز، ۷۵ مگاهرتز و ۹۸ مگاهرتز در گیرنده‌های سوپرهترودین تبدیل-دوگانه، اولین فرکانس میانی ۱۰٫۷ مگاهرتز اغلب استفاده می‌شود و پس از آن فرکانس میانی دوم ۴۷۰ کیلوهرتز است.[۶]
  • گیرنده‌های اف‌ام باندباریک: ۴۵۵ کیلوهرتز (رایج‌ترین)، ۴۷۰ کیلوهرتز[۷]
  • گیرنده‌های موج کوتاه: ۱٫۶ مگاهرتز، ۱٫۶ تا ۳٫۰ مگاهرتز، ۴٫۳ مگاهرتز (فقط برای گیرنده‌های ۴۰–۵۰ مگاهرتز). در گیرنده‌های سوپرهترودین تبدیل-دوگانه، اولین فرکانس میانی ۳٫۰ مگاهرتز است گاهی با IF دوم ۴۶۵ کیلوهرتز ترکیب می‌شود.
  • گیرنده‌های تلویزیونی آنالوگ با استفاده از سیستم ام:۴۱٫۲۵ مگاهرتز (صدا) و ۴۵٫۷۵ مگاهرتز (ویدیو). توجه داشته باشید، کانال در فرایند تبدیل در سیستم بین‌حامل وارونه می‌شود، بنابراین فرکانس IF صوت کمتر از فرکانس IF ویدیو است. همچنین، هیچ نوسان‌ساز محلی صوت وجود ندارد. حامل ویدئویی تزریق شده به این منظور بکار گرفته شده.
  • گیرنده‌های تلویزیونی آنالوگ با استفاده از سیستم B و سیستم‌های مشابه: ۳۳٫۴ مگاهرتز برای صوت و ۳۸٫۹ مگاهرتز برای سیگنال ویدیو (بحث در مورد تبدیل فرکانس همانند سیستم M است)
  • ماهواره پیوند رو به بالا - پیوند رو به پایین با تجهیزات: ۷۰ مگاهرتز، ۹۵۰–۱۱۴۵۰ مگاهرتز (باند L) اولین آی‌اف پیوند-رو-به-پایین.
  • تجهیزات ریزموج زمینی: ۲۵۰ مگاهرتز، ۷۰ مگاهرتز یا ۷۵ مگاهرتز
  • رادار: ۳۰ مگاهرتز
  • تجهیزات آزمایش آراف: ۳۱۰٫۷ مگاهرتز، ۱۶۰ مگاهرتز و ۲۱٫۴ مگاهرتز[۸]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Lundstrom, Lars-Ingemar (2006). Understanding Digital Television: An Introduction to DVB Systems with Satellite, Cable, Broadband and Terrestrial. USA: Taylor & Francis. pp. 81–83. ISBN 0-24080906-8.
  2. Bussey, Gorden (1990). Wireless: the crucial decade - History of the British wireless industry 1924–34. IEE History of Technology Series. 13. London, UK: Peter Peregrinus Ltd. / Institution of Electrical Engineers. pp. 18–19, 78. ISBN 0-86341-188-6. ISBN 978-0-86341-188-5. Archived from the original on 2021-07-11. Retrieved 2021-07-11. (136 pages).
  3. Schottky, Walter H. (October 1926). "On the Origin of the Super-Heterodyne Method". Proceedings of the I.R.E. 14 (5): 695–698. doi:10.1109/JRPROC.1926.221074. ISSN 0731-5996. S2CID 51646766.
  4. Helmuth Wilhelms, Dieter Blank, Hans Mohn: Elektro-Fachkunde 3 Nachrichtentechnik. 1. Auflage. B.G. Teubner Verlag, Stuttgart 1982, ISBN 3-519-06807-9.
  5. Rembovsky, Anatoly; Ashikhmin, Alexander; Kozmin, Vladimir; et al. (2009). Radio Monitoring: Problems, Methods and Equipment. Springer Science and Business Media. p. 26. ISBN 978-0387981000.
  6. Dixon, Robert (1998). Radio Receiver Design. CRC Press. pp. 57–61. ISBN 0-82470161-5.
  7. Stan Gibilisco (2002). Teach yourself electricity and electronics. McGraw-Hill Professional. p. 477. ISBN 978-0-07-137730-0. morse-code frequency-shift-keying sent-using-fsk.
  8. "What is radio frequency (RF, rf)? - Definition from WhatIs.com". SearchNetworking (به انگلیسی). Retrieved 2021-08-04.